Sizce sorun ne?

disardayagmurvar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2016
596
313
Benim 5 aylık bir ilişkim var. Bu ilişki yüzyüze başladı ama benim işim gereği kısa süre sonra uzaktan devam ettik. Yaklaşık 2 ayı birbirimizden uzaktık ve tam bir ilişkide gibi hissedemedik birbirimize karşı. Her gün iletişim vardı ama flört gibiydik tam oturmamıştı. 2 ay sonunda aynı şehirdeydik ve neredeyse her gün birlikteydik. Çok güzel zamanlar geçirdik. İlişkimiz kuvvetlendi birbirimize daha da bağlandık. Ciddi düşünmeye başladık ayrı kalmak istemedik birbirimizden. Çünkü ben 2 ay sonra tekrar başka bir şehire gidecektim. Eğer evlenirsek aynı şehirde yaşayabiliyorduk. Çok düşündük ama acele etmek istemedik hem ilişkimize zarar verebilir diye düşündük hem de onun askerlik yapması gerekiyordu. Ayrıca işinden de ayrılmıştı ve henüz yeni bir işe girmedi.


Şimdi sorun ne derseniz biz şuan birbirimizden uzağız 1 haftadır ve daha uzun bir süre de uzak kalacağız. Ben bu 1 haftada kendimde şunu farkettim benim ona karşı içimde hep eleştiren hep ona ters davranan birisi var. O ise her zaman tutarlı asla beni merakta bırakmaz hep iletişim halinde hep güzel konuşuyor benimle. Ama ben aniden öfkeleniyorum ve hep sanki bana yalan söylüyor gibi hissediyorum. Ortada hiçbir sebep yokken ters davranıyorum ona. Sonra bu hislerim geçiyor bu sefer çok iyi davranıyorum. O bu ters davrandığım zamanlarda beni anlamaya çalışıyor olgun davranıyor sonrasında ben de onun böyle davrandığını görünce üzülüyorum ya özür diliyorum ya gönlünü alıyorum öyle geçiyor konu.

Ama neden bunu yapıyorum bilmiyorum. Henüz düzenli düzgün bir işe girmedi bundan mı diyorum. Çünkü ben memurum ailem de bununla çok övünür ve onu aşağı görürler mi diye korkuyorum açıkçası. Bu konuyu açıyorum hani ne yapacaksın gibisinden bana açıklıyor acele etmek istemiyorum düzgün olmasını istiyorum ince eleyip sık dokuyorum diyor. Kaygılarımı dindiriyor bu konuda.

Gelecek kaygısı mı yaşıyorum diyorum yine ona bunu söylüyorum hiçbir şeyin belirsiz olmadığını söylüyor yine rahatlatıyor. Ama ben bi şekilde ona karşı öfkeliyken buluyorum kendimi. Çok seviyorum çok özlüyorum diye mi böyle yapıyorum. Sürekli eleştiriyorum onu kafamda. Doğru kişi mi ilerde üzer mi vs vs diye. Ya da sevmiyor muyum onu diye düşünmeye başladım artık.

Bu saçma sapan düşüncelerden nasıl kurtulabilirim ve neden böyle düşünüyorum. Son 1 haftada görüşmediğimiz sürede o kadar git gel yaşadım ki içimde anlatamam. Terapi almak istiyorum ama şuan maddi olarak bitik durumdayım. İlk toparladığımda alacağım terapi. Çünkü geçmişte yaşadığım kötü tecrübelerin de etkisi olduğunun bilincindeyim.

(2 sene önce her şey iyi giderken ciddi adımlar atılacakken bütün çeyizlerimi neredeyse almışken terk edilmiştim.)

Bana iyi gelecek tavsiyeleriniz var mı?
 
Benim 5 aylık bir ilişkim var. Bu ilişki yüzyüze başladı ama benim işim gereği kısa süre sonra uzaktan devam ettik. Yaklaşık 2 ayı birbirimizden uzaktık ve tam bir ilişkide gibi hissedemedik birbirimize karşı. Her gün iletişim vardı ama flört gibiydik tam oturmamıştı. 2 ay sonunda aynı şehirdeydik ve neredeyse her gün birlikteydik. Çok güzel zamanlar geçirdik. İlişkimiz kuvvetlendi birbirimize daha da bağlandık. Ciddi düşünmeye başladık ayrı kalmak istemedik birbirimizden. Çünkü ben 2 ay sonra tekrar başka bir şehire gidecektim. Eğer evlenirsek aynı şehirde yaşayabiliyorduk. Çok düşündük ama acele etmek istemedik hem ilişkimize zarar verebilir diye düşündük hem de onun askerlik yapması gerekiyordu. Ayrıca işinden de ayrılmıştı ve henüz yeni bir işe girmedi.


