Bunaldım artık kızlar. Dertleşmek istiyorum biraz.
Ben kendimi bildim bileli annem duygusal boşlukta çocukluğumdan beri babam içer kavga çıkarır annemi döver. Sebepsiz yani çorba soğuk olsa döverdi.Ben aralarında savrulurdum baba dur yapma diye. Oyuncaklarımı saklardım anneme fırlatıyor diye . Yılbaşında silah çekmişti onu hiç unutmam.. sabaha kadar uyumayıp okula gitmistim annemin zoruyla. Herkes yılbaşı kutluyodu. İlkokul 7. Sınıftım galiba. Bu sadece bir örnek. Konuyu uzatmayayım kötü anılarımla. Hergünüm korkuyla geçerdi yani.
Her güzel başlayan günümüz kavgayla biterdi çünkü babam ilk başta ayıkken saat geçtikçe sarhoş olurdu .
Hâlâ aynılar.
Annemse telefon, msn, facebookta dönem dönem değişen adamlarla konuşurdu.
Babamda defalarca aldatmıştır. Bitanesine tanık oldum gene 8-9 sene önce. Kapıcının 20 yaşındaki kızıydı detayları anlatamıycam terbiyem musade etmez koşup annemi işten çağırmıştım.
İşin en kötü yanı ne biliyomusunuz ben sonunda o evden kaçtım. eşimle evlendim ve annemin, kaynanamın sapık bi akrabasıyla adı çıktı bu seferde. Adam tacizci sapığın teki. Ben bekarken duydum annemin o adamın iş yerine gittiğini ama bana farklı anlattı,adam işe girmesinde yardımcı olacakmış sözde anneme. O yüzden konuşmuş benim saf annem.
Adam karımı boşuycam seni alcam bilmem ne diyomuşta yalan söylüyomuş tek derdi cinsellikmiş. bana bunu söylüyor dert yanar gibi bide annem. Daha biz evlendikten sonrada konuşmaya devam etti en az 1 sene.
Hani ders almadı hiçbirşeyden.
Annem 60 yaşına girdi. adam 16 yaş felan küçükmüş sanırım.
Ne kadar rezil olduğumu tahmin edebilir misiniz.
Çocuklarıma bile bi iki bişey ördü okadar hiçbi desteklerini görmedim.
Doğumlarımdan sonra geldiler ama manevi anlamda birşeyde ben istemedim. Ben uzak tuttuğum için,misafir gibi gelip gittiler okadar.
Ailemle çok seyrek görüşüyorum bayramda seyranda.
Altlı üstlüyüz kv ile. Annemi evime çağırmaya utanıyorum. Kaynanam zaten tutucu nefret eder öyle şeylerden. Doğulular .
Bi iki kere annemle ben atıştık yanında bu yüzden oda biraz rahat anneme karşı .
Laf söylemez ama ciddiye almayan bi hali var. Dalga geçer gibi konustu bi iki kere felan.
Bi ağırlığı yok yani annemin.
Babam 63 yaşında hergün içiyor.
Bana sürekli sitem ediyor annem görüşmediğim için kv'mi suçlayıp duruyor.
Kafasında kuruyo birseyler.. eski günlerimizi hatırlatıyor bekarken gezip tozduğumuzu anılarımızı felan..
Bazen gelmek istiyor kabul edemiyorum eşim kızıyor, kadını kendin kabul etmiyosun sonrada oturup ağlıyosun ne var gelsin diyor ama benim içimden gelmiyor görüşmek.. ama özlemi içimde. mutsuzluğumu saklıyorum kendimden düşünmemeye çalışıyorum.
İçimin bi yerinde büyük acı var herşeye rağmen ailemi özlüyorum ve üzülüyorum. Kimse de beni anlamıyor herkes farklı bişey düşünüyor neden görüşmüyor diye..
Sürekli bişeyler kafamı kurcalıyor ve içimi yiyip bitiriyor
eşimle mutlu olsam da tam anlamıyla evliliğime adapte olamıyorum mutlu olamıyorum sanki.
5 yıl oldu.. 26 aylık Kızım ve 2 aylık oğlum var.
