Terapi sürecim ilaç kullansam mı lütfen fikir verin

D

deva-12

Üye
Kayıtlı Üye
25 Eylül 2024
336
53
13
Arkadaşlar terapi görüyorum ve sonlarına doğruyum fakat zor bir konu çalışıyorum ve modum düşebiliyor travmaları çalışıyorum. Bebeğimle evde tekim eşimle aram bazen iyi bazen tartışmalı . Sosyal çevrem pek yok . Gelenim gidenim de yok ister istemez kendimle çok başbaşa kalıyorum bu da beni bunaltıyor . İlaç desteği alsam mı almasam mı bilemiyorum . Terapistim ilaçlık bir şey olmadığını birazda benim kafamda büyüttüğümü söylüyor, bebeği sütten kesmek de istemiyorum ne yapsam acaba ?
Sorunum şu biraz insanları fazla takıyorum zihnim sürekli bi açıklama yapma halinde . Takıntım var bu konuda yani hakkımda ne düşünülüyor vs .
İçim bunalıyor panik duygusu hasta olur muyum korkusu hayatın boş olduğu hissi fazlaca gelebiliyor
 
Terapist ne derse onu yapın. Ek olarak meşgale bulun sosyalleşebileceğiniz. Bebekle evde kalıp sosyal hayatı olmayan hiçkimse ruh sağlığını koruyamaz bence
 
Vasfiyeteyzeniz .!.:
Terapide bu konuda ne kadar ilerlediniz? Psikolog mu psikiyatrist mi?
Birisi seni eleştirse ne olacak mesela?
Genişletmek için tıkla...
Takıntı konusuna yeni başlıcam başka konular vardı çözdüm benim zihnimde ağrım olsa hasta olcam korkusu felan var . Eleştiri sonucu suçlancam yalnız kalçam korkuları var
 
therewillbeaday .!.:
Terapiye başlayalı ne kadar oldu?
Genişletmek için tıkla...
1 yıl ama başka konular çalıştık takıntımı daha yeni geldik
Wing .!.:
Terapiyi kimden alıyorsunuz?
Psikiyatriye göründünüz mü?
Size ilacın başlanıp başlanmaması gerektiğini ancak bir doktor söyleyebilir.
Genişletmek için tıkla...
klinik psikologdan alıyorum ilk önce psikiyatriye gittim belli dönem ilaç kullandım , terapi gördüm ilaç kesildi o psikologla anlaşamadım başka bir psikolog buldum . Öfke panik atak falan vardı bazı başka şeyler de vardı onlar çözüldü diyebilirim takıntı konusu daha yeni geldik . Ama benim kafam çok yoruldu emdr travma tedavisi alıyorum . Doğumdan sonra iyice takmalarım arttı . Şöyle biri bana bir şey diyince çok içselleştiriyorum her an biri bana kızabilir beni haksız çıkarabilir üstüme gelebilir yalnız kalırım korkuları oluyor . Bir de içimde sanki ben korku ve kaygısız yaşayamam hisleri . Aniden ölüm korkusu olumsuz düşünceler geliyor
 
deva-12 .!.:
1 yıl başka konular hakkknda aldım . Takıntı konusu yeni başlıyor ama kafam yoruldu
Genişletmek için tıkla...
Doğumdan sonra iyice takmalarım arttı . Şöyle biri bana bir şey diyince çok içselleştiriyorum her an biri bana kızabilir beni haksız çıkarabilir üstüme gelebilir yalnız kalırım korkuları oluyor . Bir de içimde sanki ben korku ve kaygısız yaşayamam hisleri . Aniden ölüm korkusu olumsuz düşünceler geliyor
 
Vasfiyeteyzeniz .!.:
Terapide bu konuda ne kadar ilerlediniz? Psikolog mu psikiyatrist mi?
Birisi seni eleştirse ne olacak mesela?
Genişletmek için tıkla...
Doğumdan sonra iyice takmalarım arttı . Şöyle biri bana bir şey diyince çok içselleştiriyorum her an biri bana kızabilir beni haksız çıkarabilir üstüme gelebilir yalnız kalırım korkuları oluyor . Bir de içimde sanki ben korku ve kaygısız yaşayamam hisleri . Aniden ölüm korkusu olumsuz düşünceler geliyor hayat beni korkutuyor
 
Vasfiyeteyzeniz .!.:
Sosyal çevren yokmuş hangi insanları takıyorsun ki? Terapist gerek duymadıysa kullanma bence
Genişletmek için tıkla...
Doğumdan sonra iyice takmalarım arttı . Şöyle biri bana bir şey diyince çok içselleştiriyorum her an biri bana kızabilir beni haksız çıkarabilir üstüme gelebilir yalnız kalırım korkuları oluyor . Bir de içimde sanki ben korku ve kaygısız yaşayamam hisleri . Aniden ölüm korkusu olumsuz düşünceler geliyor
 
deva-12 .!.:
Takıntı konusuna yeni başlıcam başka konular vardı çözdüm benim zihnimde ağrım olsa hasta olcam korkusu felan var . Eleştiri sonucu suçlancam yalnız kalçam korkuları var
Genişletmek için tıkla...
Şunu bil ki seni gerçekten seven kişiler asla yalnız bırakmaz. Eleştirebilir ama bırakmaz.
Hayatta kimse mükemmel olmadığına ve herkesin etrafında insanlar olduğuna göre eleştirilmek bu kadar korkunç bir şey olamaz.
Evet bu senin elinde değil farkındayım ama gerçek bu bunu bil.
 
