• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Temizlik takıntısı ve tahammülsüzlük bitirdi beni

Merhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
bu kafadayken neden çocuk yaptın ki?
sana bi olay anlatayım genelde söz dinleyen bi kızım var
ama geçen gün evdeki bütün koltuklara pastel boya ve keçeli kalemle desenler çizmiş ve kendince koltuklarımızı süslemiş. Asla çıkacak boyalar değiller o kumaşlardan.
anne güzel olmuş mu dedi
ben de ona kocaman sarıldım (ve kalemlerin hepsini kaldırdım kuru boya çıkardım onun yerine tabi)
kısacası senin işin çok zor. çünkü böyle bir durumda sanırım çıldırırsın
 
Sosyal hizmet gibi insan odaklı bir bölüm okuyup "şımarık, yaramaz çocuk" tanımı yapmanız üzdü beni. Çocuk şımarık olmaz, çocuğun şımarık davranışları vardır ve büyük oranda yetiştiriliş biçimiyle alakalıdır, biliyorsunuz bunu. Biraz fazla üstten konuşmanız insanları irite etmiştir haklı olarak. Terapi desteği alın bence.
Şımarık cocuk terimi bende sevmiyorum 👏👏
 
Merhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
Kınadığınız her şey başınıza tek tek gelecektir emin olun
 
Keşke üremek için bu kadar acele etmeseymissin. Senin ergenliğin bitmemiş ki. Empati yapmayı öğrenmemissin daha. İnsan sarrafi olana kadar insan olsaydın keşke. O zaman herkes sana kapisini açardı. Ben senin gibi tipleri asla eve almam çünkü seninle geçireceğim birkaç saat için günlerimi harcayamam. Benim zamanım ve hayatım değerli.
 
Üzgünüm ama insanlara(annelere)böyle tepeden tepeden böyle konuşun,şöyle yapın dediğiniz ne varsa başınıza gelecek.
Dönüp sizi bulacak.
Bakın çocuğu olmayana her zaman kolay gelir akil vermek.
Birçoğumuz zamanında başkalarını eleştirdik ben asla böyle yapmam dedik,sonuc neyi yapmam dediysek illaki yaptık zira bu konuların standardı yok ki. Günü kurtarmak adına asla yapmam dediğim pek çok şeyi yaptım mesela ben,yapmaya da devam ediyorum.
Misafir konusuna birşey diyemem sevmek zorunda değilsiniz ama ailenize dahil olacak olan minik insanınız kirli elleriyle herşeyi elleyebilir yada salonun ortasına hatta yatagınıza bile kusabilir hastalanınca. Kakası bezden de taşabilir ne bileyim çişi de. Bence bu konuda kendinizi törpülemek için destek alın,aksi halde çok yipranırsınız.
Hahaha sadece bunu yapmam mi dedik, şöyle bir ucundan düşünmek bile yetiyor bana başıma gelmesi için 😂
 
24 yaşında insan sarrafıymış peh peh

Psikologtan randevu alın.

İnsanların aile düzeni, ev yaşamları sizleri ilgilendirmez. Bu şekilde kimsenin hayatına müdahale edemezsiniz. Bu mükemmelliyetçilik değil takıntı. Birde bir alanda eğitiminiz olması sizi o alanla ilgili en iyi bilgilere sahip olduğunuz anlamına gelmez. Çocukların misafirlikteki davranışı ile ana baba yanındaki hali başkadır.
Aile düzeni ve yaşam tarzı hakkında konuştuğumu da nereden çıkardınız. Kendinizce bi şeyler uydurmak yerine ne demek istediğime odaklansanız daha iyi olur.
 
Üzgünüm ama insanlara(annelere)böyle tepeden tepeden böyle konuşun,şöyle yapın dediğiniz ne varsa başınıza gelecek.
Dönüp sizi bulacak.
Bakın çocuğu olmayana her zaman kolay gelir akil vermek.
Birçoğumuz zamanında başkalarını eleştirdik ben asla böyle yapmam dedik,sonuc neyi yapmam dediysek illaki yaptık zira bu konuların standardı yok ki. Günü kurtarmak adına asla yapmam dediğim pek çok şeyi yaptım mesela ben,yapmaya da devam ediyorum.
Misafir konusuna birşey diyemem sevmek zorunda değilsiniz ama ailenize dahil olacak olan minik insanınız kirli elleriyle herşeyi elleyebilir yada salonun ortasına hatta yatagınıza bile kusabilir hastalanınca. Kakası bezden de taşabilir ne bileyim çişi de. Bence bu konuda kendinizi törpülemek için destek alın,aksi halde çok yipranırsınız.
Çok haklı bir yorum. Belki de bulunduğum dönemden ötürü tahammül seviyem iyice düştü. Ama oldum olası rahat ebeveyni hep yargılardım içten içe. Elbette çocuktur put gibi durmasını beklemiyorum fakat. Belli bir yerden sonra ailesini suçlu buluyorum. Şahsen gittiğim yeri berbat edip çocuğuma bir dur demiceksem ev sahibin de pişman edeceksem gitmem misafirliğe. Bu yüzden uzak kalıyorum böyle insanlardan.
 
Aile düzeni ve yaşam tarzı hakkında konuştuğumu da nereden çıkardınız. Kendinizce bi şeyler uydurmak yerine ne demek istediğime odaklansanız daha iyi olur.

Konu sahibi çok bilgisizsin. Hayata dair tecrübelerin yok. Lütfen burada sana verilen tavsiyelere uy bir terapist ile görüş. Misafirin evine geldiğinde kapılarına dokunmasını dert etmen normal değil maalesef.

