bu kafadayken neden çocuk yaptın ki?Merhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
Şımarık cocuk terimi bende sevmiyorumSosyal hizmet gibi insan odaklı bir bölüm okuyup "şımarık, yaramaz çocuk" tanımı yapmanız üzdü beni. Çocuk şımarık olmaz, çocuğun şımarık davranışları vardır ve büyük oranda yetiştiriliş biçimiyle alakalıdır, biliyorsunuz bunu. Biraz fazla üstten konuşmanız insanları irite etmiştir haklı olarak. Terapi desteği alın bence.
Kınadığınız her şey başınıza tek tek gelecektir emin olunMerhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
Ve iki senelik evli hauahahahaaja24 yaşında insan sarrafıymış peh peh
Direkt uzman desteği. Hiç burda vakit kaybetmeyin. Evladınız için yapın bunu
Hahaha sadece bunu yapmam mi dedik, şöyle bir ucundan düşünmek bile yetiyor bana başıma gelmesi içinÜzgünüm ama insanlara(annelere)böyle tepeden tepeden böyle konuşun,şöyle yapın dediğiniz ne varsa başınıza gelecek.
Dönüp sizi bulacak.
Bakın çocuğu olmayana her zaman kolay gelir akil vermek.
Birçoğumuz zamanında başkalarını eleştirdik ben asla böyle yapmam dedik,sonuc neyi yapmam dediysek illaki yaptık zira bu konuların standardı yok ki. Günü kurtarmak adına asla yapmam dediğim pek çok şeyi yaptım mesela ben,yapmaya da devam ediyorum.
Misafir konusuna birşey diyemem sevmek zorunda değilsiniz ama ailenize dahil olacak olan minik insanınız kirli elleriyle herşeyi elleyebilir yada salonun ortasına hatta yatagınıza bile kusabilir hastalanınca. Kakası bezden de taşabilir ne bileyim çişi de. Bence bu konuda kendinizi törpülemek için destek alın,aksi halde çok yipranırsınız.
24 yaşında insan sarrafıymış peh peh
Aile düzeni ve yaşam tarzı hakkında konuştuğumu da nereden çıkardınız. Kendinizce bi şeyler uydurmak yerine ne demek istediğime odaklansanız daha iyi olur.Psikologtan randevu alın.
İnsanların aile düzeni, ev yaşamları sizleri ilgilendirmez. Bu şekilde kimsenin hayatına müdahale edemezsiniz. Bu mükemmelliyetçilik değil takıntı. Birde bir alanda eğitiminiz olması sizi o alanla ilgili en iyi bilgilere sahip olduğunuz anlamına gelmez. Çocukların misafirlikteki davranışı ile ana baba yanındaki hali başkadır.
Çok haklı bir yorum. Belki de bulunduğum dönemden ötürü tahammül seviyem iyice düştü. Ama oldum olası rahat ebeveyni hep yargılardım içten içe. Elbette çocuktur put gibi durmasını beklemiyorum fakat. Belli bir yerden sonra ailesini suçlu buluyorum. Şahsen gittiğim yeri berbat edip çocuğuma bir dur demiceksem ev sahibin de pişman edeceksem gitmem misafirliğe. Bu yüzden uzak kalıyorum böyle insanlardan.Üzgünüm ama insanlara(annelere)böyle tepeden tepeden böyle konuşun,şöyle yapın dediğiniz ne varsa başınıza gelecek.
Dönüp sizi bulacak.
Bakın çocuğu olmayana her zaman kolay gelir akil vermek.
Birçoğumuz zamanında başkalarını eleştirdik ben asla böyle yapmam dedik,sonuc neyi yapmam dediysek illaki yaptık zira bu konuların standardı yok ki. Günü kurtarmak adına asla yapmam dediğim pek çok şeyi yaptım mesela ben,yapmaya da devam ediyorum.
