Herkese merhaba hanımlar
4 sene süren toksik bir ilişki haline gelen ilişkim vardı. 18 yaşımda başladı ve o zamanlar çok ciddi sorunlarım vardı sağlık, ailevi, çok çok sevdiğim dayımın kızını kaybettim can yoldaşımdı derken bu ilişkiye tutundum. Herşeyimdi karşımdaki insan aşırı aileci. Ona aldığım hediyeyi annesi çekip akrabalarına gösteriyor hava atıyor felan böyle saçma bişeydi derken sevgilimin zor günleri geldi onun da problemkeri oldu hepsinin faturasını bana kesti ve ben onu mutlu etmek ailesinden geçer ailesine çok iyi olmalıyım onları kazanmalıyım modlarına girdim sevgilime sanki annesiyim gibi aşırı ilgi alaka. Derken bir gün bir tartışma yaşandı annesi ile. Orda bana bi aydınlanma geldi. Ben niye anneyle muhattap oluyorum ki anne kim yani. Bu adam neden üzerine düşen görevleri yapmıyor beni bu moda sokuyor gibi sorgulayıcı bir tavır ve ailesinden elimi eteğimi çektim ne saçmalıkmış evli değilim bişey değilim niye onları kazanmaya çalışayım bana ne dedim kendime. Sevgilime karşı artık çok yorgunum. Arkasını toplamak istemiyorum zaten bu henim görevim değil birey olarak onun sorumlulukları var. Seviyorum hemeb kestirip atmak istemiyorum. Artık çok yorulduğunu bu şekilde yürümediğini ve yalnız kalıp kendime ilgi göstermek istediğimi bu süreçte de onun düşünmesi gerektiğini söyledim. Gel gör ki beb hep köle gibi çabalayan hemeb her şeyi affeden olduğum için adamın umrunda bile değil nasıl olsa yine affedecek diyor. Kesin tavrımı koymak istiyorum ya bundan sonra kendi sorumluluklarını yerine getirir ya da bitsin ben bebek bakıcısı değilim bi sevgiliyim. Bana yardımcı olun lütfen bu kesin tavrı nasıl koyabilirim?