Sizce Tek Çocuk Ne Kadar Sağlıklı?



katılmıyorum...burada önemli olan anne-babanın tutumunun doğru olması. bence sorun tek çocuk olmasından değil anne-babanın yanlış tutmlarından kaynaklı...
* çocuğunuzu tek çocuk olarak değil, çocuk olarak görün,
* normal bir disiplin yöntemi uygulayın ve kararlı olun,
* beklemeyi, sabretmeyi öğretin,her istediğini anında karşılama çabasına girmeyin,uygun ve gerekli isteklerini karşılayın,
* yaşıtlarıyla bir arada olma fırsatı yaratın,
* iyi bir iletişim kurun, yalnız yada mutsuz olduğunda size duygularını anlatabilmesi için yakınlık kurun
* mükemmelliyetçi olmayın, yapacağından fazlasını beklemeyin,
* bireyselliğinin gelişmesi için giyinme, soyunma, yemekyeme, temizlik gibi ihtiyaçlarının karşılaması için fırsat verin ki size bağımlı olmadan kendi ihtiyaçlarını karşılayabilsin,
* evde sorumluluk verin
eğer çocuk evde ve ailesi içinde mutluysa ruh sağlığı açısındanda bir sorunla karşılaşmayacaktır.
çok çocuklu ailede yetişip bencil olan insanlarda var maalesef... çocuğunuzun benmerkezciliğini pekiştirirseniz ,ilgi merkezi olmaya alıştırırsanız, sosyalleşmesine fırsat vermezseniz evet bencil çocuk olur ki ister tek ister çok çocuklu ailede yetişsin farketmez.
tek çocuk hiç çocuk sözüde bundan 50 yıl öncesi için geçerliydi. şartlar ve yaşam koşulları değişti.
isteyen istediği kadar çocuk yapsın ama iyi ve sağlıklı bireyler olarak yetiştirmeyi göze alarak yapılsın. saldım çayıra mevlam kayıra zihniyetiyle yapılacaksa hiç yapılmasın...
 
Tek çocuk 2Çocuk 5 çocuk ...Hayırlı çocuk olsunda sayısının ne önemi var...Allah sağlık versin yapabilen istediği kadar yapsın bakmasını bilsin...annem 7 babam ise 6 kardeş her iki tarafın ailelerinde bir tek ben tek çocugum hepsinin en az 3 çocugu var Allah sağlık verdikçe bakabiliyorlar...Aileme uzun yıllar aklım yettikçe kardeş istemiyorum dediğim sürede ne kadar da bencil davrandıgımı şimdilerde anlayabiliyorum...yıllardır hep akrabalarımızın çocuklarına kuzenlerime özendim...kalabalık aile içerisinde paylaşımlarının yogunlugu abla kardeş - abi kardeş ilişkilerinin sevgi bağlarının çogunlugunu gözlemleyerek kıskançlıklar yaratmam kendi iç dünyamda bana zarar verdi...Şuna bende karşıyım tek çocuk illada şımarık kıskanç paylaşmasını bilmeyen çocuk değildir...bu ailenin çocuga verdiği eğitimden kaynaklanan durum...şimdi mümkün olsa bi kardeşim olsa...en kötüsüde tek çocukta ewde yapılann yaramazlıklarda yada kırılan dökülende üzerine atılabilecek ikinci bir şahıs yoktur sadece ewdeki TEK olan çocuktadır hep suç...Kötü Kazensırnaşık şeysırnaşık şey...Düşünüyorurmda herkes ilerde ewlenince kötü gününde iyi gününde ailesini anne baba dışında kardeşlerine sığınıyor dertlerini sevinçlerini paylaşıyor...bense bunun hep yoklugunu çektim...Çekecemde sanırım...Çok fazla abla kardeş abi dediğim insanlar kuzenlerim var ama yinede herşeyi ewde paylaştıgın kardeşin gibi olmuyor...Allah uzun ömür verirse eğer evlenince 3 çocuk istiyorum...amaç çocuk dogurup tatmin olmak değil..bakabilip onları en iyi şekilde yetiştirebilmektedir...
 
agzına saglık...bızde 6 kardesız..hepsı evlı 1oglum var v ona bazen haksızlık yaptıgımı dusunuyorumsenağlamapaylasımı vefayı sırdaslıgı yardımı kardesınd ogrenmesını ısterdım...ınankı sana katılıyorunm v anlıyorum
 
Benimde bir tane 6 yasinda kizim var. Allah cümlemizin cocuklarini bizlere bagislasin.