Misafir konusuna birşey diyemem sevmek zorunda değilsiniz ama ailenize dahil olacak olan minik insanınız kirli elleriyle herşeyi elleyebilir yada salonun ortasına hatta yatagınıza bile kusabilir hastalanınca. Kakası bezden de taşabilir ne bileyim çişi de. Bence bu konuda kendinizi törpülemek için destek alın,aksi halde çok yipranırsınız.
Aile düzeni ve yaşam tarzı hakkında konuştuğumu da nereden çıkardınız. Kendinizce bi şeyler uydurmak yerine ne demek istediğime odaklansanız daha iyi olur.
Tanınız için psikiyatrist olmanız ve benim de size tedavi olmaya gelmem gerekir diye düşünürsek susmanız lazımBir terapiste gorunmelisiniz bence, burdan bakinca bana OKB tarzi bir probleminiz var gibi geldi
Bu biraz rahatlattı teşekkür ederimHerkesin hayatının belli dönemlerinde pişkinleştiği, kınadığı, laf ettiği şeyler ve hayat tarzları oluyor.bir dönem evliliği ve çoluklu çocuklu hayatı yermeyen, o tarz yaşayan kişileri küçümsemeyen yoktur heralde.herşeyin en iyisini biz biliyoruz, herkese tepeden bakıyoruz.zaman zaman, yıllar geçtikçe bütün düşünceler tepetaklak oluyor neredeyse.o yüzden kendinizi suçlamanıza gerek yok bence.gayet doğal süreçler.20 yaşındayken dünyayı gezeceğim, her ay başka erkekle günümü gün edeceğim diyorken,10 sene sonra evli ve 2 çocuklu bulabiliyoruz kendimizi.bu işler böyle.bugün böyle diyorsunuz, yarın çocuklu kişilere laf söyleyenlere söveceksiniz.hayat böyle birşey. O dönem öyle düşünmeniz gerekiyordu, bu zaman böyle.her yaş kebdi hayat tarzını ve düşüncelerini beraberinde getirir. Normal şeyler.
Size de nasip olsun eminim mükemmel bir şeydir5 aylık hamileymiş,yakında diski sarrafligi demeye başlar
Rengini öğrenir,kokusunu öğrenir.
Böyle biri olmak çok isterdim. Malesef olamadığım için burdayımBence degismelisin yanliz kalırsın böyle gidersen benim arkadaşım olsan seninle görüşmek istemem otursun temiz evinde tek başına derim. Camları yalayan çocuklu arkadaşlarimla cok mutluyum. Ne var ki yani bi süpürge bi vileda tamam. Diğer türlü hayat bana göre değil. Hayat paylaştıkça güzel
Psikolojik sıkıntınız var gbi geldi normal degil okb var bnce.Merhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
Olamadığınız için tavsiye istediğiniz yerde insanları tersliyorsunuz ama. O nasıl olacak? Bunun yeri burası değil ama, ben tanı koyamam psikiyatrist değilim ama psikolog olarak tavsiye ederim; uzman desteği alın. Kendiniz için bunca sene almadınız çocuğunuz için alın bariBöyle biri olmak çok isterdim. Malesef olamadığım için burdayım
Bunun olması beni de düşündürmüyo değilİki sohbetten sonra sizi de böyle kimse çekmez istemez. Sonra çocuğumun canı sıkılıyor arkadaş arıyor görüşelim edelim olayına girmeye çalışırsınız.
Şu söylediğinizden çıkarmış olabilirler mi acaba?Aile düzeni ve yaşam tarzı hakkında konuştuğumu da nereden çıkardınız. Kendinizce bi şeyler uydurmak yerine ne demek istediğime odaklansanız daha iyi olur.
Şöyle büyütmemelisiniz tarzı sözleriniz aile düzeni hakkında konuşmak oluyor. İnsanlar kafalarından uydurmuyor.Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum.
Tanınız için psikiyatrist olmanız ve benim de size tedavi olmaya gelmem gerekir diye düşünürsek susmanız lazım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?