Terapi sürecim ilaç kullansam mı lütfen fikir verin

Ben de terapi aliyorum Beck testi sonucum şiddetli depresyon çıktı. Terapistim psikiyatri desteği de alabilirsiniz dedi. Bugün ilaçlarımı aldim. Plesebo mu bilmiyorum içtikten bir kac saat sonra daha iyi hissettim ağlama hissim kayboldu ruh daralmam da
Geçmiş olsun benimki depresyon değil o testi yaptım da benimki daha çok travma sonrası stres bozukluğuna bağlı takıntılı düşünceler
Eleştiriliyorum gibi hissediyorum kötü düşünülecek hakkımda kusur bulunacak bende gibi hislerim yoğun ilaç kullanmak da üzüyor beni çünkü iyice hasta zannediyorum kendimi
 
Terapist ne derse onu yapın. Ek olarak meşgale bulun sosyalleşebileceğiniz. Bebekle evde kalıp sosyal hayatı olmayan hiçkimse ruh sağlığını koruyamaz bence
Evet memurdum ücretsiz izne ayrıldım ve terapide maruz kaldıklarım sürekli kötü anıları hatırlamak her hafta alıyorum bir de eşimle gezip tozuyoruz ama yetmiyor sanırım . Mesela biri bana bişe dicek küsur bulunacak bende hisleri ona bağlı zihnimde sanki biri bana bakıp beni eleştirecek cümleleri . Gördüğüm şiddet ve baskıdan böyle olduğunu söylüyor terapistim zamanla geçeceğini söylüyor ama öyle bi durumdayım ki dışardan kimse sorunlu görmüyor hep zihnimde böyle şeyler dönüyor ölüm hayatın geçiciliği kusurluyum hissi daralma
 
Evet memurdum ücretsiz izne ayrıldım ve terapide maruz kaldıklarım sürekli kötü anıları hatırlamak her hafta alıyorum bir de eşimle gezip tozuyoruz ama yetmiyor sanırım . Mesela biri bana bişe dicek küsur bulunacak bende hisleri ona bağlı zihnimde sanki biri bana bakıp beni eleştirecek cümleleri . Gördüğüm şiddet ve baskıdan böyle olduğunu söylüyor terapistim zamanla geçeceğini söylüyor ama öyle bi durumdayım ki dışardan kimse sorunlu görmüyor hep zihnimde böyle şeyler dönüyor ölüm hayatın geçiciliği kusurluyum hissi daralma
Belki de bu hisleri baskılamak yerine yaşamalısınız. Böylece atlatırsınız, olabilir mi. Bu terapinin bir parçası diye biliyorum ben yüzleşme. Sonra bakıyorsunuzki o kadar da korkulacak duygular değil.
İçsesi bastırmak yerine konuşun deniyor. Terapisti izi dinleyin bence. İlaçla fuyguları baskılamayın.
 
