İşiniz gerçekten zor, benim çocuğum yok ama psikolojik yönden nasıl bunaldığınızı çok iyi anladığım ve empati kurabildiğimden dolayı cevap vermek istedim; öncelikle durumunu iyice analiz edip kabullenmen sonra da kendine bir yol çizmen ve bunu planman lazım, benim önerim şu olurdu; çocukları ve evin yükünü psikolojinin kaldıramadığı çok açık, bir an önce psikolojik durumuna müdahale etmelisin, o ağlama krizlerini ben çok iyi bilirim, ya aklını yitirip kendine zarar vereceksin ya da çaresizlikten çocukları yıpratmaya başlayacaksın, ikisi de çocuklara ve sana zarar verecek.
Senin biran önce hiç vakit kaybetmeden psikiyatriden randevu alman gerek, ondan sonra da çocuklar için bir çözüm ara aileden yardım edecek biri olursa yardım iste bu süreçte sen toparlayana kadar evde çocuklarla ilgilensinler, çünkü evi çekip çevirmek için sağlam psikoloji gerekli, eğer kimse yoksa ufak bir bütçeyle oyun ablası ya da oyun abisi alabilirsin çocuklar için, haftaiçi yarım gün çocuklarla ilgilenebilir ve sen de bu süreçte gününü planlarlarsın, kendine zaman ayırırsın ev işlerini de belli saatlerde yaparsın, belki de ilaçsız çözüm yok unutma bunu ama hayatını da değiştirmen lazım kendine zaman ayır ve kendi hayatın da olsun yoksa ömrünün en güzel yıllarını çocuklara adamış olursun, elbette çocuklar hayatımızın bir parçası ama hayatın onlardan ibaret olursa senden geriye bir şey kalmaz.