Şimdi sorun ne derseniz biz şuan birbirimizden uzağız 1 haftadır ve daha uzun bir süre de uzak kalacağız. Ben bu 1 haftada kendimde şunu farkettim benim ona karşı içimde hep eleştiren hep ona ters davranan birisi var. O ise her zaman tutarlı asla beni merakta bırakmaz hep iletişim halinde hep güzel konuşuyor benimle. Ama ben aniden öfkeleniyorum ve hep sanki bana yalan söylüyor gibi hissediyorum. Ortada hiçbir sebep yokken ters davranıyorum ona. Sonra bu hislerim geçiyor bu sefer çok iyi davranıyorum. O bu ters davrandığım zamanlarda beni anlamaya çalışıyor olgun davranıyor sonrasında ben de onun böyle davrandığını görünce üzülüyorum ya özür diliyorum ya gönlünü alıyorum öyle geçiyor konu.

Ama neden bunu yapıyorum bilmiyorum. Henüz düzenli düzgün bir işe girmedi bundan mı diyorum. Çünkü ben memurum ailem de bununla çok övünür ve onu aşağı görürler mi diye korkuyorum açıkçası. Bu konuyu açıyorum hani ne yapacaksın gibisinden bana açıklıyor acele etmek istemiyorum düzgün olmasını istiyorum ince eleyip sık dokuyorum diyor. Kaygılarımı dindiriyor bu konuda.

Gelecek kaygısı mı yaşıyorum diyorum yine ona bunu söylüyorum hiçbir şeyin belirsiz olmadığını söylüyor yine rahatlatıyor. Ama ben bi şekilde ona karşı öfkeliyken buluyorum kendimi. Çok seviyorum çok özlüyorum diye mi böyle yapıyorum. Sürekli eleştiriyorum onu kafamda. Doğru kişi mi ilerde üzer mi vs vs diye. Ya da sevmiyor muyum onu diye düşünmeye başladım artık.

Bu saçma sapan düşüncelerden nasıl kurtulabilirim ve neden böyle düşünüyorum. Son 1 haftada görüşmediğimiz sürede o kadar git gel yaşadım ki içimde anlatamam. Terapi almak istiyorum ama şuan maddi olarak bitik durumdayım. İlk toparladığımda alacağım terapi. Çünkü geçmişte yaşadığım kötü tecrübelerin de etkisi olduğunun bilincindeyim.

(2 sene önce her şey iyi giderken ciddi adımlar atılacakken bütün çeyizlerimi neredeyse almışken terk edilmiştim.)

Bana iyi gelecek tavsiyeleriniz var mı?
Acele etme çocuğu gözlemle baktın oyalıyor yol ver gitsin. Daha askerlik falan evlenme niyetin varsa o iş uzun biraz bedelli desek para gidecek evliliğe gene yok para bilemedim

Kriterlerini karşılayan insanlarla ilişkiye gir bu kaygıları kontrol edemiyorsan yapacak bir şey yok
 
Acele etme çocuğu gözlemle baktın oyalıyor yol ver gitsin. Daha askerlik falan evlenme niyetin varsa o iş uzun biraz bedelli desek para gidecek evliliğe gene yok para bilemedim

Kriterlerini karşılayan insanlarla ilişkiye gir bu kaygıları kontrol edemiyorsan yapacak bir şey yok
Bedelli gidecek ailesi destek oluyor ama evet bunlar hallolmadan ben ciddi adım atamam açıkça da söyledim zaten
 
bedelliyi ailesi karşılıyor ve işi yok,birikimi yok
bugün evleniyoruz deseniz tüm masrafı karşılamak için en az 2 sene çalışmanız gerek, sizin de mali durum parlak değil
yani birbirinizi tanımak için epey vakit var
tanıyın ve görün
 
bedelliyi ailesi karşılıyor ve işi yok,birikimi yok
bugün evleniyoruz deseniz tüm masrafı karşılamak için en az 2 sene çalışmanız gerek, sizin de mali durum parlak değil
yani birbirinizi tanımak için epey vakit var
tanıyın ve görün
Birikimi yok değil. İşinden de yeni ayrıldı zaten. Ailelerin maddi durumu iyi.
 