Belki de bu hisleri baskılamak yerine yaşamalısınız. Böylece atlatırsınız, olabilir mi. Bu terapinin bir parçası diye biliyorum ben yüzleşme. Sonra bakıyorsunuzki o kadar da korkulacak duygular değil.
İçsesi bastırmak yerine konuşun deniyor. Terapisti izi dinleyin bence. İlaçla fuyguları baskılamayın.
İşte bana ondan diyor senin terapin iyi gidiyor rüyalar duygular yas hüzün hepsi normal ilaç alırsan nötrlenirsin . Çok zorlanıyorsan yönlendireyim psikiyatriye ama duygularına izin ver . Ben çok ağrı çekiyorum , seğirme , iğne batar gibi ağrılar . Zor geldi farkettiklerim. Şimdi de şöyle bi takıntım ortaya çıktı işte yeni farkettim ben önceden bedenimde bi kusur var sanıp bedenime yüzüme saçıma dişime takıyordum . O tamamen geçti . Şimdi farkettiğimiz takıntım içimdeki herşeyi açıklamalıyım , kendimi ifade etmeliyim , olayları düşünmeli ve hazır olmalıyım çünkü bana inanılmayabilir , şiddet görebilirim , dayak yiyebilirim , dışlanabilirim gibi hisler . Ailemden kaynaklı küçükten beri dövdü babam kendimi ifade ermeme izin vermedi her şeyde panik ve öfkeliydiler beni dışladılar hissetmediğim şeyleri düşünmediğim şeyleri hayır öyle düşünüyorsun diye zorladılar , ailem rahatsızmış onu da terapide anladım . Babam vücudumu ezerek döverdi genç kızkende bi şaka yapardım örneğin açıkladığımda bişey yok bunda dediğimde şiddete maruz kalırdım . Yada izlediiim bi dizi vardı küçükken onu kendine bi hakaret olarak algılamış ondan dolayı beni dövmüştü gibi . Ben korkuyorum o yüzden sanki tetikte olmazsam kendimi ifade etmezsem bana hep kızılır hislerim var . Sürekli aynı şeyleri konuşup düşünüp duruyorum . Mesela şimdi de hislerime taktım . Neden böyle hissediyorum ben deli miyim babam bana deli derdi hastalık hastası derdi panik olur nefes alamazdım ilgilenmezdi bir de kızardı dalga geçerdi. Ben değersiz miyim ben gerçekten deliricem mi korkuları girdi içime ölüm korkusu tedirginlik boğulma korkusu gibi
 
İşte bana ondan diyor senin terapin iyi gidiyor rüyalar duygular yas hüzün hepsi normal ilaç alırsan nötrlenirsin . Çok zorlanıyorsan yönlendireyim psikiyatriye ama duygularına izin ver . Ben çok ağrı çekiyorum , seğirme , iğne batar gibi ağrılar . Zor geldi farkettiklerim. Şimdi de şöyle bi takıntım ortaya çıktı işte yeni farkettim ben önceden bedenimde bi kusur var sanıp bedenime yüzüme saçıma dişime takıyordum . O tamamen geçti . Şimdi farkettiğimiz takıntım içimdeki herşeyi açıklamalıyım , kendimi ifade etmeliyim , olayları düşünmeli ve hazır olmalıyım çünkü bana inanılmayabilir , şiddet görebilirim , dayak yiyebilirim , dışlanabilirim gibi hisler . Ailemden kaynaklı küçükten beri dövdü babam kendimi ifade ermeme izin vermedi her şeyde panik ve öfkeliydiler beni dışladılar hissetmediğim şeyleri düşünmediğim şeyleri hayır öyle düşünüyorsun diye zorladılar , ailem rahatsızmış onu da terapide anladım . Babam vücudumu ezerek döverdi genç kızkende bi şaka yapardım örneğin açıkladığımda bişey yok bunda dediğimde şiddete maruz kalırdım . Yada izlediiim bi dizi vardı küçükken onu kendine bi hakaret olarak algılamış ondan dolayı beni dövmüştü gibi . Ben korkuyorum o yüzden sanki tetikte olmazsam kendimi ifade etmezsem bana hep kızılır hislerim var . Sürekli aynı şeyleri konuşup düşünüp duruyorum . Mesela şimdi de hislerime taktım . Neden böyle hissediyorum ben deli miyim babam bana deli derdi hastalık hastası derdi panik olur nefes alamazdım ilgilenmezdi bir de kızardı dalga geçerdi. Ben değersiz miyim ben gerçekten deliricem mi korkuları girdi içime ölüm korkusu tedirginlik boğulma korkusu gibi
Bir de sürekli eleştiriye kontrol ve baskıya maruz kaldığından dolayı beynim otomatik sanki biri beni eleştiriyor gibi bana düşünce yolluyor . Ben de ona cevap vermeye çalışıyorum bazen veremeyip üzülüyorum derken boynum tutuluyor şiddetli vücut ağrıları yaşıyorum .
 