Sen kendin yazmışsın, analara müdahale ediyorum gittiğim evlerde diye. Sen o çocukları bir iki saat görüyorsundur. Normal zamanda evlerinin düzeni, halleri nasıl bilemezsin. Bilmediğin konuda da yorum yapamazsın. Çünkü bilmiyorsun.
 
Bir terapiste gorunmelisiniz bence, burdan bakinca bana OKB tarzi bir probleminiz var gibi geldi :KK51:
Tanınız için psikiyatrist olmanız ve benim de size tedavi olmaya gelmem gerekir diye düşünürsek susmanız lazım 👍
 
Bu biraz rahatlattı teşekkür ederim 😊
 
Herkesin hayatının belli dönemlerinde pişkinleştiği, kınadığı, laf ettiği şeyler ve hayat tarzları oluyor.bir dönem evliliği ve çoluklu çocuklu hayatı yermeyen, o tarz yaşayan kişileri küçümsemeyen yoktur heralde.herşeyin en iyisini biz biliyoruz, herkese tepeden bakıyoruz.zaman zaman, yıllar geçtikçe bütün düşünceler tepetaklak oluyor neredeyse.o yüzden kendinizi suçlamanıza gerek yok bence.gayet doğal süreçler.20 yaşındayken dünyayı gezeceğim, her ay başka erkekle günümü gün edeceğim diyorken,10 sene sonra evli ve 2 çocuklu bulabiliyoruz kendimizi.bu işler böyle.bugün böyle diyorsunuz, yarın çocuklu kişilere laf söyleyenlere söveceksiniz.hayat böyle birşey. O dönem öyle düşünmeniz gerekiyordu, bu zaman böyle.her yaş kebdi hayat tarzını ve düşüncelerini beraberinde getirir. Normal şeyler.
Bu biraz rahatlattı teşekkür ederim 😊
 
Bence degismelisin yanliz kalırsın böyle gidersen benim arkadaşım olsan seninle görüşmek istemem otursun temiz evinde tek başına derim. Camları yalayan çocuklu arkadaşlarimla cok mutluyum. Ne var ki yani bi süpürge bi vileda tamam. Diğer türlü hayat bana göre değil. Hayat paylaştıkça güzel 😆 bide siz hic mi çocuk olmadınız yaniii istenmediğinizi bir düşünün
 
Bence degismelisin yanliz kalırsın böyle gidersen benim arkadaşım olsan seninle görüşmek istemem otursun temiz evinde tek başına derim. Camları yalayan çocuklu arkadaşlarimla cok mutluyum. Ne var ki yani bi süpürge bi vileda tamam. Diğer türlü hayat bana göre değil. Hayat paylaştıkça güzel 😆
Böyle biri olmak çok isterdim. Malesef olamadığım için burdayım
 
Merhaba.
24 yaşımda 2 senelik evli 5 aylık hamile bir bayanım. Lisans sosyal hizmet mezunu insan sarrafı biriyim.
Evliliğimin ilk yılı her gün misafir ağırlamakla misafirliğe gitmekle geçti. Bekarken de sürekli misafir ağırlardık fakat kimseye gitmezdim. Kimseye razı olmaz kimseyi beğenmez mükemmeliyetçi biriyim. Başkasının hizmetine, konuşmasına, düşünce tarzına, çocuklarına bakıyorum ve kınamadan edemiyorum. Şimdiyse hamileyim ve korkuyorum çocuğumun onlar gibi olmasından. Hele şımarık yaramaz çocuklara asla tahammül edemiyorum. Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum. S"eni görecez" diyorlar. Hele misafire hiç tahammül edemiyorum evim kirlenecek kapılara elleyecekler çocuklu hiç istemiyorum. Kafa yapım uyuşmuyor kimseyle bu yüzden de uzak duruyorum herkesten. Nasıl yenebilirim nasıl geçer bilmiyorum. Aslında insanlarla iç içe olmak istiyorum ama asla olmuyo iki sohbetten sonra başıma ağrılar giriyor. Ne yapmalıyım??
Psikolojik sıkıntınız var gbi geldi normal degil okb var bnce.
 
Böyle biri olmak çok isterdim. Malesef olamadığım için burdayım
Olamadığınız için tavsiye istediğiniz yerde insanları tersliyorsunuz ama. O nasıl olacak? Bunun yeri burası değil ama, ben tanı koyamam psikiyatrist değilim ama psikolog olarak tavsiye ederim; uzman desteği alın. Kendiniz için bunca sene almadınız çocuğunuz için alın bari
 
İki sohbetten sonra sizi de böyle kimse çekmez istemez. Sonra çocuğumun canı sıkılıyor arkadaş arıyor görüşelim edelim olayına girmeye çalışırsınız.
Bunun olması beni de düşündürmüyo değil
 
Aile düzeni ve yaşam tarzı hakkında konuştuğumu da nereden çıkardınız. Kendinizce bi şeyler uydurmak yerine ne demek istediğime odaklansanız daha iyi olur.
Şu söylediğinizden çıkarmış olabilirler mi acaba?
Böyle büyütmemelisiniz şöyle konuşmalı şöyle tepki vermelisiniz diye ailelerini darlıyorum.
Şöyle büyütmemelisiniz tarzı sözleriniz aile düzeni hakkında konuşmak oluyor. İnsanlar kafalarından uydurmuyor.

Tanınız için psikiyatrist olmanız ve benim de size tedavi olmaya gelmem gerekir diye düşünürsek susmanız lazım 👍

Susmayı sizin öğrenmeniz lazım. Maşallah herkesi sürekli eleştiriyosunuz ama kendiniz eleştirilince hemen atarlanmışsınız. Bu site sizin çevrenizdeki insanlara benzemez. bu atarlarınızı, kibrinizi, üstten konuşmalarınızı burda kimse çekmez. linç yer arkanıza bakmadan kaçarsınız.
 
Son düzenleme:
Back