- 17 Mart 2008
- 507
- 6
-
- Konu Sahibi Pelish
- #21
merhaba arkadaşım...
öncelikle 1. sayfadaki ilk mesajını okur okumaz hemen cevap yazma isteği hissettim şuan doktora gittinmi ne oldu hiç bir fikrim yok ama yine de yazmak istedim.
aynı şekilde en yakın arkadaşım da hamile kaldı aldırmamak için çok direndi ancak 1-2 sene evlenme imkanları olmadığından aldırmak zorunda kaldı aradan 4-5 sene geçmesine rağmen inan hala çok üzügün
şimdi 2,5 senedir bebek hasretiyle kavrulan biri olarak şunu söyemek isterim bu olayı tasvip edip ya da etmemek bana kalmamış zaten sen bunu tartışmak için açmamışsın konuyu ama nolur aldırma ve hemen evlenin mümkünse
benim 2,5 senedir yaşamadığım kalmadı bütün testlerden geçtim inan bir sorunumuz olmamasına rağmen hala bebeğim yok. bikaç gün önce yaptığım pozitif testlerden sonra %100 hamile olduğuma inandım ancak dün adet oldum ve yıkıldım resmen
burada 4-5 sene hatta 10 sene çocuk özlemiyle yanıp kavrulanlar var onları gözünün önüne al ve lütfen o cana kıyma 9 ay boyunca ne yaşayacığını bilmediğim için o konuda yorum yapamam ama bir örnek verebilirim bir arkadaşım hiç çocuk istememesine rağmen kazayla hamile kaldı hayatım zindan oldu dedi şuan 5,5 aylık hamile ve dünyanın en mutlu kadını benim diyor....
hoşçakal
açıkçası çokk cesaretlisin böyle bir durumda bebek dünyaya getiriyorsun.Yaptığın gerçekten her zaman rastlanır bir şey değil..Madem doğuracaksın bari nikah yapın o çocuk resmi bir evlilikten doğsun..Boynu bükük kalmasın..
canım öncelikle hayırlı olsun umarım sağlıklı bir karar verirsin herşeyden önce yaşadığın durumu anlayabiliyorum kendimi senin yerine koyuyorum inan zor ben evli olduğum halde bebişim olacağı haberi beni şaşırtmış kendimi hazır hissetmediğimi düşünüp yanlış kararlar vermeme neden olacakken son anda doğru kararı vermiştim. canım sen iyi düşün herşeyden önce önemli olan bizleriz sağlıklı anne babalar ve sağlıklı ilişkilerin evlatları benim de kızım olacak yarın belki senin yaşadıkların benimde kızımın başına gelebilir herşey olabilir hayat bu ne getireceği ne yaşayacağımız belli olmaz demiş ya atalarımız büyük lokma ye büyük konuşma.. neyse konuya dönelim annelik karnında onu hissetmek içinde bir can olduğunu düşünmek dünyanın en güzel hediyesi inan çevremde bebeği olmayan bunun için varını yoğunu heba eden bir sürü insan var yani sen herşeyi tekrar gözden geçir anladığım kadarı ile ailen çok anlayışsız olmayacaktır anlattıklarından çıkardığım kadarı ile evlenmek bebeğin için yapacağın ilk şey olmalı bence çünkü senin iyi bir psikolojiye sahip olman gerekli sağlıklı düşünüyor olman lazım.. birde kendien dikkat etmen gerekiyor kesinlikle sigara alkol cafeinli içecekler hepsinde uzak dur ya inan şanslısın böyle düşün anne olabilmek bir lütuf.. ilk 3 ay zor geçebilir hatta 4 aya kadar aşermen seni zorlayabilir mide bulantıları kusmalar ama hepsi geçer bunları zamanla doktor kontrollerindede öğrenirsin. Önceliğin iyice düşünüp iyi bir karar vermek olsun herşeyden önce..ve bebeğine sahip çıkman canım bunun kıymetini bil.. Yaşının küçük olmasının avantajlarınıda yaşarsın bebeğinle balayına gidersiniz böyle düşün okulu bebeğinlede halledebilirsin herşey bizler için iyi düşün...Merhaba kızlar. Aranızda yeniyim.
Nerden başlayacağımı bilmiyorum ama konuya biyerden girmek gerek sanırım. 23 yaşındayım üniversitede son yılım. Henüz evli olmasakda uzun süredir nişanlımla beraber yaşıyoruz. Üniversite sonrası evlilik hayalleri kurduğumuz şu günlerde gündemimiz birden bire çok değişti. Birkaç gündür halsizlik, eklemlerimde ağrılar, göğüslerimde sertleşme, uyuşukluk, yemek seçmeler hatta bazılarından tiksinmeler, uzun süre uyumalar, uyku düzenin bozulması gibi sorunlar yaşadım. Bunlar hiç alışık olmadığım şeyler olduğu için önce şüphelendim ama emin olamadım ve test yaptırmaya cesaret edemedim. Daha öncede korunmasız ilişkiye girdiğimiz olmuştu ama ertesi gün hapı kullanmıştım ve hiçbir sorun yaşamamıştık. Akşam nişanlım eve dönünce ona böyle bir ihtimal olduğunu söyledim çok şaşırdı gergin hali birden bire değişti tuhaf bir tebessümle emin olup olmadığımı sordu. Günüm normal şartlar altında pek gecikmediğinden %100 emin olmasamda şüphelendiğimi söyledim.
Bu sabah itibariyle tam 11 günlük gecikme vardı. Bugün doktora randevu almak için gittik ayaküstü biraz sohbet ettikten sonra haftaya randevu aldık. Sonra eczaneden bir sürü gebelik testi aldık ve eve geldik. Sonuc penceresinde silik çizgi çıktı ama kullanma talimatlarına baktığımız kadarıyla koyuluğu önemsizmiş yani bu pozitif demek, yani hamileyim. Sonuca bakınca epey ağladım ama üzüntü ve pişmanlıktan değil çok farklı şeyler hissettim nası desem bir çubuk parçası sana diyorki içinde bir can daha taşıyorsun kendimi tutamadım ağladım işte. Aşkımda ben ağlıyorum diye dayanamadı sarıldı hüngür hüngür ağladık durduk yarım saat, kıyamam canım benim senağlama Doktoru arayıp konuştuk tam kesin olmasada çok yüksek bir olasılıkla hamile olabileceğimi söyledi ancak her iki ihtimal içinde hazır ol dedi.
Ailemden sadece annecim ve kuzişim haberdar. Ne yapacağımıza karar vermediğim için daha fazla kişiyle paylaşmak istemedim.
O kadar farklı şeyler hissediyorum o kadar farklı düşüncelere kapılıyorum ki ne yapacağımı bilemiyorum. Aklımızda ben üniversiteyi bitirince evlenip balayı sonrası buralardan bir süreliğine ayrılıp yurt dışında master yapmak ya da aşkımın şirketinde bir pozisyonda işe başlamak vardı ama şuanda geldiğimiz nokta biraz farklı oldu. Hayat tuhaf dün kurduğun plan bir gün sonra alt üst olabiliyor. Kontrolü elinde hissetiğin anlarda bile bir bakıyorsun birşeyleri ufacık es geçmek çok farklı şeyler ortaya çıkarıyor. Aşkımla oturup uzun uzun konuştuk ne yapalım ne yapmayalım nasıl yapalım düşündük durduk. Evli olmamız bir dert ama çözülmeyecek bir dert değil. Hep önce beni konuşturdu sonra o konuştu ama anlıyorum o da çekiniyor emin değil beni kırmak ürkütmek istemiyor ne dersem onu kabul etmeye razı bir hali vardı. Gözlerinde sözlerinde davranışlarında durumdan şikayetçi bir hali yoktu heyecan duyduğunu hissedebiliyordum ama kafası karışık benden farksız değil anlayacağınız. Şuanki durumumuzda bir bebek iyi kötü nasıl sonuçlar doğurur diye oturduk düşündük konuştuk durduk. Aldırmak mı doğru olur dediğimde gözleri doldu sesi bi tuhaf oldu. Onu asla üzmek istemem. Bana istediğin kadar düşün hiçbirşeyin acelesi yok nasıl bir karar alırsan al bil ki ben hep burda, senin yanındayım diyince yine ağlamaya başladım. Çok hassas oldum birden bire çok aslında böyle değildim :sm_confused:
Sağlıklı karar alabileceğimden emin olmadığımı söyledim sessiz sessiz kaldık bir süre düşündük durduk ardından aklıma çok yakın bir arkadaşımın ablası geldi. 8-9 yıl önce biz ufakken bebeşini aldırmıştı sadece çalıştığı şirketin yoğun dönemler yaşamasından ve işe olan aşkından ötürü. Aradan birkaç yıl geçip çocuk sahibi olmak istediklerinde bir türlü istedikleri olmadı. Tedavi görmesi gerekti sağlık engellerini aşınca 2 kez düşük yaptı 3. bebişinin suyu azaldı ve .. :çok üzgünüm:
Bunlar nereden nasıl aklıma birden bire geldi bilmiyorum ama ya bunlar benimde başıma gelirse diye korktum. Buralarda birçok yazı okudum hamile kalmak isteyip birtürlü şansı iyi gitmeyen o özlemi yaşayan insanlar gördüm. Sanırım bu bir lütuf. Sırf rahat olan düzenimiz ya da şu hayatta hedef diye önümüze koyduğumuz bazı soyut kavramlara ulaşmak için bundan vazgeçmemeli bunu bir kenara atmamalı, elimizin tersiyle geri itmemeliyiz. Şuanda aşkım bana pek belli etmesede baya kötü hissediyor anlıyorum onu tanıyorum bunu benden gizlemeye çalışsada gözlerinden duruşundan anladım. Onu bugüne kadar hiç üzmek istemedim, bundan sonrada istemem. Telefon açıp kararımı değiştirdiğimi ona söylemedim öğleden sonra eve gelmesini bekliyorum sanırım bu sevinci beraber yaşamak çok daha güzel çok daha anlamlı olacak
O kadar çok sorum var ki. Öncelikle çok korkuyorum birazda utanıyorum bazılarınızın yazılarını okuduktan sonra biraz rahatladım ufakda olsa çekincelerim gitti
Daha önce internette doğum videoları izlemiştim çok acı verici, dayanılmaz, tarifsiz birşey olsa gerek. Ben bundan çok korkuyorum üstesinden nasıl gelebilirimAnnecim ve babacım iş sebebiyle yurt dışındalar onlarında düzenlerini bozmak istemiyorum en azından bir süre için. Sorularıma cevaplar verirseniz faydalı olacak yazılar gösterir ya da sayfalarının linklerini verirseniz çok sevinirim. Mesela haftaya kontrole gideceğim. Doktorum bayan olmasına rağmen çekiniyorum. Kontrolde neler yapılacak daha sonrasındaki kontrollerde neler olacak. Ne zaman ultrasona girebileceğim ? Bebişimi ne zaman ultrasonda görebileceğim. Karnım ne zaman şişmeye başlar ? Vücudumun bozulmasından çok korkuyorum. Biz düzenli olarak spor salonuna gideriz olaki işimiz çıkarsa diye evde de birkaç spor aletimiz var. Hamileyken bunları kullanmak doğru olur mu yani vücudumun salık salık durmasını istemem kendim için değil tabiki aşkım beni hep formda görmeye alışık bilemiyorum kocaman olursam ne hisseder ki O an çok utanmaz sıkılmazsam büyük ihtimalle doktora bunların çoğunu soracağım ama içimde tutamıyorum, şimdiden birşeyler bilerek oraya gitmek istiyorum. Düzenli ve güzel giden bir cinsel yaşamımız var haftada 3 ya da 4 gün beraber oluyoruz. Hamilelik süresince 9 ay boyunca buna ara mı vereceğiz ? Ben kendi açımdan yine katlanabilirim ama bu beni gergin biri yapmaz mı ? Ya karakterim bir anda değişir hırçın biri olursam ? Ayrıca erkeklerin bünyesi biraz daha değişik bildiğiniz gibi.. Beni asla aldatacak diye bir endişem yok sadakatine güveniyorum ama 9 ay çok uzun bir süre. Bu onu mutsuz edebilir diye daha şimdiden üzülüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz benimle paylaşabileceğiniz birşeyler var mı; öneri, tecrübe, tavsiye ? Ayrıca ilişki mümkün olsa bile vücudum değişince ya beni beğenmezse bak bi de bu var Sigara ve alkol çok sık olmasada ara ara tüketiyoruz. Nası desem 3 günde bir paketi anca bitiriyorum. Daha önce bırakmıştım ama vizeydi finaldi derken tekrar başlamıştım. Şüphelendiğim gün epey bi sigara içtim. Nerdeyse 1.5 paket bitirdim. Bu bebişime daha şimdiden zarar vermiş olmasın ? Ayrıca daha sigara içmeyi düşünmüyorum ama içesim gelincede ne yapacağımı bilmiyorum. Bazı terimler görüyorum 12+3 falan filan yazıyorsunuz bunlar ne demek hiç anlamadım
Şuanda aklıma gelenler bunlar utana sıkıla yazdım ama olsun umarım birileri okuyup yardımcı olabilir. Kendinize iyi bakın mesajlarınızı bekliyorum :uhm:
Merhaba kızlar. Aranızda yeniyim.