İşte bana ondan diyor senin terapin iyi gidiyor rüyalar duygular yas hüzün hepsi normal ilaç alırsan nötrlenirsin . Çok zorlanıyorsan yönlendireyim psikiyatriye ama duygularına izin ver . Ben çok ağrı çekiyorum , seğirme , iğne batar gibi ağrılar . Zor geldi farkettiklerim. Şimdi de şöyle bi takıntım ortaya çıktı işte yeni farkettim ben önceden bedenimde bi kusur var sanıp bedenime yüzüme saçıma dişime takıyordum . O tamamen geçti . Şimdi farkettiğimiz takıntım içimdeki herşeyi açıklamalıyım , kendimi ifade etmeliyim , olayları düşünmeli ve hazır olmalıyım çünkü bana inanılmayabilir , şiddet görebilirim , dayak yiyebilirim , dışlanabilirim gibi hisler . Ailemden kaynaklı küçükten beri dövdü babam kendimi ifade ermeme izin vermedi her şeyde panik ve öfkeliydiler beni dışladılar hissetmediğim şeyleri düşünmediğim şeyleri hayır öyle düşünüyorsun diye zorladılar , ailem rahatsızmış onu da terapide anladım . Babam vücudumu ezerek döverdi genç kızkende bi şaka yapardım örneğin açıkladığımda bişey yok bunda dediğimde şiddete maruz kalırdım . Yada izlediiim bi dizi vardı küçükken onu kendine bi hakaret olarak algılamış ondan dolayı beni dövmüştü gibi . Ben korkuyorum o yüzden sanki tetikte olmazsam kendimi ifade etmezsem bana hep kızılır hislerim var . Sürekli aynı şeyleri konuşup düşünüp duruyorum . Mesela şimdi de hislerime taktım . Neden böyle hissediyorum ben deli miyim babam bana deli derdi hastalık hastası derdi panik olur nefes alamazdım ilgilenmezdi bir de kızardı dalga geçerdi. Ben değersiz miyim ben gerçekten deliricem mi korkuları girdi içime ölüm korkusu tedirginlik boğulma korkusu gibi
Ciddi şeyler yaşamışsınız EMDR alıyormuşsunuz biraz daha sıkın dişinizi faydasını görürsünüz inşallah başedemediğiniz yerde ilaç alırsınız bu dünyanın sonu değil terapi alırken ilaç desteği koltuk değneği görevi görüyor terapinin faydasını görmeye başladığınızda ilacın dozu düşürülüp bırakılıyor ama ilaçsız devam etmeye çalışın biraz uzun sürüyor ama sonrası güzel ayrıca mutlaka aktivite bulmalısınız.
 
Ciddi şeyler yaşamışsınız EMDR alıyormuşsunuz biraz daha sıkın dişinizi faydasını görürsünüz inşallah başedemediğiniz yerde ilaç alırsınız bu dünyanın sonu değil terapi alırken ilaç desteği koltuk değneği görevi görüyor terapinin faydasını görmeye başladığınızda ilacın dozu düşürülüp bırakılıyor ama ilaçsız devam etmeye çalışın biraz uzun sürüyor ama sonrası güzel ayrıca mutlaka aktivite bulmalısınız.
Şuan aslında iyiyim ama aniden işte o düşünceler yoğunlaşınca çlücem korkusu gidiyor moralim bozuluyor evde tekim aktivite ne yapabilirim bilmiyorum havalar güzelleşti ormana gidiyorum veya kendimi direkt dışarı atıyorum mesela film izleme bile yapamıyorum içim daralıyor . Kitap geni az okuyabilmeye başladım sanki her an ölebilirim hissi bana bir şey yaptırmıyor ne önerirsiniz ? 7 aylık bebeğim var
 