Ben kendimi bildim bileli annem duygusal boşlukta çocukluğumdan beri babam içer kavga çıkarır annemi döver. Sebepsiz yani çorba soğuk olsa döverdi.Ben aralarında savrulurdum baba dur yapma diye. Oyuncaklarımı saklardım anneme fırlatıyor diye . Yılbaşında silah çekmişti onu hiç unutmam.. sabaha kadar uyumayıp okula gitmistim annemin zoruyla. Herkes yılbaşı kutluyodu. İlkokul 7. Sınıftım galiba. Bu sadece bir örnek. Konuyu uzatmayayım kötü anılarımla. Hergünüm korkuyla geçerdi yani.
Her güzel başlayan günümüz kavgayla biterdi çünkü babam ilk başta ayıkken saat geçtikçe sarhoş olurdu .
Hâlâ aynılar.
Annemse telefon, msn, facebookta dönem dönem değişen adamlarla konuşurdu.
Babamda defalarca aldatmıştır. Bitanesine tanık oldum gene 8-9 sene önce. Kapıcının 20 yaşındaki kızıydı detayları anlatamıycam terbiyem musade etmez koşup annemi işten çağırmıştım.
İşin en kötü yanı ne biliyomusunuz ben sonunda o evden kaçtım. eşimle evlendim ve annemin, kaynanamın sapık bi akrabasıyla adı çıktı bu seferde. Adam tacizci sapığın teki. Ben bekarken duydum annemin o adamın iş yerine gittiğini ama bana farklı anlattı,adam işe girmesinde yardımcı olacakmış sözde anneme. O yüzden konuşmuş benim saf annem.
Adam karımı boşuycam seni alcam bilmem ne diyomuşta yalan söylüyomuş tek derdi cinsellikmiş. bana bunu söylüyor dert yanar gibi bide annem. Daha biz evlendikten sonrada konuşmaya devam etti en az 1 sene.
Hani ders almadı hiçbirşeyden.
Annem 60 yaşına girdi. adam 16 yaş felan küçükmüş sanırım.
Ne kadar rezil olduğumu tahmin edebilir misiniz.
Çocuklarıma bile bi iki bişey ördü okadar hiçbi desteklerini görmedim.
Doğumlarımdan sonra geldiler ama manevi anlamda birşeyde ben istemedim. Ben uzak tuttuğum için,misafir gibi gelip gittiler okadar.
Ailemle çok seyrek görüşüyorum bayramda seyranda.
Altlı üstlüyüz kv ile. Annemi evime çağırmaya utanıyorum. Kaynanam zaten tutucu nefret eder öyle şeylerden. Doğulular .
Bi iki kere annemle ben atıştık yanında bu yüzden oda biraz rahat anneme karşı .
Laf söylemez ama ciddiye almayan bi hali var. Dalga geçer gibi konustu bi iki kere felan.
Bi ağırlığı yok yani annemin.
Babam 63 yaşında hergün içiyor.
Bana sürekli sitem ediyor annem görüşmediğim için kv'mi suçlayıp duruyor.
Kafasında kuruyo birseyler.. eski günlerimizi hatırlatıyor bekarken gezip tozduğumuzu anılarımızı felan..
Bazen gelmek istiyor kabul edemiyorum eşim kızıyor, kadını kendin kabul etmiyosun sonrada oturup ağlıyosun ne var gelsin diyor ama benim içimden gelmiyor görüşmek.. ama özlemi içimde. mutsuzluğumu saklıyorum kendimden düşünmemeye çalışıyorum.
İçimin bi yerinde büyük acı var herşeye rağmen ailemi özlüyorum ve üzülüyorum. Kimse de beni anlamıyor herkes farklı bişey düşünüyor neden görüşmüyor diye..
Sürekli bişeyler kafamı kurcalıyor ve içimi yiyip bitiriyor
eşimle mutlu olsam da tam anlamıyla evliliğime adapte olamıyorum mutlu olamıyorum sanki.5 yıl oldu.. 26 aylık Kızım ve 2 aylık oğlum var.
Son düzenleme:
