Filmlere ve dizilere bakıp ozeniyorum. Çevremdeki arkadaşlarımın hayatına bakıp ozeniyorum. Elbette kimsenin hayatı kusursuz değil ama herkes gibi işte. Bazen güzel bir olay yaşıyorlar sonraki gün bir kötü olay. Oysa kendime bakıyorum güzel bir şey yok. Başarılı olmak istiyorum olmuyor, güzel olmak istiyorum olmuyor, sevilmek istiyorum olmuyor, beğenilmek istiyorum olmuyor ,normal olmak istiyorum olmuyor. Hani o mucizeler? Bir şey hep ters gider sonra bir gün hayatın bir dönüşü olur ve çabaların sonuç verir. Oysa benim hiç değişmiyor. O filmlerde olduğu gibi çok agladiktan sonra bir güzellik çıkmıyor karşıma. Herkes teselli veriyor ama sonuç yok. Nerede o mutlu gunler