Esim ogretmen bizde doguda bir sehirdeydik ordaki arkadas ortami cok guzeldi memketi cok ozlemiyorduk bile imkanlari iyi olsn bir sehirdi.Ailelere yakin olsun diye Ankaraya geldik ama hayal kirikligi ne tam arkads ortamini olusturabildik nede bu sehre alisabildik .Aklimizda yine hep o sehir var ordaki dostlarimiz var insaan bazen daha iyiyi umit ederken daha iyi olamayabiliyor .Ama tayin istemeseydik hep gidelim fikri aklimizda olacaktiGörev yaptığım okulda da çok var sizinle benzer örnek. Hatta benimle dalga geçiyorlar gidemezsin heveslenme diye. Herkes bu durumu kanıksamış ilginç şekilde. Benim geri adım atmaya niyetim yok, bir yıl daha kalarak ona bu fikre alışma şansını verdim zaten. Alışmaz bana da engel olmaya kalkarsa çocuğumu alıp giderim gideceğim yere, eşim çok iyi biliyor ki bunu yaparım. Sizin eşiniz de söz vermiş neden vazgeçtiniz, verdiği sözü hatırlatın. Ben eşimin yanında, aileme onun ailesine de söylemiştim biz tayin isteyeceğiz eşimin bana sözü var diye. Herkes gideceğimiz fikrinden haberdar. Bu yaz ailem de söyledi kızımıza sözün var damat unutmadık, tayin haberiniz bekliyoruz diye. Her taraftan kapattım ben eşimin paçayı kurtarma şansını. Ben sadece pişman olur muyum, eşim mutsuz olur mu bunun için fikir almak istedim. Sıfırdan başka bir şehirde hayata başlayan birileri vardır mutlaka. Doğru karar verdiğimden az çok emin olmak istiyorum
Eşim ve ben. Kimdeniz yok.Tayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
Kendi fikrimi söylemenin yanlış olduğunu düşünmüyorum. Burada yaşayan halk sever sevmez etkilenir etkilenmez bilemem. Benim memleketim hakkında iyi konuşmayan birisine neden böyle konuşuyorsun diye eleştiremem çünkü kendi dünyasında kendi penceresinde beklentilerini karşılayamamış bir şehir olabilir. Yaşadığım yer Van değil başka yer de olsa sevmediysem sevmemişimdir. Bursaya da alışmamış havasını kasvetli bulan bir üyemiz de yorum yaptı, ona neden bursa hakkında böyle diyorsun denilmiyor da Van? Kalıp yargilar, ötekileştirme aslında tam da burada başlıyor. Konuyu başka tarafa cekmezseniz sevinirim. İyi günler.Siz simdi Van icin kimsenin gelipte durmak istemedigi yer mi dediniz ben mi yanlis anladim? Gitme isteginizi, esinizin verdigi sozu anliyorum. Annem Mus’un Bulanik ilcesinde sene 1983 te ogretmenlik yapiyormus. Kendisi gayet batida dogmus buyumus birisi ama eskiden bahsederken hic boyle bahsettigine sahit olmadim. Rica ederim sizin kendi secimlerinizin o sehirin imkanlarinin kotu olmasiyla alakali olmadigini kabul edin. Van’da koskoca 100.Yil Tip Fakultesi vs var bir kere. Ha nerede yasamak istediginiz elbette sizin tercihiniz ama o yok bu yok gitmek istiyorum diyerek orada yasayan insanlarada haksizlik edemezsiniz. Sonucta herkes daha iyi sartlarda yasamak ister elbette
4 5 yaşına gelmiş olması demek yavaş yavaş arkadaş çevresinin oluşmaya başlaması demek değil midir, ben daha da büyümeden bir seylerin farkına varmaya başlamadan yeni şehire yeni düzene alışsın istiyorum. Seneye 3 yaşına girecek kreşe veririm diye düşünüyorumBende eşimde egeliyiz güneydoğuda benim 14. Eşimin 10. Yılı diyeceklerim bu kadar .
Bu yaz istedik çıkmadı birazda borcumuz vardı o yüzden ne üzüldük ne sevindik diyim .
