Tek arkadaşım eşim

Ayrıca şu devirde benim gördüğüm kadarıyla herkes çıkarcı,birbirini kullanmaya çalışıyor.8 yıldır aynı yerde oturuyorum.komşulara binde bir giderim merhaba merhaba.
Maalesef şuanda herkes öyle yeni arkdaş bulmak güvenmek çor zor bnde o yüzden uzak duruyorm eşimde komşularla konuşmamı istemiyor
 
Arkadaşlarınız olduklarına emin misiniz, okuldaki normal samimiyetteki arkadaşlarım bile nişanıma gelmek için gün sayıyorlar. Garipsedim
Evet liseden arkaşlarim hepsi evlendi çocuğu oldu düğün nişan çocuk görme herşeylerine gittim en sonda bn evlendim lakin kimseyi görmedim
 
İnanın ben de anlatsam roman çok çıkar. Bitirdiğim çok arkadaşlığım da var. Lise üniversite beraber okuduğum en yakın arkadaşımla görüşmüyorum mesela.
Ama ilkokul, lise, üniversite, yurtta oda arkadaşım olan hala görüştüğüm çok arkadaşım da var. Kimi başka şehirde. Bazen geliyorlar bazen biz gidiyoruz bazen sadece telefonla konuşuyoruz. Ama insan biriktirmeyi seviyorum ben.
İnsanları olabildiği kadar idare etmeye çalışıyorum. Tolere edebileceğim her hatayı tolere ederim ben.
Şu an okullu çocuğum var. Onun arkadaşlarının anneleriyle kendime grup kurdum mesela. Onlarla da eski arkadaşlarım kadar kanka formatında olmasa da arkadaşlık kurmaya gayret ediyorum.
Peki siz öyle mutluysanz :) bunlarda marifet
 
Çevrenizdeki herkesten kazık yiyorsanız, çevrenizdeki herkes sizi kullanıyorsa problem sizdedir. Demek ki insanları analiz etme beceriniz zayıf. Bunun üzerine çalışmanız gerekiyor.
Ben zaten insanlar değişti artık arkadaşlık kalmadı çok kazık yedim diye hayıflananların da iyi arkadaşlar olduğuna inanmıyorum.
Yani herkes kötü değildir. Bak kendine gelince sen iyi birisin çevren kötü sana kazık atıyor diyorsun. Senin gibi insanlar da mutlaka vardır. Dünyanın tek iyi insanı sen kalmadın ya.
Ya alma verme dengesini kuramıyorlar. Ya sürekli dert anlatıp zorda olunca insanlara gidiyorlardır.
Bir tanıdık öyle çok şikayet eder benim çevremde. Kimse aramıyor herkesten kazık yiyor çünkü sürekli dert anlatan, havadan sudan sohbet edemeyen bir insan: sohbeti açmıyor aslında.
Yada evlenince arkadaşlarım gitti diyenlerin de çoğu sadece kocasını çocuğunu anlatan tipler. İnsanlar hay senin kocana diye sıkılıp gidiyor. Sonra insanlar da kıskanç diye hayıflanıyorlar
 
Çevrenizdeki herkesten kazık yiyorsanız, çevrenizdeki herkes sizi kullanıyorsa problem sizdedir. Demek ki insanları analiz etme beceriniz zayıf. Bunun üzerine çalışmanız gerekiyor.
Herkes değilde genel olarak diyelim.Öncelikle insanlara hayır diyemiyorum onları kırmak istemiyorum iyi geçinmeye çalıştıkça sırtlanlar çoğalıyor etrafımda
 
Ben zaten insanlar değişti artık arkadaşlık kalmadı çok kazık yedim diye hayıflananların da iyi arkadaşlar olduğuna inanmıyorum.
Yani herkes kötü değildir. Bak kendine gelince sen iyi birisin çevren kötü sana kazık atıyor diyorsun. Senin gibi insanlar da mutlaka vardır. Dünyanın tek iyi insanı sen kalmadın ya.
Ya alma verme dengesini kuramıyorlar. Ya sürekli dert anlatıp zorda olunca insanlara gidiyorlardır.
Bir tanıdık öyle çok şikayet eder benim çevremde. Kimse aramıyor herkesten kazık yiyor çünkü sürekli dert anlatan, havadan sudan sohbet edemeyen bir insan: sohbeti açmıyor aslında.
Yada evlenince arkadaşlarım gitti diyenlerin de çoğu sadece kocasını çocuğunu anlatan tipler. İnsanlar hay senin kocana diye sıkılıp gidiyor. Sonra insanlar da kıskanç diye hayıflanıyorlar
Ay evet konu açanlar hep mükemmel çevreleri kötü. Bu kadar insan nasıl arkadaşlık, dostluk sürdürebiliyor, problem bende mi diye düşünmek yok.

