• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tayin Meselesi

birdelimuallime

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Ağustos 2016
2.769
6.330
158
Tayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
 
Ailenizin olduğu şehre tayin isteme şansınız yok mu? Gittiğimiz yerde kimsemiz olmayacak bahanesi de olmaz böylece.
Ben de evlenirken şehir değiştirdim benzer korkularla, eşim sevmediği istediği şehirde mutsuz olup beni suçlarsa diye. Ama şimdi de ben mutsuzum. Değişen bir şey olmadı yani. Bir taraf mutsuz oluyor. Üstelik eşiniz size söz de vermiş. Asla gitmem dememiş başta. Şimdi fedakarlık sırası onda.
 
Tayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
Eşiniz haksız. Sözünü vermiş arkasında dursun bi zahmet. O orada mutsuz olacaksa sizde vanda mutsuzsunuz. Sözleşmemiş olsanız bekleyin derdim ama size söz vermiş iş bitmiş sıra uygulama vaktinde.
 
Esinize sure vermissiniz zaten, hemen tayin hakkiniz gelir gelmez gitmemissiniz, anlayisli olmussunuz.
Simdi sira onda, o da fedakarlik etmeli. Konfor alanimizdan cikmak zordur, ama esimiz cocugumuz istiyorsa hele denememiz gerekir.
Tam da söylediğiniz şey işte, bir türlü tam karşılığını bulamıyordum. 'Konfor'. Ona o kadar zor geliyor ki, sırf alıştırsın kendini diye istemeye istemeye bir yıl daha kalmaya karar verdim. Şimdi konusu açıldı, yine bir depresif yüzünü düşürme haline girdi. Daha iyisi varken neden kalalım diyorum, ben yıllardır buradayım diyor. Ee gittiğin yerde de yıllarca kalacaksın orada da çevren olacak, buradaki çevren gökten inmedi sana zamanla edindin, yine edinirsin diyorum susuyor.
 
Tayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
Size verilmis bir söz var. Insanlarin agzindan evlenene kadar cikan o sözler bos çıkınca bir anlami kalmiyor. Her gün birilerine isiniz düşmüyor sonucta. Gideceginiz yerde de zamanla bir cevre edineceksiniz. Imkanlar nerede elverisli ise orayi tercih etmek iyidir. Esinizle evlenmeden once verdigi sözü konusun. Orada siz mutlu degilsiniz yeni bir hayat kurmak zor ama guzel yanlari da var. Yeterki insanlar birbirlerine zorluk cikarmasinlar.
 
Eşiniz daha önce tayin vermek -o da neyse- istediğiniz şehirlere gitti mi? Bir de onun ailesi nereli? Bir insanın Bursa dururken Van’da yaşamak istemesi için delirmiş olması lazım bence. Bu sene il dışı tercihinizi yapın, gidince alışır.
 
Ailenizin olduğu şehre tayin isteme şansınız yok mu? Gittiğimiz yerde kimsemiz olmayacak bahanesi de olmaz böylece.
Ben de evlenirken şehir değiştirdim benzer korkularla, eşim sevmediği istediği şehirde mutsuz olup beni suçlarsa diye. Ama şimdi de ben mutsuzum. Değişen bir şey olmadı yani. Bir taraf mutsuz oluyor. Üstelik eşiniz size söz de vermiş. Asla gitmem dememiş başta. Şimdi fedakarlık sırası onda.
Onu da söyledim, benim ailemin olduğu şehire gidelim dedim. Onu zaten hiç hiç istemiyor, bir de zamanında kendi ailenin olduğu şehire gelmem demişti ona da ben tamam demiştim. Şimdi Bursa'ya dahi gitsem altı saatte memlektimdeyim. Ona bile razıyım.
 
Eşiniz daha önce tayin vermek -o da neyse- istediğiniz şehirlere gitti mi? Bir de onun ailesi nereli? Bir insanın Bursa dururken Van’da yaşamak istemesi için delirmiş olması lazım bence. Bu sene il dışı tercihinizi yapın, gidince alışır.
'İldışı tayini için tercih vermek' uzun geldiği için tayin vermek demek daha kısa geldi kusura bakmayın. Dimi? Hangi yönden bakaraam bakayım yok olmuyor yani. Hiçbir mantıklı açıklaması yok benim gözümde de
 
Bende sizle çok benzer durumdayım. Eşim evlenmeden önce verdiği tayin sözünü tutmadı. Ayrıca orayı çok sevdiği ve alıştığı için kalmak istemiyor. İsterseniz deneyin. Senin ailenin yanına gidelim diye. Hemen kabul edecek. Benim de aynısı oldu malesef bir çözüm bulamadım.
 
Onu da söyledim, benim ailemin olduğu şehire gidelim dedim. Onu zaten hiç hiç istemiyor, bir de zamanında kendi ailenin olduğu şehire gelmem demişti ona da ben tamam demiştim. Şimdi Bursa'ya dahi gitsem altı saatte memlektimdeyim. Ona bile razıyım.
Onu istemiyor ama siz onun ailesinin olduğu şehirde yaşadınız bi süre ben sizin eşinizi aşırı bencil buldum.
 
Tayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
Bursa çok güzel bir yer orda öğretmen arkadaşlarım var çok memnunlar. Ama mevzu kimseyi tanımadığınız bir şehre gitmek istememekse o zaman sizin memleketinize tayin isteyin. Ha ona da yok derse ki bence eşiniz bunu istemeyecek birisi o zaman ikinizin de memleketi dışında bir yere gitmelisiniz.
 
Bende sizle çok benzer durumdayım. Eşim evlenmeden önce verdiği tayin sözünü tutmadı. Ayrıca orayı çok sevdiği ve alıştığı için kalmak istemiyor. İsterseniz deneyin. Senin ailenin yanına gidelim diye. Hemen kabul edecek. Benim de aynısı oldu malesef bir çözüm bulamadım.
Görev yaptığım okulda da çok var sizinle benzer örnek. Hatta benimle dalga geçiyorlar gidemezsin heveslenme diye. Herkes bu durumu kanıksamış ilginç şekilde. Benim geri adım atmaya niyetim yok, bir yıl daha kalarak ona bu fikre alışma şansını verdim zaten. Alışmaz bana da engel olmaya kalkarsa çocuğumu alıp giderim gideceğim yere, eşim çok iyi biliyor ki bunu yaparım. Sizin eşiniz de söz vermiş neden vazgeçtiniz, verdiği sözü hatırlatın. Ben eşimin yanında, aileme onun ailesine de söylemiştim biz tayin isteyeceğiz eşimin bana sözü var diye. Herkes gideceğimiz fikrinden haberdar. Bu yaz ailem de söyledi kızımıza sözün var damat unutmadık, tayin haberiniz bekliyoruz diye. Her taraftan kapattım ben eşimin paçayı kurtarma şansını. Ben sadece pişman olur muyum, eşim mutsuz olur mu bunun için fikir almak istedim. Sıfırdan başka bir şehirde hayata başlayan birileri vardır mutlaka. Doğru karar verdiğimden az çok emin olmak istiyorum
 
Bursa çok güzel bir yer orda öğretmen arkadaşlarım var çok memnunlar. Ama mevzu kimseyi tanımadığınız bir şehre gitmek istememekse o zaman sizin memleketinize tayin isteyin. Ha ona da yok derse ki bence eşiniz bunu istemeyecek birisi o zaman ikinizin de memleketi dışında bir yere gitmelisiniz.
İstemedi evet o yüzden ikimizin de ailesinin olmadığı bir şehire gideceğiz. Zaten burada da kimsemiz yok, çocuğumuza dönüşümlü bakıyoruz işlerimizi kendimiz hallediyoruz, gidip geldiğimiz kimse yok. Başka bir şehire taşınıp orada yaşamaktan farksız aslında. Bunu eşime anlatamıyorum
 
