Sanirim facebook bagimlisiyim.
Ve ben bozuldum, dogrudur. Hele ki son zamanlarda farkettim ki yaptigim guzel seyleri facebook'a koymak bana o seyi yapmaktan daha cok haz veriyor. Daha bugun tatilden dondum, muthis plajlara, tatil yerlerine gittim. Dusundum de, tatili cok sevdigim halde, bana en cok haz veren sey, facebook'a ekledigim fotograflar ve aldigim begenilerdi. Tatil yapmaktan cok... :26: Bu durum beni huzursuz etmeye basladi, sanki baskalari icin yasiyorum, baskalari begensin, onaylasin, kiskansin, imrensin... Eskiden boyle degildim. Simdi hepten bir ego hirsi sardi beni. Zaten Aslan burcuyum. Egosu yuksek, ilgiyi, begeniyi, ovguyu seven biriyim. Facebook da buna tuz biber oldu. Neyse. Yakin gelecekte hayatimi kokunden etkileyecek planlarim var, hayatim cok degisecek. Bu degisimle birlikte kendimi bu yaristan cikarmayi dusunuyorum. Yaparsam ne ala, yapamazsam dondururum hesabimi herhalde.
Bir de su var. Facebook su konuda beni etkiliyor. O mesaji gordu de cevap yazmadi, d. gunumu ogrendi ama kutlamadi, ben begendim ama o begenmedi...
Bunlarin hesabini cok yapiyorum ve herkesin bana karsi yaptiginin ve yapmadiginin cetelesini tutmaktan, herkese ayni karsiligi vermekten, hatta bu yuzden kendimi kasmaktan yoruldum. Facebook benim insan iliskilerimin zayiflamasina vesile oldu diyebilirim bu yonden. Cok fazla alingan ve hassas biriyim, bu tur seylerde hemen insanlardan sogurum. Dusunuyorum, facebook acmasaydim herkesi sevip sagi duyuyor olacaktim yine. O kadar basit sebeplerden insanlardan sogur oldum ki, bana gore degil facebook valla. Boyle seylerden etkilenmeyen insanlara daha uygun.
Velhasili, benim ruh sagligim ve sosyal iliskilerim acisindan tehlikeli galiba.