ooffff allahım...offff inşallah rahata az kaldı...dünya dertlenrine,sorumlu olduğum şeylere..öyle daldım ki,kendimi unuttum,ben kimim,ne severim,ne beni mutlu eder,bana ne yakışır,kilom iyimi,kusurlarım için ne yapmalıyım....sosyal aktiviteler de neymiş...sahi yaa yurt dışına giden arkadaşlarım da var beniiiimmm,ben şu an..dünyadayım demiartık kendim için bişey yapmıyorum ben,hayat planım yok benimsadece huzur istiyorum...kimseyi üzmek istemedim..aksine hep değer verdiğim insanlar için bişeyler yaptım..iyi değilim galiba
Bazen bazı insanların araya sessiz mesafe koyduğu, kendince itici bulduğu o kadar net hissediliyor ki :) Şuan bu geçiyor aklımdan çünkü hissettim.
Böyle davranan insan da bir gün yanlış anladığını düşünüp daha normal davransa bile ben bir tavırlı oluyorum...
Derler ya özel gücün olsa hangisi olsun istersin; uçmak mı, görünmez olmak mı, insanların içinden geçenleri duymak mı falan filan.. Hiç özel olarak istediğim sevdiğim bir şey yoktu. Şu son zamanlarda gereksiz negatif durumlarda kaçış olarak görünmez olmak, kendimi o ortamdan izole edebilmek, yok olmak istiyorum.
Kafam çok dağınık konsantre olamıyorum hiçbir şeye.. canım sıkılıyor, boğuluyorum sanki. Ama çok şükür bugünüme demeyi de ihmal etmiyorum, daha kötülerini de gördüm beterinden korusun Allah'ım. Ah bir çözülse kafamdaki sorunlar. Allah'ım içime ferahlık ver yalvarırım.
Biliyorum bu da bi imtihan. Hepsi gececek. Daha iyi olacak her sey. Sinavim yaklasiyor. Onun sesiyle uyanmak istiyorum sinav sabahi. Her seyden cok istiyorum. Rabbim hep sana biraktim. Ama ben bunu cok istiyorum. Yinede sen bilirsin. Bilirsin ben sana teslimim.