Onu istemiyor ama siz onun ailesinin olduğu şehirde yaşadınız bi süre ben sizin eşinizi aşırı bencil buldum.
Evet bence de çok bencilce. İki yıl aynı şehirde yaşadık. Biraz da bizimkilerin yanında kalırız diyorum, senin annenler yaşlı torun sesi kaldıramaz bakmazlar da diyor. Bakmazlarsa hakları bakmasınlar, aynı şehirde yaşayalım akşam yemeklerini beraber yiyelim, birlikte vakit geçirelim ben bunu istiyorum diyorum. Susuyor işte, sadece susuyor
 
Tayin dönemine daha uzuunca bir süre var ancak, eşimle bu konuyu ne zaman konuşsak depresif bir hale giriyor. Şöyle anlatayım size.
Ben ilk atama ile doğunun bir iline geldim, eşimle atandığım okulda tanıştım ve altıncı yıla girdik hala aynı okulda görev yapıyoruz. Evlenmeden önce eşimden buralardan tayin isteyip gitme sözünü alarak evlendim. Üç yıllık doğu görevim doldu, zorunlu hizmetim kalktı. İldışı tercih vermek istesem ilk tercihime nereyi verirsem gelecek durumda puanım da var. Geçen yaz artık vakti geldi deyip ildışı için tayin vermek istediğimi söyledim, bana verdiği sözü hatırlattım eşime. Tamam dedi ama bir hafta depresyondan çıkamadı, mutsuzdu. Ben de benim zorumla gidip mutsuz olacağına bir sene daha kalmaya karar verdim, bu süre zarfında da kendisini pskilojisini gitmeye hazırlaması gerektiğini söyledim. Ben ömrümü bu şehirde bitirmek istemiyorum, imkan yönüyle sağlık yönüyle eğitim yönüyle her yönüyle daha donanımlı iyi gelişmiş bir şehirde yaşamak varken neden burada yaşayayım ki? Herkesin puanım yetse de gitsem diye beklediği yerde ben neden gitme şansım varken kalayım ki? Öyle değil mi? Çocuğum var iki yaşında. O neden daha iyi bir şehirde daha iyi imkanlara sahip bir okula başlamasın ki? Benim buradaki arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gitti, kapısını çalacağım kimsem kalmadı. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşıyorduk, onlar da memleketlerine taşınalı bir sene oldu. Şimdi aile desen yok arkadaş desen yok, sıfırdan başka bir şehirde başlamakla ne farkı var bunun ? Eşime söylüyorum bunları. Olur mu, ben yıllardır buradayım, başım sıkışsa bir şey olsa yardım isteyeceğim insanlar var, gittiğimiz yerde kim olacak hiç kimse diyor. İmkan dediğin ne diyor burada da her şey var diyor. Gitmek istemiyor kısaca. Ben de aksine hiç kalmak istemiyorum. Bu sefer düşünüyorum, gitsek orada mutlu olamasak sen istedin de geldik buraya hepsi senin yüzünden der mi, beni suçlar mı? Ben de pişman olur muyum? Ya da burada kalsak ömrümün sonuna kadar burada yaşayabilir miyim? Ailemi görmek istesem bir günümü alan yolculuk yapmak zorundayım ha deyince uzanmıyor elim onlara. Şimdi kafamda deli sorularla size geldim anlayacağınız. Siz olsanız ne yapardınız? Yer degistiren sıfırdan hayata başlayan vardır aranızda. Bana ne söylemek istersiniz. Ayrıca şu anda Van'da yaşıyorum ve Bursa Sakarya tarafına tayin vermek istiyorum.
Bu pandemi döneminde büyükşehir mantık değil kardeş.Mutluysanız kalın.
 
Back