- 23 Aralık 2012
- 7.150
- 46.798
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #461
Hoş geldin idrak
Hoş geldin idrakBin yıl sonra foruma girip bunu gördüm. Neler yazmışım yahu valla kendimden soğudum ajsjsj. Yok boşamadım herifi. 10. Yıla girdik. Hala rahat ama diğer şeyler düzeldi. Daha ilgili, daha sakin. Ya da ben düzeldim o aynıdır belki bilemiyorum. İnsan yaş aldıkça hayata başka türlü mü bakıyor yoksa içinde bulunduğu zorlukların etkisiyle minicik bir sorun domino etkisi mi yapıyor bilmem.
Şu an bu yazdığım sorunları yaşasaydım muhtemelen konu açmak yerine çözüm bulurdum. Çözümü de bir kişiye ya da kişilere bağlamaz, kendimi iyi etmek için çabalardım.
Bazen insan hayatının belli zamanlarında kocaman bir yangının ortasında oturup "Neden yangın çıktı. Keşke çıkmasaydı" diye düşünürken yangını söndürmeyi akıl edemiyor. Kendine acımaktan var olmayı unutuyor.
Aradan yıllar geçmiş ve çok daha iyiyim. Boşanıp boşanmamamla ilgisi yok üstelik. Çünkü iyi olmanın kişilerle bir ilgisi yok. Öyle sabah uyan güneşi selamla evrene bir mesaj gönder zımbırtıları ile de ilgisi yok. Kendini ve hayatını kabul etmekle ilgisi var. Nerede değilsem orada mutlu olurum sanrısından kurtulmakla ilgisi var.
Konuyu hortlatıp kendi topuğuma sıkıyor olabilirim ama merak eden varsa iyiyim :)
Şu nerede değilsem orada mutlu olurum kısmı bana taş olarak bana geldi, mutlu olmana sevindimBin yıl sonra foruma girip bunu gördüm. Neler yazmışım yahu valla kendimden soğudum ajsjsj. Yok boşamadım herifi. 10. Yıla girdik. Hala rahat ama diğer şeyler düzeldi. Daha ilgili, daha sakin. Ya da ben düzeldim o aynıdır belki bilemiyorum. İnsan yaş aldıkça hayata başka türlü mü bakıyor yoksa içinde bulunduğu zorlukların etkisiyle minicik bir sorun domino etkisi mi yapıyor bilmem.
Şu an bu yazdığım sorunları yaşasaydım muhtemelen konu açmak yerine çözüm bulurdum. Çözümü de bir kişiye ya da kişilere bağlamaz, kendimi iyi etmek için çabalardım.
Bazen insan hayatının belli zamanlarında kocaman bir yangının ortasında oturup "Neden yangın çıktı. Keşke çıkmasaydı" diye düşünürken yangını söndürmeyi akıl edemiyor. Kendine acımaktan var olmayı unutuyor.
Aradan yıllar geçmiş ve çok daha iyiyim. Boşanıp boşanmamamla ilgisi yok üstelik. Çünkü iyi olmanın kişilerle bir ilgisi yok. Öyle sabah uyan güneşi selamla evrene bir mesaj gönder zımbırtıları ile de ilgisi yok. Kendini ve hayatını kabul etmekle ilgisi var. Nerede değilsem orada mutlu olurum sanrısından kurtulmakla ilgisi var.
Konuyu hortlatıp kendi topuğuma sıkıyor olabilirim ama merak eden varsa iyiyim :)
Hoş geldin idrak
Şu nerede değilsem orada mutlu olurum kısmı bana taş olarak bana geldi, mutlu olmana sevindim
Dönüşmüşsünüz demekki. İnsan belli bir noktadan sonra üşeniyor sanırım sorunlara odaklanmaya bile:) belki o yüzden şuan daha katlanılabilir geliyordur
Topuğuna yalnızca ben sıkabilirim idrak:))) hoş geldin, kocam da kocam diyorsun yaniKonuyu hortlatıp kendi topuğuma sıkıyor olabilirim ama merak eden varsa iyiyim :)
Topuğuna yalnızca ben sıkabilirim idrak:))) hoş geldin, kocam da kocam diyorsun yaniailece iyi olmanıza sevindim, asıl oğluşun nasıl? Ele avuca gelmez annesinin duvarlara tırmanan oğluydu senin çocuk, o da sakinleşti mi annesi gibi :))
Durmaz mı duruyor cımbız, arada tırpana bile dönüyorOoo Mune aplam beni unutmamış :) cımbız duruyor mu cımbız ahshssh. İnsana dönüştü benim oğlan çok şükür. Evrimi oldukça zor oldu ama masada oturabiliyor, kaşığı gerçek amacıyla ve usulüyle kullanıyor ve hatta inanır mısın ısırmıyor artık ahsjsjs.
Düz yolda yürürken arabaların önüne atlama eğilimi bile son buldu. Bildiğin düz çocuk oldu. Hatta bazen durup izliyorum ve diyorum ki "bu nasıl bir dönüşüm Ya Rab"
Ama çok konuşuyor. Öyle böyle değil aşırı konuşuyor. Susmuyor.
