13. günümün sonuna yaklaşıyorum.ilk defa sigaradan bu kadar uzak zaman geçiriyorum.2 gün önce yürüyüşe başladım.Yürürken daha sağlıklıyım diye düşünerek sigarayı bırakmanın benim için ne kadar önemli bir karar olduğunu beynime kazımaya çalışıyorum.Gündüzleri çok fazla içme isteği hissettmiyorum hatta belkide hiç istemiyorum diyebilirim ama saat 8 olduğunda bazen canım o kadar çok istiyor ki n'olur bir tane derken yakalıyorum kendimi.Sabah olduğunda işe gitmek için koşturan insanların ağzında sigara gördüğümde bak diyorum kendi kendime, bakta gör ne kadar önemli bir iş olduğunu.Yarısını içine çektiğin, yarınını da dışarıya üfürdüğün şu saçma çubukarı özlüyorsun hemde hayatın pahasına.Tabi bu güzel düşünce akşamın 8'ne kadar işe yarıyor.Var bu 8'de bir hikmet ama çözemedim
((En olumsuz yönlerinden birisi de odaklanma sorunu.Ben akşam evrak işlerimi hallederken çok sigara içerdim.Daha doğrusu çoğunu küllük içerdi ama yanardı orda bi tane.Şimdi konuşurken cümlelerimi toparlamakta ve işlerimi bitirmekte zorlanıyorum.Umarım yakın zamanda geçer bu sorun.
Sabahları boğazımda gıcık olmadan konuşabilmek,merdivenleri sorunsuz çıkmak ve şöyle ciğerlerini doldurarak nefes alabilmek güzel.Bağımlı kişiliğimden tamamen arınmak istiyorum.Olucak bu iş olmalı.
Geçenlerde sabah haberlerini dinlerken spiker yurtdışında 'Türk gibi sigara içmek' deyiminin olduğunu söylemişti.Canım sigara istedikçe aklıma bu cümleyi getirmeye çalışıyorum.İşe yarıyor.(akşam 8'e kadar:)))