Doğumdan sonra bir zaman o ölüm korkusu bir çok kişide oluyor bence. Muhtemelen sebebi de arkada bize muhtaç birini bırakacak olma korkusu. Ben de gençken hiç umursamadan yaptığım şeyleri şimdi önünü arkasını düşünüyorum çünkü 2 tane çocuğum var. Ama günlük yaşamda bir süre sonra standarta dahil oluyorsun.
Biri sana laf söylese senin ağzın boş mu duracak cevabını verebilirsin. Herkes eleştiriliyor ne yapalım yani.
 
Sizi çok zorluyorsa duygularınız, tekrar bir psikiyatra görünüp danışın. İnanın ilaçlar öcü değil, baktınız rahat nefes aldırmıyor kaygılarınız, doktorun verdiklerinden alırsınız dinlenirsiniz biraz. Yine terapiye devam edin, elbette bütüncül bir yaklaşım en sağlıklısı olacaktır. Beslenmenizden tutun, spor yapmanız, doğal mutluluk hormonu salgılamanız için gerekli rutinleriniz olmalı. Çekinmeyin öyle ilaç alıyorum hastayım moduna da girmeyin, hepimiz bazen çeşitli kaygılar yaşıyor, gereksiz düşüncelere dalabiliyor, yoruluyoruz. İhtiyacınız varsa, alın, geçin.
 
bebeğimi emziriyorum diye ve hastalık korkumdan almak istemiyorum . Ama şuan nedeni ne olduğunu bilmediğim bi daralma hevessizlik oluyor sanki güzel şeyler yaşarsam ölücem sürekli ölücem korkucam kaygısı giriyor içime . Elle tutulur birinin dışarıdan farkedeceği bir şey değil . Ben de acaba hasta mıyım ömür boyu böyle mi olacak diye korkuyorum
 
Bebeğinizin öncelikli olarak sağlıklı bir anneye ihtiyacı var. Siz ruh sağlığınızdan olursanız, neylesin bebek sütü? Kaç aylık oldu? Ben 8. ayda emzirmeden kesmiştim mesela oğlumu "İlaç kullanmam gerekiyor, zorlanıyorum" deyip, doktora da danışıp.

İlk bebeğinizse, daha yeni alışma sürecindeyseniz bu daralmalar, evhamlar da bir yere kadar normal aslında. Annelik işte, kaygılanıyoruz ister istemez. Tabii bunun üzerine uykusuzluk, yorgunluk da biniyor ve iyice bunalıyoruz. Baktınız çok zorlanıyorsunuz, konuşun bi psikiyatrla, anlatın durumu, o uygun görürse de ilaçtan çekinmeyin. Artık emdiği kadar dersiniz.
 
Ben de terapi aliyorum Beck testi sonucum şiddetli depresyon çıktı. Terapistim psikiyatri desteği de alabilirsiniz dedi. Bugün ilaçlarımı aldim. Plesebo mu bilmiyorum içtikten bir kac saat sonra daha iyi hissettim ağlama hissim kayboldu ruh daralmam da
 
Benimde bebeğim 8. Ayına doğru . Şu düşünce oluyor bende eğer ilaç alırsam duygularım azalırsa bu korku kaygı vs terapinin etkisini nasıl anlıcam işe yarayıp yaramadığını yani
Bir de hislerimden korkuyorum rahatsızım yani
Zihnimde sürekli biri sanki beni eleştiriyor diyelim özensiz giyindim birine bakınca o benim hakkında aaaa ne kadar özensiz diye düşündü gibi hissediyorum sürekli karşıdaki ne düşünüyor , biri bana bişe derse ne açıkladım gibi takıntılı düşüncelerim var . Ve çok üzülüyorum.. böyle olmak istemiyorum ama kendimi rahatsız zannediyorum gözümde çok büyüyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Terapide farkettiğim şeyler okur yardımcı olursanız çok sevinirim lütfen ?
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
1K
fndknannesi
S
  • Kilitli
Lütfen yardim edin ( konu boşanma)
6 7 8
Yorumlar
155
Görüntüleme
26K
Su8535
S
W
Bu akılsıza akıl verin lütfen :(
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
7K
wannabehappy
W
Fobilerin çeşitleri ve tedavisi
Yorumlar
0
Görüntüleme
2K
Nevreste
  • Kilitli
Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
46K
Gezegen X
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…