- 12 Ocak 2010
- 16.670
- 1
- 25.044
- 798
- Konu Sahibi Nebaktincanim
-
- #141
Umarım geçmiştir o günler :)
Psikologa gidip o kadar para vereceğime yemek yaparım. Benim için farklı yemekler yapmak bir terapi oluyor.Insanlar nankorlesti. Ayrıca sosyal medya platformlarında kendini başka türlü göstermekte hoşlarina gider oldu. Sonuç asosyal bir toplum.
Gerçek dostluk pahabicilemez :).
@Koyukahve26 bende kalabalık içinde kendini yalnız hissedenlerdendim. Kurslar Hobiler kendime gelmemi ve sosyallesmemi sağladı. Sana Nacizane tavsiyem hobi kurslarına gitmen.
Ayrıca çözüm odaklı düşün. Tartistin biriyle anlatacak kimsen yok bir hamur yOğur ,bütün herseyi o aşma da anlat. Bak gör hafifleyeceksin. Yemek yaparken bile konusurum ben kendi kendimeDelimiyim ben neyim
Uzun süreli yalnizlik cok kötü bir sey ben de o yüzden dram yapiyorsun diyen arkadasa cok sasirdim. Bir süreligine yalniz kalmak iyidir ama sürekli olani insani depresyona sokuyor. Insan sosyal bir varlik paylastikca gelisiyorsun. Ben de yalnizim hem de yurtdisindadim kimsem yok kaldigim yerde. Bana iyi gelenleri yazayim:
Burda konu acmak ve konulara yorum yazmak. Insan tek olmadigini anliyor.
Markette, cafede kisa bile olsa birileriyle konusmaya calismak
Eski türk filmleri izlemek
Tandem falan siteleri var hem yabanci dil ögrenip hem de birileriyle konusabilirsiniz
Spor
Nasil birisiniz? neden arkadasiniz yok mesela? is yerinizdekiler nasil?
Sahip olamadıklarınıza odaklanırsanız daha da dibe gidersiniz. İşe sahip olduklarınıza şükrederek başlayın. Yolda yürürken görebildiğinize, bir fırının önünden geçerken yeni çıkmış ekmek kokusunu duyduğunuzda nefes alabildiğinize, bir sokak kedisini okşarken dokunabilecek bir eliniz olduğuna, yürüyebildiğinize, bir komedyeni izlerken esprisine güldüğünüzde espriyi anlayabilecek akla sahip olduğunuza, çalışabildiğinize, kendi kendinize tuvalet ihtiyacınızı giderip kendi kendinize yıkanabildiğinize, yiyecek ekmeğiniz, içecek suyunuz olduğuna şükredin. Bunlardan birine sahip olamadığınızı düşünün ve şükredin.
İstersen ben varım,bende bok gibi bir dönemden geçiyorum ..dertleşebiliriz
O zaman psikolog arayışınız o anlık mıydı? Sizin derdiniz gerçekten insan olanlara denk gelmemiş olmanız olabilir. Çünkü insan görünümünde dolaşanların içinde gerçekten insan olanına rast gelmek oldukça zorlaştı ama imkansız değil.Yok öyle biri değilim her zaman elimdeki ile yetinirim kendi işimi kendim görürüm mutluyum ama bazı anlar oluyor ki bazı şeylerin eksikliğini hissediyorsunuz dün de tam öyle bir andı. Şuan müzik açtım mesela evi topluyorum üzgün değilim bugün dün geçti artık
Keşke etrafıma insan klonlayabilsem ama olmuyor :)
Ben de kendimi yalniz hissediyorum. Kedileri çok seviyorum ama ailem izin vermiyorEskiden yalnız kalmanın çok kötü olduğunu düşünürdüm. Oysa şimdi biliyorumki esas kötü olan etrafında insanlar varken yalnız hissetmekmiş. Kedim var ve kendimi çok iyi hissettiriyor. Siz de evcil bir hayvan almayı düşünseniz?
Dram seviyorsunuz galiba.
Neslıcan'ı kaybettik gecen gun, yaşamak istiyorum diyordu 5 gun once cektıgı videoda ve 5 gun sonra hayata gözlerini yumdu.