İşte bana ondan diyor senin terapin iyi gidiyor rüyalar duygular yas hüzün hepsi normal ilaç alırsan nötrlenirsin . Çok zorlanıyorsan yönlendireyim psikiyatriye ama duygularına izin ver . Ben çok ağrı çekiyorum , seğirme , iğne batar gibi ağrılar . Zor geldi farkettiklerim. Şimdi de şöyle bi takıntım ortaya çıktı işte yeni farkettim ben önceden bedenimde bi kusur var sanıp bedenime yüzüme saçıma dişime takıyordum . O tamamen geçti . Şimdi farkettiğimiz takıntım içimdeki herşeyi açıklamalıyım , kendimi ifade etmeliyim , olayları düşünmeli ve hazır olmalıyım çünkü bana inanılmayabilir , şiddet görebilirim , dayak yiyebilirim , dışlanabilirim gibi hisler . Ailemden kaynaklı küçükten beri dövdü babam kendimi ifade ermeme izin vermedi her şeyde panik ve öfkeliydiler beni dışladılar hissetmediğim şeyleri düşünmediğim şeyleri hayır öyle düşünüyorsun diye zorladılar , ailem rahatsızmış onu da terapide anladım . Babam vücudumu ezerek döverdi genç kızkende bi şaka yapardım örneğin açıkladığımda bişey yok bunda dediğimde şiddete maruz kalırdım . Yada izlediiim bi dizi vardı küçükken onu kendine bi hakaret olarak algılamış ondan dolayı beni dövmüştü gibi . Ben korkuyorum o yüzden sanki tetikte olmazsam kendimi ifade etmezsem bana hep kızılır hislerim var . Sürekli aynı şeyleri konuşup düşünüp duruyorum . Mesela şimdi de hislerime taktım . Neden böyle hissediyorum ben deli miyim babam bana deli derdi hastalık hastası derdi panik olur nefes alamazdım ilgilenmezdi bir de kızardı dalga geçerdi. Ben değersiz miyim ben gerçekten deliricem mi korkuları girdi içime ölüm korkusu tedirginlik boğulma korkusu gibi
Bence salın izin verin kendinize . Her hafta terapiste gitmeniz çok güzel . Kontrolnaltıda güvendesiniz yani. Bırakın yaşayın duygularınızı ilaç tavsiye etmedikçe almayın. Hem kendiniz hem çocuğunuz için yapın bunu. Arkadaşım da malesef küçükken çok şiddet görmüş. Şimdi kızına biraz uyguluyor. Kendininkinkadar ağır olmasa da ağır bence. Farkında da ama o öfke anı annesine dönüşüyor.
Demem o ki bu düşünceler gerçek değil ve sizi korkutmasın. Yaşayın duygularınızı.

Ben mesela otuz yaş farkındalığında bile bir sene buhranlı geçtim aileme kinlendim vs. Bir sene sonra duygularım düzene girdi gerekli mesafeleri koydum. Eskiden kafama taktıklarım önemsiz hale geldi vs vs. Ama sizinki gibi bir terapi sürecine de ihtiyacım var ve istiyorum.
 
Bir de sürekli eleştiriye kontrol ve baskıya maruz kaldığından dolayı beynim otomatik sanki biri beni eleştiriyor gibi bana düşünce yolluyor . Ben de ona cevap vermeye çalışıyorum bazen veremeyip üzülüyorum derken boynum tutuluyor şiddetli vücut ağrıları yaşıyorum .
Dayanın bunlara bir ömür özgürleşin. Baskılamayın
 
Dayanın bunlara bir ömür özgürleşin. Baskılamayın
Siz bana böyle bi destek verdikten sonra bir an dedim tamam yaşıcam. Zihnime gelenleri düşünmeye başladım içim daraldı boğazım daraldı bu kez çok farklı hisler ve düşünceler gelmeye başladı sanki zihnim bana açıklamalar yapıyordu neyi neden hissettim diye hatırlamadığım anılar hatırlamaya başladım sıkıyordum kendimi dedim rahat bırak sonra birden ağlamaya başladım . Ama nasıl . Şimdi bi rahatlama geldi ve o ağrılar o kadar şiddetliydi ki birden çözüldüler sanki tuhaf bir deneyimdi .
 
Bence salın izin verin kendinize . Her hafta terapiste gitmeniz çok güzel . Kontrolnaltıda güvendesiniz yani. Bırakın yaşayın duygularınızı ilaç tavsiye etmedikçe almayın. Hem kendiniz hem çocuğunuz için yapın bunu. Arkadaşım da malesef küçükken çok şiddet görmüş. Şimdi kızına biraz uyguluyor. Kendininkinkadar ağır olmasa da ağır bence. Farkında da ama o öfke anı annesine dönüşüyor.
Demem o ki bu düşünceler gerçek değil ve sizi korkutmasın. Yaşayın duygularınızı.

