Merhaba.
Çok geçmiş olsun öncelikle, umarım psikolojinizi en kısa zamanda toparlayabilirsiniz.
Arkadaşınızın bencilliklerini daha önce gördüyseniz, ondan hâlâ destek beklemenizin bir mantığı yoktu. "Müsait değilim" nedir ya? Önemsediğim biri gelecek, meşgul olduğum vakit bana tacize uğradığını söyleyecek. İki seçeneğim olur bu durumda. Birincisi, o mesajı/aramayı o an cevaplayamazsam aynı gün müsait olduğum zaman ona mutlaka ulaşırım. İkincisi, telefon kullanabiliyorsam "yaşadığım duruma çok üzüldüm, bilmem kaç saat sonra işim biter, seni o zaman arayayım detaylı konuşalım" derim. Yaparım yani. O kişiyi hayatınızdan çıkarmakla iyi yapmışsınız. Dünyanın sonu değil, daha nice insanlar çıkacak karşınıza. Ama size tavsiyem, insanlardan yana beklentilerinizi düşürmenizden yanadır. Bir diğer tavsiyem ise, o anda sesinizi çıkarın, toplu taşımanın plakasını alın ve şikayetçi olun. Gerçi tacizcileri serbest bırakan bir adalet sisteme neyi ispatlayacaksınız? Bir umut işte.
Buradaki "müsait değildi dönemedi, ne var bunda, dikkat çekmeye çalışıyorsunuz, neden herkese bunu anlatıyorsunuz" yorumlarına gelince: Siz kötü bir olay yaşadığınızda direkt içinizde mi tutuyorsunuz arkadaşlar? Burada gırla boşanma konusu açılıyor, o konu sahiplerinin amacı da mı dikkat çekmek? Kaldı ki "taciz" denen ve insan psikolojisinin içine eden bir durumdan bahsediyoruz. Tabii ki de güvendiği birileriyle bunu paylaşacak. Paylaşamazsa bu travmayı atlatamaz. Ayrıca bana direkt "müsait değilim" yazan ve müsait olabileceği zamanı söylemeyen birine "bu dünyada sadece senin günün 12 saatten oluşuyor, unutmuşum" der, yoluma bakarım.