bak bir kere kimseyi takma kafana. gören görsün de çık yola o zaman kimse görmüyor.bende küçük yerde yaşıyorum ve eşim işinden dolayı yolda gördüğü 3 kişiden 2 sini tanır düşün halimi ve tek özel hastane tamamı tanıdığı nerdeyse. ben hep aman ayıp değil ya benden önemlimi derdim tanıdık görmeden biterdi işlemlerin gören de olursa yok grip aşısı yok, yok hasta ziyareti aman efendim rutin kontrol der sallardım yalan olduğu anlayanda olurdu ki bana ne sormasın yani. ama eşim her test yaptırdığında saklana saklana bir hal olurdu valla yakalanmadık kimse kalmazdı derdim onada çok takıyorsun sorarlarsa da hanımı getirdim de geç benim neyim var diye sormazlar diyelimki sordular jet hızıyla başka konu aç anlasın adam ayıp ettiğini falan derdim. akrablarada kızıyorum artık ama benim en büyük bahanem boş gebelğim oldu bir tane kürtaj yaptılar psikolojik olarak toparlanmam lazım karışmayın diyorum. eskiden bende senin gibiydim ama durdukyere 2 seneyi devirinve ve hep umutsuz olunca kimse aklıma umruma gelmedi kibar ve nazik hallerimden de eser kalmadı bazılarına karşı.
napalım Rabbim herkese bir sınav veriyor bizide bunu uygun görmüş. Allah hayırsız evlatla, dermansız dertler sınamasın.