Benim 5 aylık bir ilişkim var. Bu ilişki yüzyüze başladı ama benim işim gereği kısa süre sonra uzaktan devam ettik. Yaklaşık 2 ayı birbirimizden uzaktık ve tam bir ilişkide gibi hissedemedik birbirimize karşı. Her gün iletişim vardı ama flört gibiydik tam oturmamıştı. 2 ay sonunda aynı şehirdeydik ve neredeyse her gün birlikteydik. Çok güzel zamanlar geçirdik. İlişkimiz kuvvetlendi birbirimize daha da bağlandık. Ciddi düşünmeye başladık ayrı kalmak istemedik birbirimizden. Çünkü ben 2 ay sonra tekrar başka bir şehire gidecektim. Eğer evlenirsek aynı şehirde yaşayabiliyorduk. Çok düşündük ama acele etmek istemedik hem ilişkimize zarar verebilir diye düşündük hem de onun askerlik yapması gerekiyordu. Ayrıca işinden de ayrılmıştı ve henüz yeni bir işe girmedi.


Şimdi sorun ne derseniz biz şuan birbirimizden uzağız 1 haftadır ve daha uzun bir süre de uzak kalacağız. Ben bu 1 haftada kendimde şunu farkettim benim ona karşı içimde hep eleştiren hep ona ters davranan birisi var. O ise her zaman tutarlı asla beni merakta bırakmaz hep iletişim halinde hep güzel konuşuyor benimle. Ama ben aniden öfkeleniyorum ve hep sanki bana yalan söylüyor gibi hissediyorum. Ortada hiçbir sebep yokken ters davranıyorum ona. Sonra bu hislerim geçiyor bu sefer çok iyi davranıyorum. O bu ters davrandığım zamanlarda beni anlamaya çalışıyor olgun davranıyor sonrasında ben de onun böyle davrandığını görünce üzülüyorum ya özür diliyorum ya gönlünü alıyorum öyle geçiyor konu.

Ama neden bunu yapıyorum bilmiyorum. Henüz düzenli düzgün bir işe girmedi bundan mı diyorum. Çünkü ben memurum ailem de bununla çok övünür ve onu aşağı görürler mi diye korkuyorum açıkçası. Bu konuyu açıyorum hani ne yapacaksın gibisinden bana açıklıyor acele etmek istemiyorum düzgün olmasını istiyorum ince eleyip sık dokuyorum diyor. Kaygılarımı dindiriyor bu konuda.

Gelecek kaygısı mı yaşıyorum diyorum yine ona bunu söylüyorum hiçbir şeyin belirsiz olmadığını söylüyor yine rahatlatıyor. Ama ben bi şekilde ona karşı öfkeliyken buluyorum kendimi. Çok seviyorum çok özlüyorum diye mi böyle yapıyorum. Sürekli eleştiriyorum onu kafamda. Doğru kişi mi ilerde üzer mi vs vs diye. Ya da sevmiyor muyum onu diye düşünmeye başladım artık.

Bu saçma sapan düşüncelerden nasıl kurtulabilirim ve neden böyle düşünüyorum. Son 1 haftada görüşmediğimiz sürede o kadar git gel yaşadım ki içimde anlatamam. Terapi almak istiyorum ama şuan maddi olarak bitik durumdayım. İlk toparladığımda alacağım terapi. Çünkü geçmişte yaşadığım kötü tecrübelerin de etkisi olduğunun bilincindeyim.

(2 sene önce her şey iyi giderken ciddi adımlar atılacakken bütün çeyizlerimi neredeyse almışken terk edilmiştim.)

Bana iyi gelecek tavsiyeleriniz var mı?
Birinin sana insan gibi davranmasi sinirlendiriyordur daha once biri boyle davranmadigi icin abes geliyordur
 
Bence sizin canınız evlenmek istiyor onun da şartları el vermediği için içten içe öfke duyuyorsunuz. Bi de ben memurluğun yüksek statü sayıldığını bir tek bu sitede gördüm. Mesleği nedir beyefendinin bilmiyorum ama düzgün bir iş bulduğu halde aileniz siz memur olduğunuz için layık görmeyecekse baştan bitirin bence. İlgili, değer veren bir insana ailece kötü muamele etmeyin
 
X