Sosyal Fobi Olumsuz düşünceler ve Özgüven eksikliği, Panik Atak

bayangamzeli

Üye
Kayıtlı Üye
29 Mayıs 2023
108
28
25
Canlarım, desteğinize, tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. ben zorla konuşuyorum kendimi çok kasiyorum 24 saat rezil olcam konusamicam düşünceleri hep benimle hiç rahat konuşmam olmadı 8 seneden beri böyle hep zorluyorum 3 ay özel psikiyatriye gittim sonra bırakmak zorunda kaldim durumumuz pek iyi değil evde bile rahat değilim annemden korkuyorum babamla annem ayrı ne işim var ne gücüm okulu bıraktım anneminde kenara ayırdığı para var beni doktora goturmuyor sürekli benimle dalga geçiyor kendimi çok ezik hissediyorum özel bir hastaneye de gidemiyorum tek kurusum yok kenarimda annem psikayatriye de götürmeye meyilli değil bağırıyor demedigini bırakmıyor ailemle bağlarım koptu sevmediklerini hissediyorum.. kalbim ağrıyor cümle kuramiyorum resmen. bu Sosyal Fobi hastalığından çok muzdaribim. İçim aşırı sıkılıyor, yenmeye çalıştıkça tekrarlıyor sanki 12-13 yaşımda yine ufak tefek utangaçlıklarım vardı. Misafirler geldiğin de insan içine zor çıkardım küçükken de okulum değişti tasinmistik ilkokul da sınıf arkadaşlarım hep benimle dalga geçtiler, alay ettiler onun etkisi mi kaldı yenemiyorum sürekli elalem ne diyecek korkusu var içimde. Kendimi rahat hissediyorum nefes alsam elestirecekler gibi geliyor. Beynim donuyor sanki bu olumsuz düşünceler aklıma geldiğinde konuşacak bir şey bulamıyorum boş boş bakıyorum elimde değil yenmeye çalışsam da bir korku geliyor insan içinde rahat edemiyorum ne yapacağım 23 yaşındayım ise giriyorum konuşmadığım için alay edecekler diye işten çıkıyorum. Ayaklarımin üzerinde duramıyorum insanlarla konuşmakta zorlanıyorum ne yapacağım zehir oldu hayat isyan etmiyorum ama çok üzülüyorum her şey farklı olabilirdi. Not; 4 ay özel psikiyatriye gittim ilaç verdi pek iyi gelmedi 4 ay da terapi gördüm yarım bırakmak zorunda kaldım ondan sonra devlet hastanesinin psikaystrisine gittim ara verdim ilaçlara 8 ay kullandım ilacım bitince yazdiramadim çok yoğun kaygilarim var düşünmekten beynim ağrıyor hep kendimi aşağılayici düşüncelerin içinde buluyorum sürekli kafam da insanlarla ne konuşacağım sıkıntısı var üzerine gidiyorum korkularimin ama ilerledi hastaligim annemin umrunda değil aç değilim açıkta değilim ona odaklanır başka bir şeyi düşünmez. Anlattığım halde umursamaz davranıyor Allah kimsenin başına vermesin sürekli kaygı halı bitirdi beni uzun yazdım helal edin hakkınızı bana güzellerim
 
Canlarım, desteğinize, tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. ben zorla konuşuyorum kendimi çok kasiyorum 24 saat rezil olcam konusamicam düşünceleri hep benimle hiç rahat konuşmam olmadı 8 seneden beri böyle hep zorluyorum 3 ay özel psikiyatriye gittim sonra bırakmak zorunda kaldim durumumuz pek iyi değil evde bile rahat değilim annemden korkuyorum babamla annem ayrı ne işim var ne gücüm okulu bıraktım anneminde kenara ayırdığı para var beni doktora goturmuyor sürekli benimle dalga geçiyor kendimi çok ezik hissediyorum özel bir hastaneye de gidemiyorum tek kurusum yok kenarimda annem psikayatriye de götürmeye meyilli değil bağırıyor demedigini bırakmıyor ailemle bağlarım koptu sevmediklerini hissediyorum.. kalbim ağrıyor cümle kuramiyorum resmen. bu Sosyal Fobi hastalığından çok muzdaribim. İçim aşırı sıkılıyor, yenmeye çalıştıkça tekrarlıyor sanki 12-13 yaşımda yine ufak tefek utangaçlıklarım vardı. Misafirler geldiğin de insan içine zor çıkardım küçükken de okulum değişti tasinmistik ilkokul da sınıf arkadaşlarım hep benimle dalga geçtiler, alay ettiler onun etkisi mi kaldı yenemiyorum sürekli elalem ne diyecek korkusu var içimde. Kendimi rahat hissediyorum nefes alsam elestirecekler gibi geliyor. Beynim donuyor sanki bu olumsuz düşünceler aklıma geldiğinde konuşacak bir şey bulamıyorum boş boş bakıyorum elimde değil yenmeye çalışsam da bir korku geliyor insan içinde rahat edemiyorum ne yapacağım 23 yaşındayım ise giriyorum konuşmadığım için alay edecekler diye işten çıkıyorum. Ayaklarımin üzerinde duramıyorum insanlarla konuşmakta zorlanıyorum ne yapacağım zehir oldu hayat isyan etmiyorum ama çok üzülüyorum her şey farklı olabilirdi. Not; 4 ay özel psikiyatriye gittim ilaç verdi pek iyi gelmedi 4 ay da terapi gördüm yarım bırakmak zorunda kaldım ondan sonra devlet hastanesinin psikaystrisine gittim ara verdim ilaçlara 8 ay kullandım ilacım bitince yazdiramadim çok yoğun kaygilarim var düşünmekten beynim ağrıyor hep kendimi aşağılayici düşüncelerin içinde buluyorum sürekli kafam da insanlarla ne konuşacağım sıkıntısı var üzerine gidiyorum korkularimin ama ilerledi hastaligim annemin umrunda değil aç değilim açıkta değilim ona odaklanır başka bir şeyi düşünmez. Anlattığım halde umursamaz davranıyor Allah kimsenin başına vermesin sürekli kaygı halı bitirdi beni uzun yazdım helal edin hakkınızı bana güzellerim
bende devlet hastanelerine çok gittim. Orada bir doktora denk geldim kendimi çok iyi hissettirdi. baya bir görüştük. özelde gibi hissettirdi. daha sonra üniversiteye gitmiş. daha sonra öğrendim yerini ve bu süreçte gittiğim diğer doktorlar kendimi daha kötü hissettirdi. hele bir tanesi benim suçum gibi hissettirdi. daha sonra üniversite doktoru denemeye karar verdim. ve doktorların arasında adını görünce hemen randevu aldım. o dönemde baya ilerleme kaydettik. herkes çok değiştiğimden bahsetti. ailemi durumu olmadığı için yevmiye gittim. iki gün çalıştım mı bir seferlik ücreti yapıyordu. 150 verdim ve iki yıl önce. iki hafta içinde gittiğinde ücret almıyolar. buda çok işime yaradı. ilk zamanlar her hafta geliyordum. bende birinci sınıftan beri arkadaş zorbalığına maruz kaldım. Ama o doktora bulamadığım süreçte internetten kitapçıdan aldığım kaynaklarla kendimi geliştirmeye çalıştım. Tedavinin yaramamasının nedeni bence doğru doktorla tanışmamış olman. Bence kısa dönemlik işler yada evde yapa bileceğin iş yap. mesela kanaviçe işlemek kolay ve en kolay model 500 tl satabiliyorsun. ben 3 gün uğraştığım modele 700 satarsın demişlerdi. ayda böyle bir tane yapsan ve internetten satsan bir aylık doktor paranı karşılar. doktorun uzmanlık alanıd iyi araştır. bu doğru doktoru bulmanda yardımcı olacaktır. ilk seansta bende birşey pek anlatamıyorum ama onlardan aldığım güvenle daha sonra anlata biliyorum. Bu tarz birşeyle kendine destek ola bilirsin. Annenin sana öyle davranması üzücü. Babamla aran iyiyse ondan destek almayı psikolojik olarak en azından. umarım dediklerim işe yarar.
 
