- 29 Mayıs 2023
- 108
- 28
- 25
- Konu Sahibi bayangamzeli
- #1
Canlarım, desteğinize, tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. ben zorla konuşuyorum kendimi çok kasiyorum 24 saat rezil olcam konusamicam düşünceleri hep benimle hiç rahat konuşmam olmadı 8 seneden beri böyle hep zorluyorum 3 ay özel psikiyatriye gittim sonra bırakmak zorunda kaldim durumumuz pek iyi değil evde bile rahat değilim annemden korkuyorum babamla annem ayrı ne işim var ne gücüm okulu bıraktım anneminde kenara ayırdığı para var beni doktora goturmuyor sürekli benimle dalga geçiyor kendimi çok ezik hissediyorum özel bir hastaneye de gidemiyorum tek kurusum yok kenarimda annem psikayatriye de götürmeye meyilli değil bağırıyor demedigini bırakmıyor ailemle bağlarım koptu sevmediklerini hissediyorum.. kalbim ağrıyor cümle kuramiyorum resmen. bu Sosyal Fobi hastalığından çok muzdaribim. İçim aşırı sıkılıyor, yenmeye çalıştıkça tekrarlıyor sanki 12-13 yaşımda yine ufak tefek utangaçlıklarım vardı. Misafirler geldiğin de insan içine zor çıkardım küçükken de okulum değişti tasinmistik ilkokul da sınıf arkadaşlarım hep benimle dalga geçtiler, alay ettiler onun etkisi mi kaldı yenemiyorum sürekli elalem ne diyecek korkusu var içimde. Kendimi rahat hissediyorum nefes alsam elestirecekler gibi geliyor. Beynim donuyor sanki bu olumsuz düşünceler aklıma geldiğinde konuşacak bir şey bulamıyorum boş boş bakıyorum elimde değil yenmeye çalışsam da bir korku geliyor insan içinde rahat edemiyorum ne yapacağım 23 yaşındayım ise giriyorum konuşmadığım için alay edecekler diye işten çıkıyorum. Ayaklarımin üzerinde duramıyorum insanlarla konuşmakta zorlanıyorum ne yapacağım zehir oldu hayat isyan etmiyorum ama çok üzülüyorum her şey farklı olabilirdi. Not; 4 ay özel psikiyatriye gittim ilaç verdi pek iyi gelmedi 4 ay da terapi gördüm yarım bırakmak zorunda kaldım ondan sonra devlet hastanesinin psikaystrisine gittim ara verdim ilaçlara 8 ay kullandım ilacım bitince yazdiramadim çok yoğun kaygilarim var düşünmekten beynim ağrıyor hep kendimi aşağılayici düşüncelerin içinde buluyorum sürekli kafam da insanlarla ne konuşacağım sıkıntısı var üzerine gidiyorum korkularimin ama ilerledi hastaligim annemin umrunda değil aç değilim açıkta değilim ona odaklanır başka bir şeyi düşünmez. Anlattığım halde umursamaz davranıyor Allah kimsenin başına vermesin sürekli kaygı halı bitirdi beni uzun yazdım helal edin hakkınızı bana güzellerim