Ben mesela otuz yaş farkındalığında bile bir sene buhranlı geçtim aileme kinlendim vs. Bir sene sonra duygularım düzene girdi gerekli mesafeleri koydum. Eskiden kafama taktıklarım önemsiz hale geldi vs vs. Ama sizinki gibi bir terapi sürecine de ihtiyacım var ve istiyorum.
Benimde önceden öfke problemim vardı eşime yaptım etrafa yani sokakta dahi bir şey fırlatıyordum bir şey kırıyordum bağrıp çarpıyordum deli gözüyle bakılıyordum . Anlaşılmadığımda değersiz hissettiğimde bunaldığımda öfke oluyordu . O geçti çok şükür . Aldığım terapiler çok etkili oldu şiddet gördüğüm anılara çalışınca bitti . İçindeki o sinir geçerken beni çok zorladı o bana güç veriyor gibi hissediyordum beden gitsin istemiyordum terapide orda da zorlanmıştım . Şimdi de kaygı ve korku beni koruyor zannediyormuşum ondan zorlanıyormuşum gitmesini istemediğimden sürekli aynı meseleleri düşünül kendimi en kötüye hazırlamaya çalışıyormuşum . Şuan işte öyle köklü bi sorun li bu bu da zorluyor ama bu duyguları serbest bırakma deneyimi cidden rahatlattı demek böyle yapmam lazım ben hep güçlü durmam gerekiyor gibi hissediyorum ağlar üzülürsem hasta olurun sanıyordum
 
Merhaba, merak ettigim gercekten terapist
sizin birazda kafanizdami buyutugunuzu soyledi? Ilac tedavisi icin belki hormonlarinizin duzelmesini bu sekilde gerek kalmayacagini umut ediyor olabilir ancak hic bir terapist hastasina birazda kafanda buyutuyorsun dememeli. Cunku sorunlar senin sorunlarin ve senin icin buyukse buyuktur. Yani demem oki belki oncelikle terapisti degistirmeniz lazim.
 
Merhaba, merak ettigim gercekten terapist
sizin birazda kafanizdami buyutugunuzu soyledi? Ilac tedavisi icin belki hormonlarinizin duzelmesini bu sekilde gerek kalmayacagini umut ediyor olabilir ancak hic bir terapist hastasina birazda kafanda buyutuyorsun dememeli. Cunku sorunlar senin sorunlarin ve senin icin buyukse buyuktur. Yani demem oki belki oncelikle terapisti degistirmeniz lazim.
Ben ona sürekli mesaj atıp aynı soruları soruyorum ve bana sürece dahil dediği şeyleri sürekli neden böyleyim diye sorgulayıp duygularımı serbest bırakmıyorum o da bana açıkçası sen iyi gidiyorsun bu kötüye gidiyorum düşünme halini kendin büyütüyorsun dedi ama onla çok samimiyim artık 1 yılı aşkımdır her hafta görüşüyorum artı hafta içleri sürekli mesaj atıyorum o samimi dille söylemiş olabilir yoksa sen büyütüyorsun yalan hisler anlamında söylemedi
 
Ben ona sürekli mesaj atıp aynı soruları soruyorum ve bana sürece dahil dediği şeyleri sürekli neden böyleyim diye sorgulayıp duygularımı serbest bırakmıyorum o da bana açıkçası sen iyi gidiyorsun bu kötüye gidiyorum düşünme halini kendin büyütüyorsun dedi ama onla çok samimiyim artık 1 yılı aşkımdır her hafta görüşüyorum artı hafta içleri sürekli mesaj atıyorum o samimi dille söylemiş olabilir yoksa sen büyütüyorsun yalan hisler anlamında söylemedi
Bir de mesela duygularını yaşa diyor ben bastırıyorum egzersiz veriyor yapmıyorum sürekli ona yazıyorum neden böyle neden şöyle diye . O da dediklerimi uygula bunlar terapiye dahil hisler işlemleme oluyor beynimde gerekirse 2-3 ay daha yorgun olabilir yas tutabilirsin ve herkese söyle benden belli süre çok bişey beklemeyin kendine öncelik ver felan diyor ben bunları yapmayıp sürekli sorgulayınca o da aslında sen süreci kendi kafanda büyütüyorsun dedi
 
