Ben kendimi ve ne istediğimi bildiğimi insanlara nasıl anlatabilirim bilemiyorum bazen, sanki yaşadıklarımın sonuçlarının sorumluluklarını onlar alacak. Hissediyorum, biliyorum, bu kadar! Hele ki aşkla ilgiliyse. Şu yaşıma kadar pişman olmadım hiç kendi verdiğim kararları uyguladığıma. Isrardan nefret ediyorum, istediklerini yaptıramayınca da başlıyor yargılamalar, çok katısın, önyargılısın bilmem ne. Değilim arkadaşım değilim, ne olması gerekiyorsa o oluyor. Hislerim de iyidir.