- 31 Ağustos 2016
- 50
- 38
- 8
- Konu Sahibi modernmuse
- #1
Yaklaşık 6 aydır huzurlu geçen günlerimin sayısı o kadar az ki. Elle tutulur bir problemim olmasa bile, içimdeki bu sıkıntı asla kaybolmuyor. Eskiden sadece yalnız olduğumda böyle hissederdim. Artık arkadaşlarımla, ailemle birlikteyken de birdenbire durgunlaşıyorum, içime kapanıyorum, ağzımı açıp tek kelime edesim gelmiyor. Bazen saatlerce hiçbir şey yapmadan yatıyorum, kalkıp işlerimi yapacak gücü bulamıyorum kendimde. Durduk yere aklıma eskiden kalbimi kıran şeyler geliyor, ya da kalbimi kırmasından korktuğum şeyler. Ağlayacak gibi oluyorum. Yalnızsam da dakikalarca, saatlerce ağladığım oluyor. Neredeyse her gün ağlayabilir mi bir insan, evet ağlayabilir. Ama bunlardan kimseye bahsetmiyorum. Arkadaşlarım, sevgilim neyin var diye sorduğunda yorgunum, uykumu alamadım, hastayım gibi bahanelerin arkasına sığınıyorum. Bu sıkıntılarımı geçiştirmeye çalışıyorum, kendimi böyle kötü hissettiğimde sevdiğim bir şeyler izleyeyim, bir şeyler okuyayım diyorum. Ama eskiden sevdiğim diziler, müzikler artık ilgimi çekmiyor. Kendimi bilgisayarın başında dalmış gitmiş buluyorum. Dışarı çıkayım, hava alayım sevdiğim bir cafeye gideyim diyorum. Yarım saat geçmeden insanların kalabalığı gürültüsü, beni o kadar rahatsız ediyor ki, kendimi evime kapatmış yatarken buluyorum yine. Bunların üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum. Kimseye anlatmadığım için burada içimi dökmek istedim. Okuyan herkese teşekkürler.