bende devlet hastanelerine çok gittim. Orada bir doktora denk geldim kendimi çok iyi hissettirdi. baya bir görüştük. özelde gibi hissettirdi. daha sonra üniversiteye gitmiş. daha sonra öğrendim yerini ve bu süreçte gittiğim diğer doktorlar kendimi daha kötü hissettirdi. hele bir tanesi benim suçum gibi hissettirdi. daha sonra üniversite doktoru denemeye karar verdim. ve doktorların arasında adını görünce hemen randevu aldım. o dönemde baya ilerleme kaydettik. herkes çok değiştiğimden bahsetti. ailemi durumu olmadığı için yevmiye gittim. iki gün çalıştım mı bir seferlik ücreti yapıyordu. 150 verdim ve iki yıl önce. iki hafta içinde gittiğinde ücret almıyolar. buda çok işime yaradı. ilk zamanlar her hafta geliyordum. bende birinci sınıftan beri arkadaş zorbalığına maruz kaldım. Ama o doktora bulamadığım süreçte internetten kitapçıdan aldığım kaynaklarla kendimi geliştirmeye çalıştım. Tedavinin yaramamasının nedeni bence doğru doktorla tanışmamış olman. Bence kısa dönemlik işler yada evde yapa bileceğin iş yap. mesela kanaviçe işlemek kolay ve en kolay model 500 tl satabiliyorsun. ben 3 gün uğraştığım modele 700 satarsın demişlerdi. ayda böyle bir tane yapsan ve internetten satsan bir aylık doktor paranı karşılar. doktorun uzmanlık alanıd iyi araştır. bu doğru doktoru bulmanda yardımcı olacaktır. ilk seansta bende birşey pek anlatamıyorum ama onlardan aldığım güvenle daha sonra anlata biliyorum. Bu tarz birşeyle kendine destek ola bilirsin. Annenin sana öyle davranması üzücü. Babamla aran iyiyse ondan destek almayı psikolojik olarak en azından. umarım dediklerim işe yarar.
Annemle babam ayrı babamla görüşmüyorum kendi çok ilgisiz kızı varmış yokmuş umrunda değil, devlete bende gittim 6 ay önce psikologa yonlendireyim dedi ben gidemedim 10 dk zor tutuyorlar doktorun yanında kadın sekreter var bende ayrıntılı anlatamıyorum söyleyemiyorum çekiniyorum paxera kullandım 6 ay yine ağırlaşınca randevu alıp gidemedim ilaci değiştirmesi lazım ya da düzenli kullanamadığım için pek iyi gelmedi
 
Annemle babam ayrı babamla görüşmüyorum kendi çok ilgisiz kızı varmış yokmuş umrunda değil, devlete bende gittim 6 ay önce psikologa yonlendireyim dedi ben gidemedim 10 dk zor tutuyorlar doktorun yanında kadın sekreter var bende ayrıntılı anlatamıyorum söyleyemiyorum çekiniyorum paxera kullandım 6 ay yine ağırlaşınca randevu alıp gidemedim ilaci değiştirmesi lazım ya da düzenli kullanamadığım için pek iyi gelmedi
dediğim gibi üniversitede giderken yanında sekreter olmuyor sadece doktor ve sen oluyorsun. hangi şehirdesin belki sana yardım edebilirim
 
X