Öncelikle tesekkür ederim cevap verdiğiniz icin..Benim de temasın,yakınlığın üst seviyede olduğu bir iliskim oldu zamanında,mesela orada da bu fedakarlığı bu güveni,huzuru bulamadım..Su an eşimle kendimi güvende hissediyorum ama düsünüyorum fiziksel temas ve icinden gelmemesi de benim icin büyük bir eksik..
Hamile kalma konusuna gelince ben isteyerek ve cabalayarak hamile kaldım.Hamile kalmadan önceden de eksileri artıları tartarak karar verdim.Cocukları aşırı cok seviyorum cocuk sahibi olmak istedim her zaman.Maddi imkanları,evliliğimizi,nasıl bir baba olacağını,cocuğun ev ortamındaki huzurunun her seyi düsünerek karar verdim hamiliğe planladıktan 2 ay sonra hamile kaldım..Yani hamile kaldıktan sonra aklım basıma gelmedi..
Fakat düsündüğüm nokta bu fiziksel temas konusu gittikce kötülesir mi?Evlilik birliğinin bozulmasına kadsr gider mi?
Ben kabullenirsem gitmez cünkü karsımdaki insan hayata karsı genel olarak doğru biri..
Ama mesele bu eksikliği tolare edebilecek miyim veya onu alıştırabilecek miyim?
yukarıda
sarilimoncuk adlı arkadasın eşinin yıllar icinde bu sevgi diline alışması gibi ve gercekten onun yorumunda kendimi buldum ve bana umut ve ışık oldu,konuyu buraya açmamın amacı da,yaşayan insanlardan görüş ve tavsiye almaktı..
Yetiştirilme tarzına gelince ben dediğiniz gibi bir anne babayla büyümedim,muhafazakar bir aile değiliz.
Birbirlerine hep sıcaklardı annem babam ki hala öyleler o çekim ve sevgi hala hissediliypr aralarında..
Belki hep öyle gördüm o yüzdrn beklentim bu yönde oldu..
Eşimin ailesini de gözlemleme fırsatım cok oldu..Fazlasıyla ataerkil bir ev.Baba sevgisini gösterememiş ve simdi bunun pişmanlığını yaşıyor oğluna bakıp...Bunu babayla da paylastım anlattım evet kültürel olarak farklılıklar cok ama anlayıslı bir adam..
Adamın cevabı kızım sabret onlar böyle baskılanarak yetistiler ve bu bizim hatamız oldu.Adam diyor ki biz babamızın yanında cocuğumuzı kucağımıza alamazdık ayıptı diyor mesela…Değiştirmek senin elinde diye konustık.Ben de hayatı evlendikten sonra gördüm cocuk yasta evlendik diyor..Ben de isterim oğlum eşinin bir elini tutsun yanımızda bir mutluluğunu görelim diye , babanın düşünce tarzı da cok destekleyici oldu.
Yani yetiştirilme tarzıyla bağlantılı olmadığı konusuna katılmıyorum..sevgiler
kendinin ne isteyip istemediğini, neyin yetiştirilmeden neyin kendi içinden olduğunu da bir zahmet analiz etsin koskoca insanlar.ona göre davranışlarını şekillendirsin.bizle ilgili sıkıntılarda maşallah kimse kadıncağizı öyle yetiştirmişlerdir ne yapsın falan demiyor.kazık ladar kadın deniyor.biz neden erkeklere anne şefkatiyle yaklasıp, çocukluğuna falan inme ihtiyacı hissediyoruz garip doğrusu.
