Tahammülüm kalmadı artık

Allah yardımcın olsun. Dedem evlat yetiştirmek iğne ile kuyu kazmaya benzer derdi çok doğruymuş meğer. Bir terapist ile görüşmenizde fayda var gibi
 
Bendeki yengeç merhamet konusunda sıkıntılı.
İstediği zaman öyle, istemediği zaman dünyanın en zalimi ve aşırı saldırgan.
Canı nasıl isterse öyle diyeyim ve biri ona bir şey demeye kalktığı anda gözlerimi belertiyorum ‘ellemeyin onu kendi haline bırakın’ diye.
Çünkü gerçekten öyle bir çocuk, müdahale, uyarı, öneri vb hiçbir şeyi kabullenmez, kendi fikri doğrultusunda yaşamayı istiyor, inadından da ölür, aksini yaptıramazsınız.

Dışarıda ise süt dökmüş kedi, çekingen ve kural tanıyan bir hale bürünüyor özellikle bizler yanında değilsek.
Ben kardeş hırsını evden ve bizlerden çıkardığını düşündüğümden, anne babasına acımasızlığına göz yumuyorum yapabildiğim kadar.
Yoksa uçan kuşun karnı açtır diye bana yemek yapmamı söyleyen bir çocuk aynı zamanda.
Değişik işte
 
Uzun mesajınız için teşekkür ederim. Kendim birşey izlemiyor olmama rağmen oğlum için Netflix alıyorum dediğiniz reklamlar çıkmasın diye. Orada gerçekten eğitici "dersimiz matematik" vb çizgi filmler açık oluyor.
Galiba biraz işi güç savaşına dönüştürdüm. Bu konuda haklısınız. O kadar yorgunum ki sanki gülümsemeye takatim yok hep bir otoriter... Sanki gülerek oyunla birşeyler yaptırmaya çalışsam hicbirsey ilerlemeyecek gibi.
 
Kızlarım da bunları yasamazken oğlumda yaşıyorum.Bunlarin sebebi erkek olması İnan ağlayacak duruma geliyorum.Cocuk gelişimciyim.Bildigim öğrendiğim ne varsa çocuğun üstünde test ettim ama yokk işte olmuyor olamıyor ben de zamana bıraktım.Nasilsa büyüyecek o zaman sahne benim diye kendimi avutuyorum
 
Bunu söylediğiniz çocuk kaç yaşında? Şeytanın işlemesinden bahsediyorum…..
 
Merhaba sizin gibi çok ornek var en çok da yeni yeni empoze edilen çocuk yetişdirme kurallariyla buyutenlerin çocuklari aşiri şimarik. Benim iki ablam var. Biri hamileliginden beri çocuk gelişim vidyolari izledi. Hep destek aldi. Çocuğun her karakterinde nasil tepki vermeli onu ogrendi. Inanirmisin iki çocuğunun ikisi de neredeyse tepesine çikiyorlar ablamin. Diger ablam ise annelerimizin bizi yetişdirdigi gibi yetişdirdi. Fazla nazlariyla oynamadi, hatalarinda kızdı oturup uzun uzun nutuk çekmedi o ablamin 3 çocugu uçu de uslu, bir yerdeyken oturmasini durmasini biliyorlar. Kesinlikle korku degil. Biz de annemle aşiri iyiyiz MasaAllah. Yani sizin gibi çok ornek var. Hani guzelce anlatayim, çocugun psikolojisini bozmayayim diyen. Etrafimda hepsi de şimarik çocukla ugraşiyor. Ilerde anne olursam nasil bir yol izlemeliyim bilmiyorum. Şimdiden araşdiriyorum daha hamile bile degilim. Bence şimdiki kurallar çocuklari aşiri hassas yetişdiriyor. Hayatin sert tarafina hazirlanmiyor çocuklar. Ogun bir yazi okumuşdum. Diyor ki çocuk kanapede uyursa onu yatagina goturmeyin. Uyaninca kendisinj başka yerde gorurse guvensizlik oluşur. Yahu bu kadar incelikle davranilirsa bu çocuk yarin nasil atilacak hayata? Biz de çocukken uyurduk kanapede uyaninca babamiz bizi yatagimiza yatirdi diye sevinirdik. 2 yaşindaki çocuk sozlerin anlamlarina degil sozleri soyleme gucune gore hareket eder. Net bir dille soylenen bir cumle daha etkilidir guzelce diş firçalamanin faydalarini anlatmakdan. Eşim kucukken banyo yapmazdi, biz de oyleydik aglama krizlerimiz olurdu. Annelerimiz kizardi banyo yapmalisin diye diretirdi anlatmazdi biz de aglasak da gider banyomuzu yapardik. Buyuduk hergu banyo yapan adamlar olduk. Teyzemin oğlu da çocukken oyleydi teyzem hep ilimli konuşurdu oğlum bak yikanmazdan oyle olur boyle olur derdi. Oglunun 35 yaşi var eşi diyor ki zorla banyoya sokuyorum. Soylemezsem banyo bile yapmiyor diyor. Yani şaşip kaliyor insan nasil buyutulmeli diye. En iyisi galiba şiddet hakaret olmadan,sevgi gostererek ama fazla da şimartmayarak annelerimizin yontemleri. Yine de her mecrayi okuyorum çocuk nasil yetişdirilmeli diye.
 
Her çocuğun karakteri farklı. Ödül ceza kullanıyorum demişsiniz belki onda bu yöntem işe yaramıyordur. Beni Ödülle Cezalandırma diye bi kitap var mesela ödülün neden motivasyonu düşürdüğünü anlatıyor, ödülün sahte bi sevgi algısı yaratıp yaratmadığını anlatıyor, sanıldığı kadar iyi bi şey olmadığını anlatıyor. Yaşadığınız yerde psikolog yokmuş o yüzden gidin demeyeceğim (online da deneyebilirsiniz bu arada, çocukla terapi yapmak zor olur ama size yol gösterir en azından) ama bir uzman bulana kadar farklı metotlar inceleyebilirsiniz belki.
 
o ablamin 3 çocugu uçu de uslu
Bır cocugun uslu olması ıyı yetıstırıldıgı anlamına gelmıyor bence.Guvenlı baglanması onemlı.BEn uyku egitimine karsı bırıyım mesela.Aglatarak yada kendı basına bırakıp uyutmak bana guven vermıyor.Kızma yontemı de bence aynı.Kızarak ,susturarak cocuk yetıstırmeyı dogru bulmuyorum.Bı sınır koyulacaksa cocukla bırlıkte koyulmalı bence.Soz hakkının oldugunuı bılmelı cocuk evde.
 
Çözüm bulunabildi mi?
Bu anlattıklarınızın 8 yaşındaki versiyonu da ben de var.
 
Kizarak derken aklinizda kotu senaryo canlanmasin. Uslu olmalari da dilsiz agizsiz kalmalari anlamina gelmesin. Uyumaya gelince ablam uçunu de yataga salar kendisi de yanlarina yatar annemin yaptigi gibi masal anlatir. Sadece demek istedigim şimdiki yontemler çocuklari çok şimarik yapiyor. Evet çocuklarin soz hakki var ama buyuk konuşurken buyukleri birsey derken de dinlemesi gerek. Şimdikilerde o yok. Kitaplarla buyutulen ablamin çocuklari ablami iki dakika telefonla konuşmaya izin vermezler. Hep bana da ver telefonu, ben de konuşayim, oyun oynayayim, kim o kim o. Cevap verince de yeni sorular sorarlar cunki evet konuşma haklarini oyle yeritmişki kafalarina biri konuşurken uslu durulmali duşuncesi yok. Ogretilse de. Diger ablamin çocuklari ama ablam konuşurken ablam demese de tv.nin sesini kisarlar rahatsiz olmasin diye. Ben gordugumu diyorum. Yoksa aklinizda bagiran bir anne canlanmasin, ablam harika otesi bir anne. sadece nazlarini fazla çekmek yerine yanlişlarinda gercekten tavir koymak onemli. Çunki kucuk çocuklar kelimelerin anlamini, bunun neden yanliş onludugunu anlatsan da anlamazlar. Gamsizlar biraz. O yuzden tavir koymak yanlişlarinda tekrarlamamasi için içlerinde azacik korku yaratmak onemli. Ben kendi yetiwdirilme tarzimi dusunuyorum. Annem bize vurmadi, hakaret etmedi, bagirmadi ama bizi oyle yetisdirdi ki ben artik 10 yaşindayken neyin dogru neyin yanliş olduğunu anliyordum. Neyse çocuklar gelecegimizdir şimarik hassas çocuklar hayatin zorluguna tutunamaz. Bir zorlukda hemen intihara, depresyona sarilirlar. Bunlar hafife alinmamali
 
