herkese merhabalar arkadaşlar uzun zaman odu yazmayalı.... çok şükür doğum yaptım rabbime binlerce kez şükürler olsun sağlıkla doğdu yavrum...
içimde anlatılması tarifsiz duygular var hepsini yazabilmiyim bilmiyorum ama benim gibi hasta olup günlerini iyi bir haber okumak için hastalıkla ilgili güzel birşeyler duymak için harcayan insanlar için yazmak istedim ne kadar anlatabilrsem öncelikle benim hikayemi bilenlerden bu uuzn yazı için özür dilyorum ama baktım ki yeni arakadaşlar var yeniden herşeyi yazmak istedim... şimdiden affola....
öncelikle yıllardır hastaydım alerji denilip gönderildi en son bir dermotoloji dkt farketti testler yapılıp romotolga yönlendirildim ve sjögren olabilrsin deyip tedaviye başladık çünkü biyobsim ve testlerim normaldi hiç bir sorun yoktu .. sonra başka bir prof gittim ve tekrar est yapıldı ve sjögren değilsin dedi ve kortizon ilaçlarını bırakıp sadece palquenil devam ettim ama hastalığı hiç önmesemedim .... sonra evlendim ve hamile kaldım tabi kaybettim bebeklerimi ve yeniden yapılan testlerde lupus sjögren antifosfolipit olduğum kesinleşti...
sonra bir taraftan hastalığı kabullenmeme araştırma moral bozukluğu ölecekmiyim hep hasta mı olucam yok organlarım ne olacak diye kafayı yedim herşeyi okudum gerekli gereksiz ne varsa sonra bebek için uğraşmaya başladım dkt olmaz bebğin dedi hastalığım alevli döneminde değildi romotoloji dkt bir sakınca yok dedi ama ben hamile kalamadım tedaviye başladık yumurta büyütme çatlatma bir sürü sey ama olmadı
tüp bebek şansını denemek istedik ama dkt çok umut vermedi yıkıldım tabi ama vazgeçmedim (tabi bu surada hastalığım sürekli beni yokladı böbreklerimde sorunlar oldu işyerinde aniden bayılmalarım günlerce sebebi bulunmadan hastanede yatmalırım oldu )
ve en son tüp bebekten önce şansımızı denemk için aşılama yapalım dedik ve yaptık çok şükür rabbime tüm dularımı kabul etti ve hamile kaldım tabi öyle kolay bir hamilelik geçirmedim...
nerdeyse dokuz ay kımıldamadan yattım sadece 1 ay gibi ksa bir süre oda tam değil işe gidebildim..
kullandığım ilaçlar plaqenil 2 tane corasprin 1 tane clexane 2 tane her türlü vitamin ne ararsan tabi düşük olmasın diye progeston iğne hergün ve günde 2 tane hap ( tabi yine düşük olmasın diye ilk üç ay ayrı bir kaç tane ilaç daha ama onları yazmıyayım ) progeston iğne çok kötüydü bu arada açısı anlatılmaz tabi birde hemşirenin damara yakın yapmasıyla 1 ay boyunca yürüyemem ve 2 hafta fiizk tedavi görmem de çok güzeldi kendisine burda sevgileirmi gönderiyorum...
tabi sadece keşke ilaç alıp bitseydi bitmedi her hafta kontrolde yeni birşey çıktı kalbi için ayrı doktora git yok down sendromlu yok başka sorun var (şimdi yazmayayım buraya )hergün yeni bir sorun yaşadım sürekli ağladım sürekli üüzldüm aldır dediler ama ben asla dedim tabi bizim ufaklık yüüznü hiç göstermedi ama biliyordum iyidi
her hafta romotolog ve kadın doğumcu testler hastaneler arasında mekik döşedim hem maddi hem manevi olark çok yordu ( bunu neden yazıyorum bunlar olabilir belki herşey çok iyide geçebilir belki daha da kötü olabilir ama sakın vazgeçmeyin sonu çok güzel ) sonra biizm ufaklık 26 haftada gelmek istedi bu defa onun sıkıntısı başladı iki günde bir nst ye gir sakın kımıldama hastanede yattım bir kaç hafta sonra evde aynı işlemler ilaçlar iğneler dahada arttı ama iki doktorumda sağolsun çok ilgilendi hiç bıkmadı benden ağlama krizlerime bile dayandılar gecleri ağlayarak aradığım çok oldu hep teselli ettiler sonunda tüm zorluklara rağmen 36 haftada doğdu meleğim biraz küçük doğdu tabi ama çok şükür kuvez de kalmadı ama benim zor geçti sezeryan hala toparlayamdım kendimi çok ağrılarım var eklemlerim falan dökülüyor kucağıma lamaya halim yok bir ay sonra bakıcaklar bakalım neyim var bence hastalığım aktifleşti çünkü biliyorum birşeyler ters gidiyor...
aslında belki benden çok daha kötü durumda olanlar vardır buda nedir ki diyenler olabilir bizden iyi olanlar da vardır ben sadece bir umut var demek istedim herkesin acısı kendine büyüktür kimse kimseyi anlayamaz biliyorum ama bizlerin iyi birşey duymaya ihtiyacı var rabbim isteyen herkese sağlıklı evlatlar nasip etsin yanında benim yavrumuda tüm hayatı boyunca hastalıktan kötülükten herşeyden korusun tüm duam onun için artık .. evet hep istedim çocuğum olsun çok üzüldüm ama o doğduğu an başka bir dünyaya geçtim sanki özlediğim şey özlemek değilmiş çünkü şuan yatağına yatırınca özlediğim anın duygusu daha önceki duygudan çok ama çok fazla derler ya anne olunca anlarsın çok ama çok başka bir duygu sevgisi özlemi öyle büyük öyle güzelki rabbim herkese yaşatsın...