Lutfen soyleyeceklerimi yanlis anlamayin. Size eger iyi geliyor diyorsaniz iyi geliyordur bunu bilecek tek kisi sizsiniz. Bu konuda verdiginiz her karar dogru karardir.Ancak terapistle hastasi arasindaki iliski profosyonel bir iliskidir. Yani terapistinizle cok iyi anlasabilirsiniz fakat diyorsunuzki 1 yildir onunla birlikteyim yinede belki ilac tedavisine ihtiyacim var. Siz kendinizi 1 sene oncesiyle karsilastirdiginizda her hangi bir iyilesme gorebiliyormusunuz?
 
Benimde önceden öfke problemim vardı eşime yaptım etrafa yani sokakta dahi bir şey fırlatıyordum bir şey kırıyordum bağrıp çarpıyordum deli gözüyle bakılıyordum . Anlaşılmadığımda değersiz hissettiğimde bunaldığımda öfke oluyordu . O geçti çok şükür . Aldığım terapiler çok etkili oldu şiddet gördüğüm anılara çalışınca bitti . İçindeki o sinir geçerken beni çok zorladı o bana güç veriyor gibi hissediyordum beden gitsin istemiyordum terapide orda da zorlanmıştım . Şimdi de kaygı ve korku beni koruyor zannediyormuşum ondan zorlanıyormuşum gitmesini istemediğimden sürekli aynı meseleleri düşünül kendimi en kötüye hazırlamaya çalışıyormuşum . Şuan işte öyle köklü bi sorun li bu bu da zorluyor ama bu duyguları serbest bırakma deneyimi cidden rahatlattı demek böyle yapmam lazım ben hep güçlü durmam gerekiyor gibi hissediyorum ağlar üzülürsem hasta olurun sanıyordum
Siz çok güçlü bir kadınsınız. Bir bebek doğurmuşsunuz şimdi de kendiniz yeniden doğuyorsunuz. En önemlisi iyileşmeye isteklisiniz. Kısa sürede iç huzura sahip huzurlu bir kadın olacaksınız🌸
 
Bir de mesela duygularını yaşa diyor ben bastırıyorum egzersiz veriyor yapmıyorum sürekli ona yazıyorum neden böyle neden şöyle diye . O da dediklerimi uygula bunlar terapiye dahil hisler işlemleme oluyor beynimde gerekirse 2-3 ay daha yorgun olabilir yas tutabilirsin ve herkese söyle benden belli süre çok bişey beklemeyin kendine öncelik ver felan diyor ben bunları yapmayıp sürekli sorgulayınca o da aslında sen süreci kendi kafanda büyütüyorsun dedi
Kesinlikle sorgulamadan yapın. O egzersizler yüzlerce yıllık bilimsel çalışmaların ürünü. Geometri sorusunda formül öğrenmeyip kendin formülü baştan bulmaya çalışmak gibi birşey kuralları sorgulamak.
 
Lutfen soyleyeceklerimi yanlis anlamayin. Size eger iyi geliyor diyorsaniz iyi geliyordur bunu bilecek tek kisi sizsiniz. Bu konuda verdiginiz her karar dogru karardir.Ancak terapistle hastasi arasindaki iliski profosyonel bir iliskidir. Yani terapistinizle cok iyi anlasabilirsiniz fakat diyorsunuzki 1 yildir onunla birlikteyim yinede belki ilac tedavisine ihtiyacim var. Siz kendinizi 1 sene oncesiyle karsilastirdiginizda her hangi bir iyilesme gorebiliyormusunuz?
Evet hemde aşırı zaten benim başka şiddetli sorunlarım vardı onlar çözüldü
 
Back
X