Erkekler işte... Oturup konuşup konuyu sonsuza dek kapatmak yerine halının altına itmeyi tercih ediyorlar. Ne diyeyim ki inşallah düzelirsiniz.
Ben pek ihtimal vermiyorum, seneler oldu hep geri gittik...
Kesinlikle canımı sıkardı.
Sizinle kaliteli vakit geçirmiyor, geçirmek için çaba sarfetmiyor ama arkadaşlarına normalden daha özenli davrandığı için benimde canım sıkılırdı.
Eşinizin tam olarak derdini anlayamadım...
Bir şey eksik havada kalıyor...
Normalde eski arkadaşlarıyla görüşmüyor. Zaten pek arkadaşı yoktu ama olanların da kimi başka şehirde kimi evlendi işinde gücünde. Şimdi bir grup kurdular oradan insanlarda buluşup motor turu falan yapıyorlar. Yeni bir şey olduğu için çok hevesli anlıyorum ama her şeyden önce gelmesi sıkıntı.
şöyle düşünüyorum,
ayrılıklar turnusol kağıdı gibi geliyor bana,
yani çiftlerin sorunları olabilir,
ama bir dönem sen memlekete gittiğinde uzunca ayrı kalmışsınız, geldiğinizde en azından bir haftanız iyi geçse, hani özlemiş olsanız birbirinizi, yine sorununuzu çözemeseniz ama ne bileyim hasret giderseniz, böyle ayrıyken yaptığınız çok detay belki başka kişilerin of kısa kes bakışı ile dinleyeceği ufak tefek şeyleri birbirinizle paylaşsanız...aradaki sevgiye hala inancımız kalabilirdi.
ama bu gibi haller olmayınca, ne bileyim, sevgi var mı yok mu sorusuna ben yanıt bulamıyorum, çok da umutlu olamıyorum da,
seni de üzmek istemem,
bu zamanlar eşine verdiğin son şanslar, keşke iyiye gidiyor olsaydı...
İnan ben geldiğimde Koalina pazar günü şöyle bir çıkıp gezelim demiş olsa ve bu diğer planlarını sonradan söylese "aaa önce beni düşündü" diyerek hiç problem çıkarmayacak kadar salağım. Ama artık zamanını, her şeyi yaptıktan sonra kalanını bana ayırınca orada ipler kopuyor. Ben de inanmıyorum ve kendisine de zannetiği kadar sevmediğini söyledim.
Böyle ilgisiz ve arkadaş sevdalısı adamların eninde sonunda aldatan tipler oldugunu düşünüyorum ben. Üzgünüm koalina ama düşüncem bu şekilde.
O da olabilir daha fazla yüz verirsem.
Eski konuları takip eden biri olarak;
Bu evliliği sadece ve sadece sizin çabanız götürüyor.
Siz de yoruluyorsunuz artık
Bu yaşadıklarınız normal.
Eşiniz de çaba göstermeye başlamazsa bitecek.
Ama o kendini evin küçük, şımarık, haylaz, sevimli çocuğu olduğunu, herkesin onu çok sevdiğini, o ne derse hep yapacağını sanıyor.
Dengesiz özveri var sizin ilişkinizde. Sadece siz veriyorsunuz. Ailesiyle yaşama konusunda da öyleydi.
Bence aile terapistine gidin.
Aile terapistini de kandırır bu adam. Daha önce konuştuğu arkadaşlarımı da benim kötü olduğuma inandırdığı gibi. Konuşunca her şey çok güzel, kesin düzelecek gözüyle bakılıyor ama yaşadıkça kuru laftan ibaret olduğunu görüyorsun. Şimdiki sıkıntı düzeleceğine inanıp inanmamak aslında...
Durumlar ufak tefek degil.
Uzulerek soyluyorum ama disaridan gordugum olmayani oldurmak icin kendinizi hirpaliyorsunuz.
Boyle ne kadar surebilir sizce, size de yazik degil mi?
