Popüler Konu Şu An Aklından Ne Geçiyor ?

Güven.. Güvenmek.. Güvenememek...
Of...
Güvensem boşa çıkıyor, güvenmesem haklı çıkıyorum...
Ben hep yalnız kalayım madem. Yoruluyorum...

Bu ara hiç gezesim de yok niyeyse..

Her işin başı bismillah! hayırlı cumalar

kötü gününde yanında olduğumuz insanların iyi gününde sonra konuşuruzları oluyoruz

Yeni kitap almak Kullansam da kullanmasam da mutlu oluyorum

Youtubede dolanırken İstanbullu gelin videolarına denk geldim, Begüm'ün ölümüne, ağlayıp durdum durduk yere Emir için, yıllar öncesine göre daha duygusalım...

Bu kadar kıskanç olmasaydım keşke ya off...

Nasil da dogru bir karar verdigimi bir kez daha anladim. Ozellikle zamanlamam cok iyiydi.

Bir zamanlar deli gibi gormek, gorusmek istedigim adamin su an hayatimda olmayisina sukrediyorum.

Onu artik merak etmiyorum, sosyal medyada takip etmiyorum, kiskanmiyorum, gormek istemiyorum, o verdigi guvensizlikle huzursuz olmuyorum. Bu adami hayatimdan cikardim cikarali nefes aldigimi hissediyorum. Dunya varmis ya!

Cok merak ediyorum neler olacagini. Keske olaylari onceden gorebilsek.

Bu mutsuzlukla nasil basa cikicam? Biktim artik bu depresif hallerimden! Nefret geldi! Ne zaman normale donucem ben? Dusundukce sanki hic bi zaman hayatim yoluna girmeyecekmis gibi hissediyorum. Kacsam da kurtulamayacagim sanki. Biktim of

6

Oluyor gibi.

Bazı şeyleri dillendirmek kolay yapmak zordur, karşındaki insanın içini bilip ne yaşadığını hissetmediğin sürece anlayamazsın!

Bazen o kadar çok rahatlıkla birini sevmek, değer vermek, güvenmek aynı şekilde sevilmek değer görmek istiyorum ki..
"O var" diye düşünüp gülümseyeyim... Bu aşk olmak zorunda değil... Dost olur, bir büyüğüm olur, istediğim sadece "gerçekten güvendiğim sevdiğim inandığım ve bana inanan beni anlayan seven biri var!" diyebilmek. Ama bu sefer de değişmesinden gitmesinden korkarım, kalıcı olmamasından, yabancılaşmasından, bu yabancılaşma hissinden nefret ediyorum, keşke bir şekilde bilebilsem diyorum kalıcı olacağını. Yalnızlık, çok olumsuzluk yaşadığım için çoğu zaman iyi gelse bile bazen bir insan arıyorum. Rahatlık istiyorum ben... Hayat bana diken üstü olmayı öğretti, öğretiyor bazen çok yoruluyorum ama saldığım an kırılıyorum... Arada geçici iyi niyetli olduğunu hissettiğim insanlara denk gelip nefes alıyorum sadece biraz olsun ama yine de diken üstündeyim, şok yaşamaktan korktum hep.
Bu yüzden sanırım aşk hayatımda bazen samimi hissettiren ruhuma dokunan insanlardan uzaklaşmam zor olabiliyor sevemesem bile. Bilmiyorum.

Uzgun degilim sadece kirginim galiba. Kafam niye bu kadar karisik anlamiyorum.

Yuzum kasiniyor sen ne anlarsin
Alerji is coming

Yagmur yagdiginda hep huzunlenmisimdir. Simdi de oyleyim iste...

Bu saatte bi tabak makarna yenir mi ya bide kilo vermek istiyorsun ama camış gibi yiyiosun ye bakalım ye ne olcak halim bı dur demem lazimnn

Cok aciktiiiiim ne yesem acaba

Bazı insanları kaybettiğime sevinir hale geldim. İyi ki de kaybetmişim. Zaman kaybından başka bir şey değilmişsiniz.