Nerden başlayacağımı bilmiyorum ama konuya biyerden girmek gerek sanırım. 23 yaşındayım üniversitede son yılım. Henüz evli olmasakda uzun süredir nişanlımla beraber yaşıyoruz. Üniversite sonrası evlilik hayalleri kurduğumuz şu günlerde gündemimiz birden bire çok değişti. Birkaç gündür halsizlik, eklemlerimde ağrılar, göğüslerimde sertleşme, uyuşukluk, yemek seçmeler hatta bazılarından tiksinmeler, uzun süre uyumalar, uyku düzenin bozulması gibi sorunlar yaşadım. Bunlar hiç alışık olmadığım şeyler olduğu için önce şüphelendim ama emin olamadım ve test yaptırmaya cesaret edemedim. Daha öncede korunmasız ilişkiye girdiğimiz olmuştu ama ertesi gün hapı kullanmıştım ve hiçbir sorun yaşamamıştık. Akşam nişanlım eve dönünce ona böyle bir ihtimal olduğunu söyledim çok şaşırdı gergin hali birden bire değişti tuhaf bir tebessümle emin olup olmadığımı sordu. Günüm normal şartlar altında pek gecikmediğinden %100 emin olmasamda şüphelendiğimi söyledim.
Bu sabah itibariyle tam 11 günlük gecikme vardı. Bugün doktora randevu almak için gittik ayaküstü biraz sohbet ettikten sonra haftaya randevu aldık. Sonra eczaneden bir sürü gebelik testi aldık ve eve geldik. Sonuc penceresinde silik çizgi çıktı ama kullanma talimatlarına baktığımız kadarıyla koyuluğu önemsizmiş yani bu pozitif demek, yani hamileyim. Sonuca bakınca epey ağladım ama üzüntü ve pişmanlıktan değil çok farklı şeyler hissettim nası desem bir çubuk parçası sana diyorki içinde bir can daha taşıyorsun kendimi tutamadım ağladım işte. Aşkımda ben ağlıyorum diye dayanamadı sarıldı hüngür hüngür ağladık durduk yarım saat, kıyamam canım benim senağlama Doktoru arayıp konuştuk tam kesin olmasada çok yüksek bir olasılıkla hamile olabileceğimi söyledi ancak her iki ihtimal içinde hazır ol dedi.
Ailemden sadece annecim ve kuzişim haberdar. Ne yapacağımıza karar vermediğim için daha fazla kişiyle paylaşmak istemedim.
O kadar farklı şeyler hissediyorum o kadar farklı düşüncelere kapılıyorum ki ne yapacağımı bilemiyorum. Aklımızda ben üniversiteyi bitirince evlenip balayı sonrası buralardan bir süreliğine ayrılıp yurt dışında master yapmak ya da aşkımın şirketinde bir pozisyonda işe başlamak vardı ama şuanda geldiğimiz nokta biraz farklı oldu. Hayat tuhaf dün kurduğun plan bir gün sonra alt üst olabiliyor. Kontrolü elinde hissetiğin anlarda bile bir bakıyorsun birşeyleri ufacık es geçmek çok farklı şeyler ortaya çıkarıyor. Aşkımla oturup uzun uzun konuştuk ne yapalım ne yapmayalım nasıl yapalım düşündük durduk. Evli olmamız bir dert ama çözülmeyecek bir dert değil. Hep önce beni konuşturdu sonra o konuştu ama anlıyorum o da çekiniyor emin değil beni kırmak ürkütmek istemiyor ne dersem onu kabul etmeye razı bir hali vardı. Gözlerinde sözlerinde davranışlarında durumdan şikayetçi bir hali yoktu heyecan duyduğunu hissedebiliyordum ama kafası karışık benden farksız değil anlayacağınız. Şuanki durumumuzda bir bebek iyi kötü nasıl sonuçlar doğurur diye oturduk düşündük konuştuk durduk. Aldırmak mı doğru olur dediğimde gözleri doldu sesi bi tuhaf oldu. Onu asla üzmek istemem. Bana istediğin kadar düşün hiçbirşeyin acelesi yok nasıl bir karar alırsan al bil ki ben hep burda, senin yanındayım diyince yine ağlamaya başladım. Çok hassas oldum birden bire çok aslında böyle değildim :sm_confused:
Sağlıklı karar alabileceğimden emin olmadığımı söyledim sessiz sessiz kaldık bir süre düşündük durduk ardından aklıma çok yakın bir arkadaşımın ablası geldi. 8-9 yıl önce biz ufakken bebeşini aldırmıştı sadece çalıştığı şirketin yoğun dönemler yaşamasından ve işe olan aşkından ötürü. Aradan birkaç yıl geçip çocuk sahibi olmak istediklerinde bir türlü istedikleri olmadı. Tedavi görmesi gerekti sağlık engellerini aşınca 2 kez düşük yaptı 3. bebişinin suyu azaldı ve .. :çok üzgünüm:
Bunlar nereden nasıl aklıma birden bire geldi bilmiyorum ama ya bunlar benimde başıma gelirse diye korktum. Buralarda birçok yazı okudum hamile kalmak isteyip birtürlü şansı iyi gitmeyen o özlemi yaşayan insanlar gördüm. Sanırım bu bir lütuf. Sırf rahat olan düzenimiz ya da şu hayatta hedef diye önümüze koyduğumuz bazı soyut kavramlara ulaşmak için bundan vazgeçmemeli bunu bir kenara atmamalı, elimizin tersiyle geri itmemeliyiz. Şuanda aşkım bana pek belli etmesede baya kötü hissediyor anlıyorum onu tanıyorum bunu benden gizlemeye çalışsada gözlerinden duruşundan anladım. Onu bugüne kadar hiç üzmek istemedim, bundan sonrada istemem. Telefon açıp kararımı değiştirdiğimi ona söylemedim öğleden sonra eve gelmesini bekliyorum sanırım bu sevinci beraber yaşamak çok daha güzel çok daha anlamlı olacak
O kadar çok sorum var ki. Öncelikle çok korkuyorum birazda utanıyorum bazılarınızın yazılarını okuduktan sonra biraz rahatladım ufakda olsa çekincelerim gitti
Daha önce internette doğum videoları izlemiştim çok acı verici, dayanılmaz, tarifsiz birşey olsa gerek. Ben bundan çok korkuyorum üstesinden nasıl gelebilirimAnnecim ve babacım iş sebebiyle yurt dışındalar onlarında düzenlerini bozmak istemiyorum en azından bir süre için. Sorularıma cevaplar verirseniz faydalı olacak yazılar gösterir ya da sayfalarının linklerini verirseniz çok sevinirim. Mesela haftaya kontrole gideceğim. Doktorum bayan olmasına rağmen çekiniyorum. Kontrolde neler yapılacak daha sonrasındaki kontrollerde neler olacak. Ne zaman ultrasona girebileceğim ? Bebişimi ne zaman ultrasonda görebileceğim. Karnım ne zaman şişmeye başlar ? Vücudumun bozulmasından çok korkuyorum. Biz düzenli olarak spor salonuna gideriz olaki işimiz çıkarsa diye evde de birkaç spor aletimiz var. Hamileyken bunları kullanmak doğru olur mu yani vücudumun salık salık durmasını istemem kendim için değil tabiki aşkım beni hep formda görmeye alışık bilemiyorum kocaman olursam ne hisseder ki O an çok utanmaz sıkılmazsam büyük ihtimalle doktora bunların çoğunu soracağım ama içimde tutamıyorum, şimdiden birşeyler bilerek oraya gitmek istiyorum. Düzenli ve güzel giden bir cinsel yaşamımız var haftada 3 ya da 4 gün beraber oluyoruz. Hamilelik süresince 9 ay boyunca buna ara mı vereceğiz ? Ben kendi açımdan yine katlanabilirim ama bu beni gergin biri yapmaz mı ? Ya karakterim bir anda değişir hırçın biri olursam ? Ayrıca erkeklerin bünyesi biraz daha değişik bildiğiniz gibi.. Beni asla aldatacak diye bir endişem yok sadakatine güveniyorum ama 9 ay çok uzun bir süre. Bu onu mutsuz edebilir diye daha şimdiden üzülüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz benimle paylaşabileceğiniz birşeyler var mı; öneri, tecrübe, tavsiye ? Ayrıca ilişki mümkün olsa bile vücudum değişince ya beni beğenmezse bak bi de bu var Sigara ve alkol çok sık olmasada ara ara tüketiyoruz. Nası desem 3 günde bir paketi anca bitiriyorum. Daha önce bırakmıştım ama vizeydi finaldi derken tekrar başlamıştım. Şüphelendiğim gün epey bi sigara içtim. Nerdeyse 1.5 paket bitirdim. Bu bebişime daha şimdiden zarar vermiş olmasın ? Ayrıca daha sigara içmeyi düşünmüyorum ama içesim gelincede ne yapacağımı bilmiyorum. Bazı terimler görüyorum 12+3 falan filan yazıyorsunuz bunlar ne demek hiç anlamadım
Şuanda aklıma gelenler bunlar utana sıkıla yazdım ama olsun umarım birileri okuyup yardımcı olabilir. Kendinize iyi bakın mesajlarınızı bekliyorum :uhm: