• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Popüler Konu Şu An Aklından Ne Geçiyor ?

Arkadaşlarımıza gelmiştik bizim gibi çocukları yok, beraber eğlenelim dedik. Geldiğimiz gün başladı sokak düğünü, dün devam etti ve bugün de devam edecekmiş. Hadi insanların özel günü sorun çıkmasın aramayalım polisi dedik. 3 Gün ne ya kapı önüne resmen düğün salonu kurmuşlar. Cahillik zor ama bu zulme maruz kalanların işi daha zor. Pılımızı pırtımızı toplayıp kaçıyoruz buradan. Arkamızda kalanlara Allah sabır versin.
 
There's nothing for me, in this place** full of strangers, i don't belong here,

diye mırıldana mırıldana bu şehirden gidip küçük ama huzurlu bir hayat sürmek istiyorum sanırım. Ne için bunca çaba zaten gerçekten.
 
Bir yandan anne tarafımın kardeşleriyle çatışmalarını bunalmalarını her şeyi takıp büyütmelerini baba tarafımın uzaklıklarını gördükçe iyi ki kardeşim yok derdim bir şey olsa çok üzülür takardım ben de diyorum bir yandan da annem babam olmadığında nolacak diye de düşünüyorum. Akraba olayına da mesafeli duracağım gibi çünkü.
 
Bir yıldır tanıştığım birine kısmen de olsa kendi içimi açıp, anlattıkça anlattım. İşin hüzünlü tarafı 10 yıllık arkadaşıma (en yakın -güya-) içimi bu kadar açmamış olmam. Bunu fark etmek de insanın canını çok yakıyor, 10 yıl boyunca kendimi ifade edecek kadar yakın hissetmedim mi yoksa bana bu fırsatı, rahatlığı mı vermediği için mi böyle. Dönüp bakınca sürekli dinleyen, çözüm bulan, destek veren taraf hep benmişim gibi hissediyorum, böyle olunca arkadaşlık ilişkisi karşıdaki kişiye servis yapmaya dönüştü ve ben de içimi dökme samimiyetini, rahatlığını yakalayamadım sanırım.
Dünyayı arada karşıdaki kişinin etrafında da döndürün arkadaşlar, sürekli sizin ekseninizde olunca o arkadaşlık olmuyor, nicel olarak sürmeye devam etse de.
 
bugün annemler beni çok sinirlendirdi ve kızdım. kelimelerimi dinlemek yerine "sen böyle bağırırsan kimse seni istemez yanında" dediler.

sevgilimle ayrılığımı ne zaman yüzüme vuracaklarını bekliyordum zaten. ilk tohumlarına başladılar.

bu hayatta yalnızım artık. ne ailem ne sevgilim ne arkadaşım, kimsem yok güvenebileceğim. kendimden başka. ama bu benim suçum değil. valla da değil, billa da değil. ben aslında kimseye kötülük yapmadım, insanlar beni incitse de incitmedim.

güçlü değilim aslında ben. sadece güçlü olmak zorunda bırakıldım. içim kanaya kanaya güçlü rolü yapıyorum.
 
Insanlar neden elindekinin kiymetini kaybedince anlar bir turlu cozemedim. Oyle bir ofke oyle bir kirginlik var ki icimde insanlarin akillarindan geceni okumayi ve gorunmez olup esimin hergun neler yaptigini takip edip izlemeyi cok istiyorum. Tabiki byle birsey gercek olamicagi icin onu ALLAH A havale ediyorum..
 
Back