Durmaz mı duruyor cımbız, arada tırpana bile dönüyor
Oh maşallahAllah nazarlardan saklasın, oğlunun sakinleşmesi de daha dingin huzurlu olmana yardım etmiştir bence çünkü bildiğim kadarıyla zor bir çocuktu, dışarı çıkmak sosyalleşmek kolay olmuyordu senin için, kendini eve kapattığın zamanlar oldu diye hatırlıyorum.
Aman boş ver konuşsun, çocuk konuşa konuşa öğrenecek her şeyi, hem sen aynada kendine baktın mı yahu sanki senin çenen az da çocuğa çok konuşuyor diyorsun, burada çarşaf çarşaf yazılarından belli sen de konuşuyorsun, çok konuşanı nerede olsa tanırım ne de olsa benim de çene car car
Valla babasına çekmiş diyemiyorum evet. Babası üç cümle ile hayatını sürdürüyor ahsjwhwjd.
Evet oğlan sakinleşince benim sosyalleşmem de mümkün oldu. Üstte bahsettiğim aydınlanma da bu aslında. İçinde bulunduğun şartları kabul edip değişeceğini bilmek huzurlu yapıyor insanı.
Boyle buram buram kitap okumus bir hanim efendi kokusu geliyor gercekden yaziyi okurken bir yazarin kaleminden okur gibi okudum ama durumuz acisindan cok uzgunum insallah duzelirsin kardesim en azindan cocugun icin sabretmeli insan hayatinda cok zor donemler gecirebiliyor ama inanki yasadigin zorluk bir sonraki zorlugun yaninda fis kaliyor bosanmayi bukadar kolay dile almamali insanlar cunku ondan sonra basliyor asil zorluk hem senin hem cocugun icin ayri anne baba cocugu olarak bu durumu anlatamam okadar zorki evli oldugum halde bile etkisini hissediyorum aslinda evlenince daha cok hissettim diyebilirim lutfen kimse cocuguna bu yuku yuklemesin butun cocuklar anne babasiyla yasasin ve cocuklarinizin yaninda kavga etmeyin daha fazla bir birinizi sevmeye calisin hep iyi yonlerinizi gorun kotu yonlerinizi goz ardi edin cozulebiliyorsa cozun cozulmuyorsa oldu yerde birakin ustelemeyin birbirinize gorevmis gibi yaklasmayin sicaklik ve sevgiyle yaklasin eski guzel gunlerinizi animsayin sen bir adim at insallah kocanda duzelsinÇOK AŞIRI ÖNEMLİ NOT: konu çok eski. Bir yoruma cevap verip durum güncellemesi yaptım. Beyime sövmeyin.
Merhaba hatunlar
Aslında başlık tam olarak içinde bulunduğum durumu açıklıyor lakin ben yine de detay yazayım. Eser miktarda cinsel detay içerir konu. Sonra vay efendim ahlakımız bozuldu, libidomuz kan ağladı diye höykürmeyin bana.
Bir haftadır eşimle ortak çocuğumuzla alakalı mevzular dışında tek kelam konuşmuyoruz. Genel olarak da çok muhabbet etmiyoruz zira eşim beni yıllardır mobil cihazıyla aldatıyor. Aldatmaya konu olan canlı kanlı bir kadın olsa inanın daha işime gelirdi. Boşanmak için çok haklı bir gerekçem olur ve bir dakika bile düşünmezdim.
O kadar çok detay var ki okumayı zulüm görenler için nasıl özetlerim diye düşünüyorum bir yandan. Eser miktarda değineceğim cinsellik konusuna geçeyim. Beş yıllık evliyim ve son iki buçuk yıldır artarak devam eden bir cinsel problem yaşıyoruz. Önce karşılıklı isteksizlik, sonra tek taraflı isteksizlik, sonra eşimden kaynaklanan sorunlar neticesinde bir doktora gitmesi gerektiğine karar verdik. "psikolojik bu düzelir" diyerek sürekli erteledi. En son ben "ya doktora gidersin ya da boşanma dilekçesine kuş öldü beybi" yazarım deyince gitmeye karar verdi. Tam üç doktor değiştirdi. Hayatının tamamında erteleyen rahat bir insan olduğu için bu noktada "erkeklik gururu" zırvalığını düşünmenize engel olmak isterim. O her durumda, her işi erteler. Rahattır kendisi ve her daim onu iteklemem gerekir. En son ciddi bir para ödediği doktora tahlil sonuçlarını almak için haftalarca gitmediğinde çileden çıktım. Ancak içime doğru çileden çıktım. Bu kısma bir ara verip diğer konulardan devam edeyim.
Yine ittirmeli kaldıraç olma yolunda azimle ilerleyen eşim bize ekstra bir kazanç getirecek olan bir işi tam iki buçuk ay boyunca erteledi. Oradan gelecek parayı önemsiyorum çünkü oğlumun Psikolog masraflarına harcayacağım. Bu noktada ben çileden çıkıp bana yalan söylediğini, ortada bir iş ya da kazanç olmadığını, aksi halde bir insanın en azından baba olarak bu işi ertelemesini aklımın almadığını söyledim. Dırdır yapmakla itham edildim yine ve yeniden.
Gelelim dün geceye. Ben kendi halimde oğlumla ilgilendiğim bir haftanın sonunda dün laf attı konuşmak için. Asla sinirli bir çıkışım olmadı ki zaten uzun süredir sinirleri alınmış çürük et gibi dolaşıyorum evde. Benim olağanca sakin halime sinirlenip "ayrılmak istiyorsan ayrıl alla alla" gibi saçma bir çıkışta bulundu. "o da olur elbet de maddi olarak hazır değilim cicim. Malum bakmakla yükümlü olduğum senin pek ilgilenmediğin bir oğlumuz var" dedim. O konuşma da öyle kaldı.
Bugün sevgili eşim "sevişince geçer" düşüncesi ile bir adım attı. Klasik erkek beyinsizliği. Ben de yatağa uzanıp "al buyur" dedim. "haşlanmış pırasa gibi yatıp bir de cinsel sorunlarımız var diyorsun" dedi. Öyle baktım yüzüne uzun uzun. Sonra da "ortada haşlanmış pırasaya benzetilebilecek bir organ var esasında haklısın" dedim. Bi tadı kaçtı tabi. Fazla detay verdim farkındayım ama detay yazasım var. Anlaşılsın ki anlatmak için çabam olmasın. Sonra bir ciddileşip "merak etme kuzum düzelir aramız üzme kendini" dedi. Ve ekledi "sende bu memintolar varken ayrılmayız biz". Espri yaptı dangalak. Sevişince düzelmeyeceğini anlayınca, Johnny sins olamadık bari çakma cem yılmaz olayım da evlilik buradan kurtarılır diye düşündü demek. Neyse işte yataktan kalktık.
Bir müddet sonra kendi kendime yemin edip konuşmayacağım dediğim halde şu cümleleri söyledim ona.
-bak bu sevişince geçecek bir durum değil. Sen de biliyorsun öyle olmayacağını. Ben artık senin annen, öğretmenin, düşünmen gereken sorumlulukları hatırlatan alarmın olmayacağım. Ben ömrünün kalan yarısında yanıma eş istiyorum bir kambur değil. Benim bir oğlum var zaten bakmakla yükümlü olduğum. Çok da zor bir çocuk malum. Gerçi sen metresimin ekranına bakmaktan çocuğu da unuttun ya. Her neyse ben sadece onu yetiştirmekle yükümlüyüm. Ben bana destek bir eş olmayacaksa, zaten tek başıma üstlendiğim sorumluluklarla sen yokken de başa çıkabilirim. Bak ben hasarlıyım zaten. Çocukluktan, aileden. Ben artık daha fazla yük istemiyorum sırtımda. Ben başımı yaslayacak bir omuz isterken o omuz ağırdı diye masaj kremi ile ovmak istemiyorum. Anladın değil mi beni?
Anladım, haklısın dedi ama biliyorum unutacak yarın. İki gündür durmadan ağlıyorum. O kadar uzun zaman ağlamadım ki kriz gibi bitmek bilmiyor. O da şişen gözlerimden anlayıp merhamet ediyor belli ki. Merhamet duygusunun bittiğini sanıyordum ama kalmış biraz demek.
Çok uzattım kusura bakmayın ama daha da yazabilirim sayfalarca. Velhasılı kelam evli gibi değiliz. Bir paylaşım yok, sohbet yok, sıcaklık yok. Belki biraz sevgi var. Bugüne kadar emindim boşanma kararımdan. Ancak öyle bir tavrı var ki "hadi hadi barışalım ay küstün mü sen" şeklinde. Acaba ben şizofren falan mı oldum diye düşünüyorum. Yok yani, adam ciddiye alamıyor mevcut durumu. Ya da şaka yapmaya çalışıp beni normalleştitmeye çalışıyor bilmiyorum.
Ne evli gibiyiz ne de boşanıyoruz. Böyle saçma sapan bir ilişki. Birkaç gün de böyle bir şey yokmuş gibi davranır eski soğuk günlere geri döneriz. O kadar kafam karışık ki bu evlilikle ilgili, olduğu gibi yazdım. Anlaşılır oldu mu bilmiyorum. İlk kez evliliğimle ilgili hiç hoşnut olmasam da cinsel detaylara da girdim. Artık taştıysam demek ki.
Cevap veren parmaklarınız zeval görmesin efenim.
Boşamadınmı Suskun:)Suskun adamı boşamadığına göre konuyu hbuy bölümüne aldım, geyik meyik derken kural dışına çıkmayalım
Bu alintidakini çok yaptığımı fark etmistim. Ailemin uyarilariyla fark ettim.Bazen insan hayatının belli zamanlarında kocaman bir yangının ortasında oturup "Neden yangın çıktı. Keşke çıkmasaydı" diye düşünürken yangını söndürmeyi akıl edemiyor. Kendine acımaktan var olmayı unutuyor.