Küçük yerler çocuk büyütme açısından rahattır çocuğunuz daha cok küçükmüş size tavsiyem 4 5 yaşına gelene kadar bekleyin çünkü ailenizin olduğu yere gitmiyorsunuz bunun hastalığı var bakıcının bir anda bırakması var varda var
Ama işte şu an arkadaş çevremiz de yok ki burada arkadaşlarımın hepsi gitti. Arkadaş yok aile yok o zaman şehir değiştirsek neyden etkilenebiliriz ki diyorumEsim ogretmen bizde doguda bir sehirdeydik ordaki arkadas ortami cok guzeldi memketi cok ozlemiyorduk bile imkanlari iyi olsn bir sehirdi.Ailelere yakin olsun diye Ankaraya geldik ama hayal kirikligi ne tam arkads ortamini olusturabildik nede bu sehre alisabildik .Aklimizda yine hep o sehir var ordaki dostlarimiz var insaan bazen daha iyiyi umit ederken daha iyi olamayabiliyor .Ama tayin istemeseydik hep gidelim fikri aklimizda olacakti
İstemedi evet o yüzden ikimizin de ailesinin olmadığı bir şehire gideceğiz. Zaten burada da kimsemiz yok, çocuğumuza dönüşümlü bakıyoruz işlerimizi kendimiz hallediyoruz, gidip geldiğimiz kimse yok. Başka bir şehire taşınıp orada yaşamaktan farksız aslında. Bunu eşime anlatamıyorum
Hiç öyle tedirgin olmayın çocuklar bulundukları ortama cok rahat uyum sağlarlar vazgeçemeyen büyükler .4 5 yaşına gelmiş olması demek yavaş yavaş arkadaş çevresinin oluşmaya başlaması demek değil midir, ben daha da büyümeden bir seylerin farkına varmaya başlamadan yeni şehire yeni düzene alışsın istiyorum. Seneye 3 yaşına girecek kreşe veririm diye düşünüyorum
Ben merkezdeyim çarşı yürüyerek 15 dakika uzaklıkta bana. Ama yine de yetmiyor. Eşim de başka şehirde buradan farklı ne olacak nasıl bir değişiklik bekliyorsun anlamıyorum diyor.
Ev satın alacak zaten gücümüz yok muhtemelen kiraya gideceğiz, uzun yıllar da kirada kalacağız. Oraya fazla kira dökmektense burada ev alırız diyor eşim de işte. Semtlerini filan hiç bilmem, daha önce Bursa'ya gitmişliğim bile yok. Sadece hem gelişmiş hem İstanbul Ankara gibi boğmayan güzel bir şehir olsun istedim, şu ana kadar da olumsuz bir yorum almamıştım bursa hakkında siz nadir kişilerdensiniz, dikkate alacağım söylediklerinizi, tercih dönemi geldiğinde de sizin kapınızı çalabilirim tabi gözümü korkutmaktan vazgeçip güzel yönlerini anlatırsanız tercih vermekten vazgeçmemiş olursam sdfsfs
Bu şekilde orada kalarak da mutlu olamayacaksınız tayin isteyin gidin olmadı başka yere istersiniz tekrar. İnsan oğlunun alışamadigi şart yok. Ben 3 yıl tanıdığım bir insan evladının dahi olmadığı bir yerde yaşadım ama hem eşimin ailesine hem benim aileme 3 buçuk saatlik mesafesi vardı şimdi her iki aileye de 10 saatlik bir mesafede yine bir Allah'ın kulunu tanımadım yerde yaşamaya başladım. Her yerin artıları eksileri oluyo. İyiki diyeceğiniz anlarda olacak ama orası daha iyiydi diyeceğiniz anları da yaşayacaksınız. Siz baştan eşim beni suçlar mı diye düşünüyorsunuz ve kendiniz bile suçlarsa o haklı suclayabilir çünkü ben istedim diye düşünüyorsunuz. Önce bu fikirden kurtulun ve kimsenin sizi mutsuz hissettiginiz bir yerde yaşamaya mecbur etmesine müsaade etmeyin. Eşiniz gideceği Gerede alışır. Siz bile isteye kötü bir yer isteyecek değilsiniz. Oldu ki gittiğiniz yer beklentinizi karşılamadı yine de sizi suçlamasına müsaade etmeyin çünkü ortada suç yok. Vakti gelir başka yere gidersiniz. Tebdil-i makenda ferahlık vardır. Biraz alışma süreci olur sonra insan kendini oralı hissediyoTayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
Yapmayın o zaman
Bursa 4. büyük şehir ama henüz köy
Bakın bunu kötülemek işin değil zihniyeti iletmek için yazıyorum
Nüfus çok fazla ama gelişme aynı hızla değil
Üst komşumun yükseklisans mezunu oğlu 3. kattan evin tüm halılarını çıkarıp çırparken yakaladım
Nilüfer de yeni yerleşimde bunlar
Ulaşım berbat işe araba ile bir saatte gidiyoruz
Nilüferde oturup Osmangazi de çalışıyoruz birbirlerine komşu ili merkez ilçe
Özel okullar tercih edilen devlet okulları var bir de herkesin kaçmak istedikleri
Eski konulariniza baktım da biraz pasif geldiniz bana. O yüzden bu devran böyle gider sizin içinAma işte şu an arkadaş çevremiz de yok ki burada arkadaşlarımın hepsi gitti. Arkadaş yok aile yok o zaman şehir değiştirsek neyden etkilenebiliriz ki diyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?