• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce üvey anne nedir....

Siz iyi düşünüyorsunuz güzel düşünüyorsunuz da karşı taraf anlıyormu o önemli.
Bence eşinizi dinleyin ve hiç müdahale etmeyin karışmayın annesi hayattaymış bırakın annesi babası ilgilensin sonra ufacık birşeyde başınız ağrır daha çok üzülürsünüz..
 
kendi annesiyle anlaşamıyorki....geçen ay milleti ayağa kaldırdı.. ben artık annemle yaşamak istiyorum diye.. oraya gitti... 1 ay sonra babannesine geri döndü.. sebep annesi ders çalış demiş diye..

haklisin canim ama zorla hic kimseye birsey yaptiramasin , bana kalirsa sen oncedende dedigim gibi birak annesi babasi anne babalik yapsin sen bir abla olarak sana geldigi zamanlar guler yuzlu ve ilgili ol.. ama sunu yap, bunu yap, oyle olmaz ,boyle olur , diye yetistirmeye kalma ! suclu sen olursun uvey anne olursun seninde dedigin gibi, ustelik cok sukurki seninde cocugun var benim cocugum yok onu cocugum gibi goruyorum durumunda degilsin,
 
annesi ve babası ayrı olduğu için kendini hiç biyere ait hissetmiyo işte herşey ortada sen karışma bence sonuçta işe yaramıyor baksana adın üstelik bide üvey anne ağzınla kuş tutsan yaranamazsın babasına devret o ona bakmak zorunda hem kızlar babalarına aşıktır kıskanabilr seni eee haklıda çocuk bırak düzelir hangimiz asilik yapmadık kii
 
canım çocuk babasına gidiyor ders çalış vs diyince
hooop annesine gidiyo orda aynı şeyle karşılaşınca
busefer babanneye ve bu böyle dolanır gider
bu yaşta bir çocuk tek bir yere ait olmalı
haa ziyarete vs gider ama tek bir yerde kalmalı
annesi babası babannesi vs. konuşup tek bir yerde karar kılmalılar
 
canım çocuk babasına gidiyor ders çalış vs diyince
hooop annesine gidiyo orda aynı şeyle karşılaşınca
busefer babanneye ve bu böyle dolanır gider
bu yaşta bir çocuk tek bir yere ait olmalı
haa ziyarete vs gider ama tek bir yerde kalmalı
annesi babası babannesi vs. konuşup tek bir yerde karar kılmalılar



Kesinlikle katılıyorum yukarıdaki arkadaşıma .Burada bu olayı enine boyuna oturup çözüme bağlaması gereken anne ve baba, anne sağ olmasa belki farklı bir yaklaşım olurdu ama her ikisi sağ ve ikisinin ortak kararı ve birlikteliği sonucu dünyaya gelen çocuğa her yaşta her şekilde müdahale edip ona gereken en doğru yaklaşımı ve davranışı anne baba göstermelidir.Sizlik bir durum yok diye düşünüyorum.Size burada düşen kendiniz kısmı oda eşinize annesi ile konuşup karara bağlamaları yönünde bir yaklaşım göstermeleri yönünde olabilir.Umarım herşey yoluna girer.
 
birde kendi bebeğiniz olunca üvey kızınızı sakınmıştır belki de sizden.. yani kızının durumuna üzüldüğü için kimse o çocuğa karışmasın üzmesin istiyor aklınca... tabi kızda bütün bu fırsatları değerlendirir.. tamda kişiliğinin iyice pekiştiği ergenlik dönemine girdiği çağda...
eşinizle güzelce konuşmayı deneyin.. beni üvey anne bellediniz iyice onun kötülüğünü istermiyim. ona bişiy olsa sen üzülürsün sen üzülürsen yine ben üzülürüm.. diye güzelce anlatın.
babaanneyle aranız nasıl?
 
yaşı daha 13...oyun oynama ip atlama yaşı..onu biz yapıyrduk dimi :) zamane çocuklarına yorarsak ps,psb yaşı desek daha doğru...neyse..
sizin kendi çocuğunuzda o yaşa geldiğinde sizin söylediklerinize aynı cevapları veriyor olacak,aynı asilikler yaşanacak ,aynı huysuzlukları yaşatacak..malum ergenlik dönemi....
birde üstüne onun yaşadığı ve hala alışamadığı bu ayrılık meselesi var...evet anne ve baba boşanır gayet normaldir..ama ya annede kalır çocuk ya babada..maalesef tam ortada kalmış bu küçük kızımız:( babaannede ...anne ve baba başkalarıyla evlenmiş birde üstüne ayrı ayrı kardeşler..hiçbirini tam yaşama şansı olmamış ki...
ergenliğin üstüne birde bu yükü ekleyin...kendi çocuğunuz olduğunu düşünün....onu anlamanız ve yapıcı olmanız için yeterli olur sanırım...biraz alttan alarak biraz sabır göstererek birazda onun çocuk olduğunu düşünerek yaklaşın..ablalığınızı esirgemeyin..
 
bence gercekten karısmayın esiniz ne diyorsa onu yapın sonra yine suclanan siz olursunuz maalesef bazen ne kadar iyilik yaparsanız o kadar kötü ilan ediliyorsunuz
 
Hem ergenlik dönemi hem de anne baba ayrı. Onun yerine kendimizi koyacak olursak zor bir durum.
Sizin için de zor tabii. yani nasıl davransanız yanlış anlaşılır durumu.
Eğitimi ile farklı kişilerin ilgilenmesi doğru değil bence de annesi ilgilenmeli.
Size geldiğinde sadece tatlı dil, güler yüz ve kendi istediği konularda ilgilenmek en doğrusu.
Şimdi anlamasa bile ilerde hatırladığında mutlaka iyiliklerinizi bilecektir.a.s
Sabır, sabır, sabır.
 
Benim de 13 yaşında bir oğlum var. Bu yaşlar tam deli yaşları. Yani her şeye itiraz etme,söz dinlememe durumları var malesef. Ama eşiniz sizi üvey annelikle suçluyorsa sizde bırakın eşiniz ilgilensin.
 
boşver ablacım ya..elinden geleni yapmışsın ama onların kafasında öyle bi üvey anne modeli çizilmişki..illa senide o kalıba oturtmuşlar kafasında..sen kendi içini biliyosun ya sorun yok..için rahatsa boşver ne bilirlerse bilsinler..elbet üzücü bi durum ama şu an bence geri çekil.çocuğa karşı mesafeli ol bakalım ozaman belki o sana yakınlık gösterip seni sevmeyi dener.
 
Benim anlamadığım şey hadi siz ders çalışmasını istiyorsunuz.Çocuk buna karşı çıkıyor.Peki eşiniz ve babannesi neden sizi üvey anne olarak görüyor..

Acaba söyleyiş tarzınızmı yanlış.

Yada tek sorurmluluk almasını istediğiniz nokta dersmi başka şeylerde varmı??

Laf çeviriyor demişiniz..Ne diyorsunuzda laf çeviriyor...

Siz annesi değilsiniz dünya iyisi olsanızda bir lafınız batar.

Bence siz uzak durun..Uyarmayın..Arkadaşların dediği gibi en deli dönemleri
 
bırakın uzaktan yabancı gibi seyredin karışınca kötü kalpli üvey anne olmaktansa.babası var annesi var onlar çözsün sorunlarını.
 
eşiniz karışmanızı istemiyosa karışmayın hatta bu tepkisizliğiniz (derslerine mesela) eşinizinin dikkatini çeksin
ama çocuğa karşı sevgidolu olmaya devam edin çünkü çocuk kendi annesinin ilgisinden mahrum doğal olarak sevgisindende emin değildir
kendini terkedilmiş hissediyor ve buna bi sorumlu arıyor olabilir yaşı gereği hırçın olmasıda normal bence büyüdükçe sevginizin karşılığını alırsınız
 
çocuk için çok üzüldüm.kime sığınacağını ne yapacağını bilemiyor.şu an yeni iki kardeşi daha oldu ve sadece 13 yaşında.onu hep yönlendirmeye çalıştığınızı yazmışsınız ama çocuk o yaşlarda nerden anlıcak ki okuyunca iyi şeyler olacağını.belki okulla ilgili sorumluluk almak istemiyor çünki anne babasına '' siz boşandığınız için ben böyle oldum'' demek istiyor.
burda sizin bi suçunuz yok ki.ne yaparsanız yapın onu asilikten döndüremezsiniz.eşinizin size üvey anne demeye hakkı yok,çünki kendi boşanmış ilk eşinden.nasılsa evlenecekti ve bu kişi siz olmuşsunuz.
sizi kötüleyip hakaret edeceğine asıl o ilgilenmeli evladıyla.çocuklar sevildiklerini,onlara ilgi gösterirsek anlayabiliyolar.ben çocuğumu seviyorum demek le olmuyor.tek sorumlu ve suçlu baba.senin yapabileceğin hiçbişey yok sadece sevgiyle yaklaşmaktan başka.ama sanırım o sevgiyi de istemicektir.o anne ve babasından sevgi ve ilgi bekliyo ama ikisinden de görmüyo.babanesinde kalmasının sebebi de bu
 
eşiniz karışmayın diyorsa sizde karışmayın,hem sizin çocugunuz değil annesi var,sorumluluğunu annesi alsın terbiye etsin..
 
13 yaşındaki bi kıza kendinizi sevdirmek istiyorsanız onun istedii gibi olun biraz suyundan gidin şuan sorumluluk alması gerekmyor onunla arkadaş olmayı deneyin devamlı akıl vermeyin
 
bencesi değil ama üvey anne 13 yaşındaki bir kız çocuğu için kötü bir şeydir...
isterse dünyanın en iyi annesi olabilecek yapıda biri olsun o üvey anne...
başka anneler ne kadar iyi der misiniz? hep en iyi, hep en fedakar kendi anneniz değil midir?
bu da öyle bir şey...
koskoca kadınım... annemin ve babamın birer insan olduğunu, hatalar yapabileceğini yirmili yaşlarımın sonunda anladım...
o daha bir çocuk... ondan sizi sevmesini, sizi anlamasını beklemeyin...
siz onu anlayıp, sevin...
ben kendi adıma konuşayım ne annemi paylaşabilirim bir başka adamla ne de babamı bir başka kadınla...
yüreğimde, ruhumda onlar birbirleri için yaratılmış ve birbirlerine ait olarak kalmamalılar..
bu çocuğun ruhu yara almış... olayın sizinle alakası yok... en büyük öfkesi babasına belki... ama ona öfke yöneltemez... çünkü o baba... ne kadar çentiklense de güven sembolü... o nedenle ondan sizi anlamasını beklemeyin... belki zamanla sizi kabul edecektir... anlayacaktırda ama şimdi değil...
anlayış yaşla orantılı bir durum...
kendimi onun yerine koyuyorum... çok zor... evet siz değilsiniz anne babasının ayrılmasına sebep... ama bu onun anne ve babasının ayrı olduğu gerçeğini değiştirmiyor maalesef...
 
Back
X