Ben calistigimdan dolayi ikinci cocuga karar vermis degiliz.

Aslinda olsa iyi olur diyorum, en azindan kizim icin.

Kizim cana cok yakindir, insanlari seven birisi, yani sicakligi cok sever. Anne bir kardesim olsa ne güzel olur deyilmi der.

Ama tek cocuklar bencil olurlar diye bir kaide yok bence. Bu konuda dhileke katiliyorum, hersey ailede basliyor.

Ben öncelike hayirlisi olsun diliyorum, hayirsiz bir evlat kadar kötü bir durum düsünemiyorum, cünkü senin canin cigerin, satsan satamassin, atsan atamassin. Allah böyle durumlarla bizi sinamasin diyorum.
 
Yazdıklarına katılıyorum kuş yuvası,
Benim kızım'da 16 yaşında oda küçükken her çocuk gibi kardeş istedi.Gerek çalışma sebebim,sağlık şartlarım ve gerekse en iyi eğitimi verebilmek adına tek çocuğa karar verdik.Kızım şimdi genç bir kız.Asla bencil değil.Herşey ailede bitiyor.
Ben de tek çocuktum.Annem öğretmendi,çalıştığından ve babamın o zamanlar çok sinirli olduğundan başka çocuk yapmamış.O beni nasıl eğittiğse ben de kızım'ı o şekilde yetiştirdim.
Şu anda ben sevinçlerimi,üzüntülerimi kızımla ve annemle rahatlıkla paylaşıyor ve onlardan destek alıyorum.Aynı şekilde annem ve kızımda sevinçlerini ve üzüntülerini benimle paylaşırlar.Hatta bazen üçümüz bir araya gelip,konuşur dertleşiriz.
 
bende tek çocukluyum kızım 14 yaşında.onu en iyi şekilde yetiştirebilmek ,okutabilmek için başka çocuk düşünmedim.kızım 6-7 yaşlarındayken kardeş istemişti.ama şimdi çok memnun halinden hiç istemiyor.
şu kıskançlık ve paylaşma meselesine gelince.tek çocuk kıskanç ve paylaşmayı bilmez diyenlere karşıyım.çünkü bunun tek olmakla alaksı yok.çocuğun yetiştirilmesi ve anne babanın tutumuna ve çocuğun kişiliğine bağlı.
bazı kişiler yaşlanınca biri bakmazsa biri bakar diyerek çocuk yapıyorlar buda bence çok yanlış bir tutum.sonuçta evlatlarımızı bize baksın die dünyaya getirmiyoruz.yalnız kalma konusunda da şöyle düşünüyorum.etrafıma bakıyorumda kaç kardeş birbiriyle gerçekten kardeş gibi ilişkiler içinde,1 elin parmaklarını geçmez bile bu sayı.artık hayat şartlarını zorluğundan kardeşin kardeşi düşünecek vakti yok ki...
 
bence kardeş çok güzel paylaşımlar ve sorumluluklar edindiriyor..bunu 2, 5 yaşındaki kızım ve 15 aylık kardeşiyle bile gözlemliyebiliyorum...ama şartlar elvermiyorsa, yıpranmaya gerek yok.
 
Bu konu açıldığında bende kararsızdım bu konuda.Tek kalsın mı yoksa kardeşi olsamı diye.Benim oğlum 7 yaşında ve yanlızlığı hiç sevmeyen bir çocuk.Hep onunla biri oynasın istiyor.Yok ilgilenmezsek sıkılır o zamanda apartmanımızdaki arkadaşlarına gitmek ister yada çağırır.Bu sene okula başlıyor sıkılmaz derken evde olduğu anlar bile yine sıkılıyor.Şuanda hamileyim zor karar verdik ama çok mutluyuz.Oğlumada bizlerede çok neşe oldu hemde doğmadan.Artık aralarında 7 yaş olacak nasıl olurlar emin değilim.ama yinede geçde olsa iyiki karar verdik diyoruz.Benimde ablam var ve benden tam 8 yaş büyük.Şimdi birine ihtiyaç duyduğum anda kendimi onun yanında buluyorum.Hep birbirimize annem seni benim için doğurmuş diyoruz.
Ben böyleyken oğlumu kardeş duygusunda mahrum etmek istemedim.İnşallah bebeğim sağlıklı bir şekilşde doğar ve abisiyle arası, ablamla benim gibi olur.a.s
 
benim kızım kardeşi olmasını çok isterim. çünkü sıklıdığınızda bunaldığınızda halanızın dayınızın çocuklarına değil kendi kardeşlerinize gidiyorsunuz. şahsen bizim öyle çat kapı gidebildiğimiz tek yer kardeşim ve görümcem. ama benim tüpbebekle bebeğim oluyor normal yolla değil oda çok pahalı. ikinciyi yaptıramamaktan kızımı yalnız bırakmaktan çok korkuyorum.
 
Gönül isterki 2 çocuğum olsa bir kız bir erkek ve geleceklerini sağlama alabilsem.Bebeğim olmuyor, olursa da tek çocukla yetinmek zorundayım galiba.Gerçi tüp bebek, aşılama filan olursa, tek olması biraz zor ama:)Birbirlerine destek olmaları açısından iki çocuk daha iyi . a.s
 
çalışan annelerin kararsızlığını bende yaşıyorum....oğlumun bir kardeşi olmasını engellemek haksızlık gibi gelirken çoğu zamanda ona verdiğim maddi ve manevi desteğin yanlızca ona ait olacağını düşündüğümde olmasın diyorum....zaten çalışan anne olarak ona ne kadar zaman ayırabiliyorum ki yeni bir bebeğim olsun dediğimde çok oluyor( ki işten çıkıp eve koşan, hafta sonu ona zaman ayırmak için kendi isteklerini çoğu zaman erteleyen bir anneyimbenneyaptımki)....şu an 2,5 yaşında zaman ne gösterir bilemem...hakkımızda hayırlısı...oğluma annem baktı...ikinci bebeğim olursa kim bakacak...annem artık yoruldu gibi.:çok üzgünüm:
 
benim bir abim var. benden 10 yas buyuk! onu cok seviyorum, benim herseyim canim abicim. iste kavga ediyolar, kardesi yuzunden eveine haciz gelen var borc takan var demis bir arkadas. iste kardes bu yuzden guzel. kardesim olsun kanlim olsun diye bir laf var. ayni karni ayni kani ayni anneyi paylastigim biriyle butun dertlerini borclarini her mutluluk ve huznunu zevkle paylasirim. keske bir de kiz kardesim olsaydi cok isterdim.
 
tatllım biz dört kardeşiz..üçümüz kız,bir erkek..benim büyük ablam şehir dışında yaşıyor..senede bir görüşüyoruz..sıkıntılı zamanlarında,ufak hastalıklarında,yada günlük sevinçlerinde yanında olamıyoruz sadece telefonla yada msn le dertleşebiliyoruz..kısaca onunda kardeşleri var ama yanında değil..benimde tek bir kızım var allah herkesin çocuğla birlikte korusun..tabiki kardeşin eksikliğini bazen parkta oynarken,kardeşi olan arkadaşlarında yaptıklarını dinlerken duyuyor ama eşim ve ben ona hissettirmemeye çalışıyoruz..psikolojisi gayet iyi bozulması içinde bir sebep yok..maddi açıdan gerçekten iyi bir eğitim,iyi bir gelecek sağlamak için ikinci çocuk yapmadık haa şuda var eğer kızım 1 yaşındayken gözümü karartıp 2. yapsaydım kötüde olmazdı..sonuçta kardeş bu yaa...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…