• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Temizlik takıntısı ve tahammülsüzlük bitirdi beni

Merhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
Mükemmeliyetçi oldugunuzdan olabilir mi acaba? Ben burda okurken bile daraldim, gerisini de düşünemiyorum. İnsanlara güler yüzle tatlı dille yaklaşmaya çalışın. Ayrıca herkesi kınıyorum da ne demek, fikirlerinizi düşüncelerinizi kontrol etmekte sizin elinizde. Esnek olmaya çalışın biraz, hoşgörülü, sabırlı.
 
Herkesin hayatının belli dönemlerinde pişkinleştiği, kınadığı, laf ettiği şeyler ve hayat tarzları oluyor.bir dönem evliliği ve çoluklu çocuklu hayatı yermeyen, o tarz yaşayan kişileri küçümsemeyen yoktur heralde.herşeyin en iyisini biz biliyoruz, herkese tepeden bakıyoruz.zaman zaman, yıllar geçtikçe bütün düşünceler tepetaklak oluyor neredeyse.o yüzden kendinizi suçlamanıza gerek yok bence.gayet doğal süreçler.20 yaşındayken dünyayı gezeceğim, her ay başka erkekle günümü gün edeceğim diyorken,10 sene sonra evli ve 2 çocuklu bulabiliyoruz kendimizi.bu işler böyle.bugün böyle diyorsunuz, yarın çocuklu kişilere laf söyleyenlere söveceksiniz.hayat böyle birşey. O dönem öyle düşünmeniz gerekiyordu, bu zaman böyle.her yaş kebdi hayat tarzını ve düşüncelerini beraberinde getirir. Normal şeyler.
Ya siz ne kadar akıllı bir insansınız.herkes eleştirmiş hem de çok ağır sekilde.ama siz mantıklı olan açıklamayı yapmışsınız. Mesleki yazan kişiye kendimi cok yakin hissettim cunku benim de insanlara tahammülüm yok.ne bir komşuya ne bir arkadaşa gitmem. Mantıksız bir söz söylense bir sey demem.ama.kendi kendimi de yerim.coluga çocuğa laf etmeme ama içten ice de bu nasil çocuk derim.sallamayan anne baba görünce irrite olurum.yani ben de tahammül seviyemin yuksek olmasini isterdim.ama.yasadigim hayat tüketti. Oyle psikologla olacak is de degil. Bu bir karakter şekillenmesi oldu.kendimi biliyorum kimseye yaklasmiyorum.sohbetten zaman gecirmekten zevk.almiyoru. bunlar son derece normal şeyler. Kimisi insanlarla olmayi sevmez. Konu sahibine tek.tavsiyem kendinizi degistirmeye ugrasmayin degismeyecek. Sadece insanlara soylemekten vazgecin. Soyle yap boyle yap vs.onun dışında da mumkun oldugunca insan olan ortamdan soyutlanin.boyle daha fazla mutlu olacaksiniz. Ben tahammül etmeye zorladikca misofonya hastasi oldum.yol yakinken gerekli mesafeyi koyun. Çocuğunuz yalniz kalmz.ogun evleri kresler var.parka goturun siz oynayin .arkadas edinmesine destek olun.ama kendinizi de bu kadar zorlamayın salın gitsin insanlari.
 
Sizin gibi tiplere sinir olurum her seyi ben biliyorum havasina giren demek ki o cocugunu oyle buyutmek istemis surekli burnu havada gezen tiplerle direkt bitiririm iliskimi kendinizi yol yakinken duzeltin kimse cekmez sizi bende cocuk sevmem fazla ama gidip kimseye de akil verip kinamam banane nasil yetistirirse yetistirir
 
Bu arada su hadisi asla unutmayin "İnsan kinadigini yasamadan olmezmis"
 
50 yasindaki babam kac yillik memur her tip insan gormus o bile kolay kolay insan sarrafiyim demez siz daha 24 yasinda 2 yillik evlisiniz basil insan sarrafi olabilirsiniz bana da cok kibirli biri gibi geldiniz
 
3 çocuğum var. Büyük olan bebekliğinden beri yemeğini tertemiz yer, kıyafetlerini temiz kullanır kolay kolay leke yapmaz ve yırtmaz, 2 numara daha sofradan üzerine dökmeden kalktığını bilmem, haftada 2 gün okul çorabını yırtıp gelir daha geçen hafta okul tişörtlerinin 2 tanesini çöpe attım yırttığı için, bu kış 2 bot 2 spor ayakkabı çöpe attım şimdi yaz geldi yazın sonuna kadar kaç tane taytını çöpe atacağım Allah bilir. 3 numara ikisinin arasında bir şey ne temiz ne kirli. Bu çocukların 3 ünüde ben doğurdum ben büyüttüm ama karakterleri bambaşka. Bazı şeyler öyle dışardan konuşmakla olmuyor maalesef
 
Back