bir sonraki seferde yöneticiliği elinden alın. Apartman yöneticisi demek apartmanda istediğini yapmak değil, sizi temsil etmek. Sesinizi çıkarın, yöneticiye haddini bildirin, inatlaşın. O bir daireyse siz de bir dairesiniz hakkınız eşit. Açık açık konuşun ve bir sonraki sefer böyle yapmaya devam ederse yöneticiliği elinden alacağınızı söyleyin. Terbiyesiz, vicdansız herif
) kendisi benden iki kat yukarida oturuyordu ustelik ve kedim sakat oldugu icin yuruyemiyordu. bir sene civari oyle bir manyakla ugrastim ben de.
Ruhunun kötülüğü yüzüne yansır dedikleri varya, işte tam onlardan. Hayvanların yuvasını kaldırıp atıyorsun bari mamalarını, sütlerini atma. Yavru kedi nerden bulacak mamayı suyu.Rahatsiz
Etmedigin bir yerde yuvalari diyirsun birde kedi yani kopek olsa korkuyor mu diyecegim
Ama kedi yanibence kotu bir insan o..
Kendisini apartmanın sahibi sanıyor. Dün bi çıkıştılar kendine gelir umarım. Yoksa cidden polislik olunacak sonunda. Şaka gibi kocaman adam konuşmaktan aciz.
İşte içi kötü, fesat. 2 kedi varken duymuyor muydu sesi? Yalancı herif.eski oturdugum apartmanda yonetici dairelerde hayvan beslemek yasaktir yazmisti ama sanirim sadece kendisinde hayvan yoktu. adami kimse umursamiyordu
diger iki kedimi gormedigi icin beslemiyorum saniyordu ve sarmiyordu bana ama ucuncu kedimi aldigim zaman apartmanda beni o kediyle gordu ve o an bitti iste, hirslandi resmen. her gun gelip kedin yururken ses yapiyor diyordu. hadi diyelim kedim yururken ses yapiyor (nasil oluyorsa
Terbiyesiz.. Allah'a havale ediyorum böyle insanlari
Bu tipler kendi başlarını yer inşallah. Bu nasıl bir kibir nasıl bir vicdan anlamıyorum zaten. Zannediyorlar ki dünya kendilerine kalacak. Bunlara birlik olup ses çıkarmayınca palazlanıp ellerinde değnekle gezmeye başlıyorlar. Ama elbet var bunların bedeli karmada. Ödetmeden bıraktığını görmedim şükür.Geçen kış tam da bu zamanlar kar yağmıştı ve feci soğuktu hava. Binanın bahçesindeki kamelyada Yavru köpekler birbirlerine sokulmuş ısınmaya çalışıyordu ve biri ölmüştü
Yöneticiyle konuştum köpekleri bodruma taşıdık eşimle. Binanın grubundan da yavrulara bakalım diye yazdım ama 28 dairelik binadan üç beş daire ilgilendi sadece.
Biri çok cansızdı zorla nefes alıyordu, yemek yiyip ısındıkça kendine geldi yavru ama benim acil şekilde memlekete gitmem gerekti üç gün sonra. Eşim de çalışıyor, ben tek bakamam dedi ve giriş kattakiler de söylenmeye başlamıştı. Mecbur bahçeye çıkardık.
Kamelyanın içine kocaman karton koyduk, içine battaniye mama su kabı hepsini hazırladım. Gitmeden de binadan komşuma biraz para verdim hayvanlara mama alıp bakar mısın dedim ama yavrucukları bahçede bile istememişler. Ben gittikten sonra hazırladığımız her şeyi çöpe atmışlar.
Bu kadar vicdansızlığı kabullenemiyorum.
Her akşam rutinimiz, eşim çocuklarla bahçeye iner kaplara yemek koyarlar. Maddiyattan her zaman mama alamıyoruz açıkçası ama evdeki yemekler ekmekler çöpe gideceğine hayvanlar yesin diye aşağıya bırakıyoruz. Onda bile her gün kaplar yok oluyor yeni kap bırakıyoruz.