Aslında gülerek oyunla her şeyi yaptırabilirsin. Yeter ki oyunlastiririn, onun da kural koymasına izin verin. Ben mesela savaş alanı gibi bir odada iki çocuğa oyuncakları toplatmak istediğimde iki sepeti iki ayrı uca koymuştum. Birine birinin ötekine ötekinin bir eşyasını koydum ki belli olsun diye. Renkleri onların istediği sekilde pay ettim, pembe sarı ten rengi senin/mavi yeşil siyah Ali'nin diye.
Kuralları belirledim ve düdük çaldım. Hepsi kendi rengi olan şeyleri koştur koştur attı. O arada da spiker gibi gaza getirici bir sunum yaptım. Bitirdiler. Sonda fazla dağıtmadan saydım , mesela pembe oyuncak toplamasi gereken hiç pembe olmayan oyuncak attıysa ondan beş puan kırdım falan. Ama bunları hep rekabetçi şekilde yaptım, kazanan kendi kendine sevindi. Ama hadi toplayın, bu ne dağınıklık? Oynayın toplucam deseydim bir ton caz yaparlardi.
 
Nerde hata yapıyorsunuz, onun çocuk olduğunu unutmuş gibisiniz.
Kızım sekiz yaşında, ikizler 4.5 ne dersem tersini yaparlar. Bazen çok yorucu oluyor ama böyle böyle öğrenecekler diye düşünüyorum. Benim çevremde ne denilirse yapan çocuk yok. Çocuk bu.

Geçen sene kızım bir ara o kadar üst üste aksilik yaptı ki ben artık sinirden ağladığımi biliyorum. ( Arkadaşları ile yerde bulduğu paketli şekerli yemişlerdi en son) Aradan geçen zamana bakınca kendime kızıyorum. Çabuk büyüyorlar.
 
Ayni dertten muzdaribim. 5 yasinda benim oglum da.
Ozellikle disarida aşşırı şımarıyor. Yapma dedikce inadina yapiyor. Bilemiyorum buyudukce duzelir inşallah
 
Hıhı bildiler, tepemize çıktılar.
İpler artık onların elinde ve herhangi bir müdahalede dünya savaşı çıkıyor.
 
Paketli şekeri yemişler sorun yok, yerdeki taşı toprağı ya da çöpü yememişler ya da yalamamışlar kaldırımları.
Ben de o türleri mevcut da
 
Paketli şekeri yemişler sorun yok, yerdeki taşı toprağı ya da çöpü yememişler ya da yalamamışlar kaldırımları.
Ben de o türleri mevcut da

Ya onu da yapar arkadaşları yapsa ama hasta olup kan vermekten filan korkuyor. Bu yaşlarda çok deli oluyorlar.

Benim deli odasının tülünü kesti, avuç içi kadar. Oyun hamuru nasıl gececek merak ediyormuş. Ve bir hafta önce annem almıştı.
 
Merak işte.
Benimki okulda pantolonlarını kesiyor orta yerinden kış günü, bakalım makas bunu da kesecek mi diye kalın polar şeyleri.
Offf valla anlatmakla bitmez hepimizin anıları
 
Çocuga secenek sunun mesela 'hadi kalk bakalım gunaydın .Kahvaltın hazır , yatagını toplayalım yuzunu yıkayalım.Önce yatagını mı toplayalım yoksa yuzunumu yıkayalım hangısını yapmak ıstersın?' gibi
Ve çocuğunuz dikkat çekmeye çalışıyor.Sizin pencerenizden bakıldığında siz birlikte etkinlik yaptığınızı falan görüyorsunuz ama bu cocugu doyurmuyor ilgiyi az buluyor.
Anlık dönütler verin.Gece yatarken konuşmayın hata anında konusun.Mesela kediyi rahatsız ettiğinde direk kızmayın.'Bunu yapmamanı söylemiştim unuttun sanırım neden yapmıyorduk hatırlıyor musun?'
Çocuğu işin içine katın özetle.
Sallabaş cocuklara özenmeyin onlar ilerinin hayır diyemeyen yetişkinleri.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…