Tek başına anlatınca genelde herkes of bu da sorun mu şeklinde bakıyor da ondan öyle dedim. Bu durum sürekli olunca evin içinde kedi köpek gibi oluyoruz. Bana yazık zaten olan oldu...
Çocuk büyütür gibi "işte bak bu böyle olmalı" demedikçe görmüyor eşin.
İnsanın tahammülü kalmadığında karşıdaki adım atsa batıyo bazen,dolmuşsun çünkü. Hislerin çok normal yani.
Görmezden gel diyeceğim ama aynı evde ne kadar mümkün bilemiyorum.
Bence aynı şeyleri yap,eşin yan karakter olsun hayatında,çık gez ilgilenme tartışma.
Ama taktik gibi değil olağan tavrınmış gibi.Belki noluyo der de konuşursunuz.
Tek başına her şeyi sırtlanmışsın,yorulmandan daha doğal bi şey yok.
Ben zaten öyle davranıyorum aslında ama yine de saygım olduğundan işlerimi onun işte olduğu saatlere denk getirmeye çalışıyorum. Geldiğimden beri hemen her gün arkadaşlarımla görüştüm ama o işteyken. Tartışmamak mümkün olmuyor ama çünkü ben kırgın değil kızgın oluyorum. Yemek yiyor olsam şu çatalı gözüne mi soksam burnuna mı diye saçma şeyler düşünüyorum ve kin dolu oluyorum.
bu ufak tefek şeyler beni de canımı sıkardı sıktı da... değersiz hissetmek evliliği sorgulatıyor... biz bişey yapıyoruz ve bu adamların kaybetme korkusu kalmıyor.. sanırım çok fazla taviz verdiğimizden..
(önceki konularını bilmiyorum)
Evet ben çok taviz verdim ancak karşılığı olacağını düşünmüştüm. Öyle olmadı...
Önceden yaşananlar sorunlar düzelmek yerine katlanarak devam etmiş ve evliliğiniz yıpranmış. Soğukluk var eşiniz de anlatılanlardan, anladığım bu. Ya görmezden gelip, boş verip devam edeceksiniz, ya da mutsuz olduğunuz evliliğe son vereceksiniz.
Ben de şu an bu ikilemdeyim. Daha doğrusu düzelmeyeceğine içten inanmam lazım adım atmak için. Ona inanırsam zaten arkama bakmam ama öyle sözler veriyor ki bu son şans diye diye yıllarımı heba edeceğim gibi.
Aranızda iletişim sorunu olduğu aşikar bana göre kocanız sizinle zaman geçirmeyi pek sevmiyor yada eskiden kalma kırgınlıklar yüzünden zaman geçirmek istemiyor aranızda epey bir soğukluk var anlattıklarınıza göre cinsel hayatınız hergün küs olduğunuzdan yok gibi sanırım bence çok büyük sorunlarınız var ve konuşmak düzeltecek gibi değil yanlış anlaşılmasın boşanın anlamında söylemiyorum ama farklı bir şekilde sorunlarınızı ele alabilirsiniz diye düşünüyorum.
Mesela?
Ben senin hala neden bu adamı ve ailesini idare ettiğini anlamıyorum koalina.
Aslen eşimi çıkarsam şu anki hayatımdan çok memnun olduğum için. Yani sıkılmıyorum, çevremi seviyorum, bu şehri seviyorum, tek başıma maddi olarak zorlansam da yaşayabileceğimi biliyorum. Diğer yandan o kadar uğraştığım ve tam işte sonunda kendi evime kaldım derken beklentilerimin gerçekleşmeyeceğini göremiyorum sanırım.
Onu bunu bilmem de eşin çok boşvermiş birisi. Evliliğin devamı için hiçbir şey yaptığı yok, kuru laf sürekli.
Boşanacağım desen, evi terk etsen gelir yine ağlar zırlar geri döndürür. 3 gün sonra aynı yerden devam eder.