Koca, çocuk iyi süper ama yolda yürürken kafamıza saksı düşüp ölme ihtimalimiz varken hayatını tek bir insan etrafında kurmak çok korkunç geliyor bana. Sonra adam giderse depresyondan depresyona sürüklenmece.
 
Ben zaten insanlar değişti artık arkadaşlık kalmadı çok kazık yedim diye hayıflananların da iyi arkadaşlar olduğuna inanmıyorum.
Yani herkes kötü değildir. Bak kendine gelince sen iyi birisin çevren kötü sana kazık atıyor diyorsun. Senin gibi insanlar da mutlaka vardır. Dünyanın tek iyi insanı sen kalmadın ya.
Ya alma verme dengesini kuramıyorlar. Ya sürekli dert anlatıp zorda olunca insanlara gidiyorlardır.
Bir tanıdık öyle çok şikayet eder benim çevremde. Kimse aramıyor herkesten kazık yiyor çünkü sürekli dert anlatan, havadan sudan sohbet edemeyen bir insan: sohbeti açmıyor aslında.
Yada evlenince arkadaşlarım gitti diyenlerin de çoğu sadece kocasını çocuğunu anlatan tipler. İnsanlar hay senin kocana diye sıkılıp gidiyor. Sonra insanlar da kıskanç diye hayıflanıyorlar
Hayır ben o iki seçenektende değilim cidden çevremdekiler anormal mutsuz insanlar tam tersi ben onların dertlerini dinledim derman olmaya çalıştm ama gördüğüm nankörlük oldu
 
Ay evet konu açanlar hep mükemmel çevreleri kötü. Bu kadar insan nasıl arkadaşlık, dostluk sürdürebiliyor, problem bende mi diye düşünmek yok.

Koca, çocuk iyi süper ama yolda yürürken kafamıza saksı düşüp ölme ihtimalimiz varken hayatını tek bir insan etrafında kurmak çok korkunç geliyor bana. Sonra adam giderse depresyondan depresyona sürüklenmece.
Annem lise arkadaşlarıyla hiç kopmadı. Evlenenler, boşananlar, yeniden evlenenler, bekar devam edenler oldu hep görüştüler.
İki kız arkadaşları evlenince koptu. Birinin eşi vefat etti. Öldükten sonra o kadar yalnız kaldı ki annemlere dahil olmaya çalıştı. Ama 30 sene bilfiil görüşen bir gruba dahil olamadı. Bence çok pişman da oldu.
Hayat böyle bir şey. Ne kadar çok insan o kadar çok iyi bana göre. İnsanın insana ihtiyacı oluyor neticede.
Eş başka arkadaş başka. Çocuk bambaşka. Çocuğum on sene sonra benle gezmekten keyif almayacak mesela. En yakın arkadaşımı doğurdum diyemeyiz ondan. Elbette her gün konuşursun ama onun kendine kurduğu ayrı bir hayatı olacak.
Bilmiyorum ben eşimle tek takılmayı severim, çocuğumla tek takılmayı da severim. Ailecek gezmeyi de severim. Ama arkadaşlarımla tek çıkmanın tadı da çok başka. Çift görüşmek de bambaşka. Bunların hepsini ayrı ayrı yapmayı seviyorum. Kocam bana yeter diyip oturamam ben. Bir kız arkadaşlarla yapılan sohbetin yerini de tutmaz
 
Ay evet konu açanlar hep mükemmel çevreleri kötü. Bu kadar insan nasıl arkadaşlık, dostluk sürdürebiliyor, problem bende mi diye düşünmek yok.

Koca, çocuk iyi süper ama yolda yürürken kafamıza saksı düşüp ölme ihtimalimiz varken hayatını tek bir insan etrafında kurmak çok korkunç geliyor bana. Sonra adam giderse depresyondan depresyona sürüklenmece.
Ben mükemmelim demedim ki ne alaka bu yorumlarla benim konu
 
Annem lise arkadaşlarıyla hiç kopmadı. Evlenenler, boşananlar, yeniden evlenenler, bekar devam edenler oldu hep görüştüler.
İki kız arkadaşları evlenince koptu. Birinin eşi vefat etti. Öldükten sonra o kadar yalnız kaldı ki annemlere dahil olmaya çalıştı. Ama 30 sene bilfiil görüşen bir gruba dahil olamadı. Bence çok pişman da oldu.
Hayat böyle bir şey. Ne kadar çok insan o kadar çok iyi bana göre. İnsanın insana ihtiyacı oluyor neticede.
Eş başka arkadaş başka. Çocuk bambaşka. Çocuğum on sene sonra benle gezmekten keyif almayacak mesela. En yakın arkadaşımı doğurdum diyemeyiz ondan. Elbette her gün konuşursun ama onun kendine kurduğu ayrı bir hayatı olacak.
Bilmiyorum ben eşimle tek takılmayı severim, çocuğumla tek takılmayı da severim. Ailecek gezmeyi de severim. Ama arkadaşlarımla tek çıkmanın tadı da çok başka. Çift görüşmek de bambaşka. Bunların hepsini ayrı ayrı yapmayı seviyorum. Kocam bana yeter diyip oturamam ben. Bir kız arkadaşlarla yapılan sohbetin yerini de tutmaz
Evet bnde öyle düşünüyorum ama şuanda görüştügüm arkadaşlarım hepsi şehir dışında araya mesafe girdi eskisi gibi değiliz burdakiler bir acayip ve çalıştgm yerde yaş grubumda çok kimse yok apartman desen dedikodu yuvası eskiden gelen bir arkdaşlık olmadığı sürece yeni birisini bulmak çok sıkıntılı
 
