aynen ya çalışmak çok zor kendimi anlatamamaktan yoruldum dıştan bakınca gayet iyiyim ama içimde fırtınalar kopuyor halsizlik kaşıntı içimde yanma hissi birde üzerine ağrılar hepimizi mahvediyor dkt için izin almaktan ben yoruldum keşke emekli olsam diyorum bakaılm daha ne kadar çalışabileceğiz böyle gerçi çok şükür bin şükür bu halimize ayaktayız muhtaç değiliz dua ediyorum rabbim bu günden daha günler yaşamayalım diye .. bir anlayan annem kardeşim eşim o kadar diğerleri boş boş bakıyor
AyseNeva nın dediği gibi hastalığımı başkalrına anlatırken ben üzülüyorum o yüzden artık hayatımdaki fazlalıkları çıkardım (arkadaş akraba dost gibi olanları diyelim) anlatmamak en güzeli
şuan sadece kızımı düşünüyorum her hafta kontrolümüz var onu her gördüğümde yaşam sevincim artıyor hastalığımı unutuyorum rabbim en yakın zamanda sizlerede yaşatır inşallah... bende sağ salim kucağıma alırım inşallah şuan tek duam bu..