Her yeriniz saglam eliniz ayagınız tutarken, işiniz varken kendi ayaklarınızın ustunde dururken, yediginız zeytinlerin sayıldığı o eve muhtac degılken ordan kurtulmuş tek basınıza yasarken, kotu bir evliligi canınızdan olmadan sonlandırabılmısken bana bu derece kendinizi asagı cekmenız cok enteresan geldi. Sukursuzluk gıbı.
Allahin zoruna gider sukursuzlugunuz.
Kımsenın hayatı 4 4luk degıl, elinizdekilere ve saglıgınıza sukredın sosyallesmeyi deneyin.
O zaman psikolog arayışınız o anlık mıydı? Sizin derdiniz gerçekten insan olanlara denk gelmemiş olmanız olabilir. Çünkü insan görünümünde dolaşanların içinde gerçekten insan olanına rast gelmek oldukça zorlaştı ama imkansız değil.
lütfen acıları olan ve rahmetli olmuş güzel insanlarla böyle bir derde cevap vermeyin siz ne deseniz de ailesi kadar üzülemezsiniz Allah sabır versin.
Şükür etmek lazım her daim elbette.
Ama bu dert de bu insana ağır geliyor belki anlamak lazım.
Belli ki psikolojisi bozuk yoksa her yalnız kalan kafayı yer gibi olmuyor.
Onun ne hissettiğini de bilemeyiz ki.
Burda kocasını porno izlerken yakalamış olanlar da yazmasın o zaman.
Duvardan Sevişme sesi geliyor diyenler.
Görücüm neden yazmıyor diyenler.
Çocukça da saçma da gelse dileyen derdini yazabilmeli...
Çok teşekkür ederim beni gerçekten anladığınız için
Insanlar nankorlesti. Ayrıca sosyal medya platformlarında kendini başka türlü göstermekte hoşlarina gider oldu. Sonuç asosyal bir toplum.
Gerçek dostluk pahabicilemez :).
@Koyukahve26 bende kalabalık içinde kendini yalnız hissedenlerdendim. Kurslar Hobiler kendime gelmemi ve sosyallesmemi sağladı. Sana Nacizane tavsiyem hobi kurslarına gitmen.
Ayrıca çözüm odaklı düşün. Tartistin biriyle anlatacak kimsen yok bir hamur yOğur ,bütün herseyi o aşma da anlat. Bak gör hafifleyeceksin. Yemek yaparken bile konusurum ben kendi kendimeDelimiyim ben neyim
Küçükken nasıl yalnız kalıyorsunuz kızlar? Gercekten anlamadım
derdinizi paylaşmak . en azından başasına anlatıp o derdin ağır yükünden az da olsa kurtuluo rahatlamak isterseniz bende burdayım.Yine ağlamamak için dudağımı ısırarak eve geldim işten çıkıp.
Açtığım konulara baktım da bir tane güzel bir konu açmışım onunda sonu çok kötü bitti.
Yalnızlıktan intihar etmek denilince çok nankörce ve saçma geliyor kulağa. Ama o kadar Yorgunum ki.
Bi ses duyayım diye annemlerin evine gideyim diyorum Yediğim lokmamın sayılması onlarca hakareti unutamıyorum sığamıyorum oraya
Senelerce senelerce o evde sessiz sedasız oturup günlerin geçmesini beklemem yediğim zeytinin bile sayılması ufacık çocukken oluyor bunlar şimdi değil gidemiyorum o yüzden .
Evet herkesin derdi var insanlar hastalar biliyorum boşandım ama işim var evet çocuğum yok özgürüm ailemin değişiyle ayağıma takılan kimse yok. Çocukken ağlardım evde tek kelime etmeden günüm geçtikçe allah ım çok yalnızım diye. Hala aynı
İş yerinde amirle bir problem yaşadık arkadasım sevgilisi ile buluştu yemeğe gittiler ona bi anlatacak ordan annesi babası kız kardeşi vsvs anlatacak mesela rahatlayacak ben geldim üstüm başımla oturdum internetten psikolog arıyorum aramaz olaydım seans ı 450 lira
oturunca bunu yaşadık çok üzgünüm diye konuşabileceğim arkadasım yok maalesef
Devlet hastanelerine hafta içi gitme şansım yok izin alıp ancak ayda 1 o da zorla.
Birileri ile konuşup iyileşmek için para vermeye razıyım o da olmadı.
İçimi dökmeye geldim maalesef burdan başka gidecek yerim yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?