Ve bu tip adamlar da insanı illet eder.
Aynen öyle. Boş boş konuşuyor. Bugün ve yarın bir şeyler yapıyor, sonra bakıyorum tekrar aynı şeyler.
siz çok fazla detay düşünüyorsunuz ve bence düşündükçe de eşiniz sizden uzaklaşıyor
erkekler bizim kadar detaylı düşünmüyorlar , bizle aynı kafa yapıısnda değiller malesef.
bir süre oluruna bırakın , deneyin , eşinizle vakit gecırmeye cok istekli gbi gorunmeyın ya da tribe girmeyin
hersey normalmiş gbi davranın bakalım davranıslarında bir değişme olacak mı?
Biz ramazanın başından beri vakit geçirmedik zaten. Hiç de bir şey söylemedim en son bu haftaya kadar ki bence yeterince uzun bir zaman. Bir erkeğin hiç "yahu karımla da şöyle baş başa bir şeyler yapamadık" dediği olmaz mı? Olmaması normal mi?
Seni severim bilirsin... 
Koalina
seni üzmek istemem...
Ama iyi gitmiyor bu gemi,su alabilme sınırını çoktan aştı.
Gemisini terkeden en son kaptan misali çırpınıp duruyorsun.
Hasta olacaksın Allahım korusun,bak inan çok derin izler kalıyor insanın vücudunda ve ruhunda.
Geri dönüşü kolay olmuyor bak sonra.
Canım... Teşekkür ederim, senin yorumunu bekliyordum
Sınırı aştığının farkındayım, bu yüzden son çırpınışlar aslında. Hani kaynanamlar çıktı ya, biz kendi evimizi yeni oluşturduk ve daha yeni yerleştik ya. Zannediyorum ki sihirli değnek değecek. Şu an onu görememenin acısındayım aslında. Hani kendi evimiz olunca düzelirdi demekten kendimi alamıyorum.
Ayy ben bile bunaldım
Sonuçta yapışık ikiz olmayın arkadaşınız olsun vs dedik de adam hep arkadaşlarla
Işten kaçta çıkıyor bu
Yani ne bileyim niye hiç rutin bir yaşantınız yok
Çoluk çocuk yok gençsiniz vs ama işte en çok yıpratman şey evde biri beklerken diğerinin kafasına göre takılması
Ilk yıl eşim akşam 9 da işten çıkıyor 15 dakika sonra evde idi eve geldim şunu bunu yaptım yemek hazırladım ve beklemeye başladım 10.35 te geldi
Bir arkadaşın evliliğinde sıkıntıları varmış da onu dinlemiş hatta bizim böyle sorunlarımız yok demiş de beni evde kızgın boğa gibi görünce şaşırmış
Zira ben eşek başıyım ya apar topar yemek yapıp sofra başında beklemişim bir de yeseydin ya da arasaydın diyor iyi de olağanı bozan arar ben ne bileyim işten çıkıyorsun geziyorsun vs vs
Aradan 10 yıl geçti hala birçok şeyi sağdan soldan duyarım iş için istanbul a gitmiş kuzenine gitmiş vs ama bana bunu söyleme ihtiyacı bile duymamış şu saatte geleceğim demiş ben de zaten tamam demişimdir mesela o zaman ayrıntı olur ona göre ama 3 gün sonra başka birinden duymak kötü olur
Ya da akşam yemek yaparsın gelir ben dışarıda yedim der en çok kavga bundan çıkıyor bizde mesela gelmeyeceksen söyle ona göre az yapayım ya da gelince de göstermelik de olsa ye
Yani bazı şeyler kolayca değişmiyor
Sabretmek yerine her davranışı anında söylemelisin zira daha büyüyememiş o annesi gitse de hala küçük oğlan çocuğu
İşten genelde 17.00 veya 17.30 gibi çıkar ama çok da rutin saati yok. Geç giderse 7 de, 8de de çıkabiliyor. Belli değil yani...