Ben mükemmelim demedim ki ne alaka bu yorumlarla benim konu
Dışardan nasıl göründüğünü soruyorsunuz. İşte diyorum ki ben de sıfır arkadaşı olanların sosyal hayatta bir şeyleri yanlış yaptığını düşünürüm ben.
İnsanın sadece kocasını arkadaş olarak görmesi, tek kocam var demesini normal görmüyorum ben
 
Evet arkadaşlar evlendim başka bir şehre geldim.burada hiç arkadaşım yok iş yerinde de ben arkadaş yapmak istemiyorum bana hepsi çıkarcı geliyor evlendiğim zaman gerçek arkadaşlarımın yüzünü gördüm düğünüme gelmek şöyle dursun tebrik bile etmediler. Oysa ben onların herşeyine gitmiştim.Aştım bunları artık, eşimle aram iyi arkadaş eş herşey oluyor bana lakin ben bu yalnızlıga epey alıştım insanlarla mrb mrb kafasındym tanımak tanışmak sormak soruşturmak istemiyorum az insan çok huzur meselesi tabi bazı zamanlar da da eşim yokken falan sıkıldığım oluyor ama genel olarak iyiyim şimdi size sormak istediğim benim gibi olanınız var mı? Yoksa biraz sosyalleşmelimiyim kendime ufaktan da olsa arkadaş yapmalımıyım (dost kazığı yemeyi özledim galiba) yoksa ben anormalmiyim bişeyler yazarsanız sevinirim
Ben de yoğun bir çalışma temposundan yaşadığım şehirden öyle sıkılmıştım ki.. Allaha başka şehre taşınmak için dua ettim ve evlenmek için tabi..

Şimdi başka bir şehirde yaşıyorum 1.5 yıl oldu arkadaş edinebilirim sosyalleşebilirim ya da çalışabilirim ama hiç birini yapmıyorum..

Manevi hayatımda yapmam gerekenleri yapmaya öğrenmem gerekenleri öğrenmeye vakit ayırdım..

Hayatım bir kez daha değişti

Dil öğrenme isteğim vardı dil kursuna yazıldım evimin tablolarını kendim yapıyorum eşimle şahane vakit geçiriyoruz kuaförden kuaföre sosyalleşiyorum o kadar

Boş lakırtıdansa öğrenmeyi çok istediğim ne varsa öğreniyorum yapmayı çok sevdiğim ne varsa yapıyorum

Kış pikniği tenis balık tutma kitap okuma
Belgeseller
Allah ile olma tefekkür İslami ilimler
Tarih..
Allaha şükürler olsun ki eşimle tüm hobilerimiz aynı yani hiç sıkılmıyoruz

Çalışma hayatım boyunca yalnız yaşadım
Ve çevremde çok fazla çift olarak görüşen insanlar var dı lakin onlarında aralarında hep Bi sıkıntı ve yarış olduğunu gözlemledim bu yüzden aile içinde iletişim de kalmayı daha uygun gördüm

Bu halimden çok memnunum..
Yapmak istediğin hobilerine vakit ayırabilir ve kendine öğrenmek adına daha fazla zaman ayırabilirsin

Ekseri dedikodu ve hasedlik kol geziyor yarış halinde insanlar ya da konular hep aynı oramı yaptırdım buraya gittim kocam şöyle sevgilim böyle bla bla..

Ben geldiğim şehirde kaliteli sohbet eden kimseye rastlamadım ne spor salonunda ne kuaförde ne de bahçede..
Umarım siz rastlarsınız.. Bol şans 🧡🌼🧡
 
Dışardan nasıl göründüğünü soruyorsunuz. İşte diyorum ki ben de sıfır arkadaşı olanların sosyal hayatta bir şeyleri yanlış yaptığını düşünürüm ben.
İnsanın sadece kocasını arkadaş olarak görmesi, tek kocam var demesini normal görmüyorum ben
Tamamda şuan tek kocam var diyorm şehir değiştirdim sosyalleşek bişey yok cafe yok awm yok park bahçe de işim yok çocuğum yok okul şu bu olsn iş yerim ayrı kepaze herkes dedikoducu ve yaşıtım değiller mecburen tek tanıdığım kocam herşeyi onunla yapıyoruz keyifte alıyorum arkadaşlarmdan da hayır görmedim zaten bu duruma çok alıştm
 
X