Sizce psikologluk bir vaka mıyım?

Merhaba,
3 yıllık evliyim, eşimle çok mutluyuz bir sıkıntımız yok. Çocuğum yok ama istiyoruz artık. 4 Yıldır aynı iş yerimde çalışıyorum. Ailemden ayrı şehirde yaşıyoruz bayramdan bayrama ancak görüşebiliyoruz. Hiç arkadaşım yok diyebilirim, iş-ev arasında geçiyor hayatım.
Böyle bakınca çok da bir problem yok, şükret diyecektir bir çoğunuz haline. Elbette şükrediyorum ama mutlu değilim!
Herşeyi çok takıyorum kafama, özel meseleleri geçtim memleket meselelerine abartılı tepkiler vermem, yolda yürürken birisinin bir huyuna takılmam, ani sinir yükselmeleri... Bunların saçma olduğunu içten içe düşünsem de kendimi yatıştıramıyorum. Bazı olayları o kadar büyütüyorum ki kendi içimde günlerce takılı kaldığım oluyor. İş saatlerim dengesiz, akşam 7 de çıkarım derken bir iş geliyo 11-12 lere kadar çalıştığım oluyor.Hafta sonları da aynı şekilde, neredeyse hiç plan yapamıyorum. 2 Hafta önce yogaya başladım bu haftaki derslere sırf bu nedenle katılamadım, o da ayrı bi sinir yükledi üzerime kaç gündür patrona kilitlenmiş durumdayım. Eşimle oturup konuşuyoruz, evet diyorum saçma şeyleri çok büyütüyorum bu kadar sinirlenmemem gerek ama yok o an kendimi tutamıyorum.
Şu an yaptığım işi sevmiyorum, çalıştığım insanlardan genel olarak hoşlanmıyorum, patronum abim gibi ama mümkünse iş yapmayalım abi kardeş takılalım istiyorum. İş değiştirmek istesem cesaretim yok, çalıştığım sektörde paranı alamama sabahlara kadar çalıştırma problemleri var, kimseye güvenemiyorum. İşimi sevmediğim için gelen işleri hakkıyla yapamıyorum kendim de beğenmiyorum git gide özgüvenim eksiliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum...mutlu olmak istiyorum, parada pulda hiç gözüm yok...

Sizi anlıyorum. Elinizden geleni yapın kendinizi sakinleştirmeye çalışın. Ama bana kalırsa psikoloğa değil psikiyatra gitmelisiniz. Sakinleştirici kullanarak tedavi olmalısınız. Bu tedavi sonucu epey toparlarsınız. Geçmiş olsun.

metallive .!.:

Sizi anlıyorum. Elinizden geleni yapın kendinizi sakinleştirmeye çalışın. Ama bana kalırsa psikoloğa değil psikiyatra gitmelisiniz. Sakinleştirici kullanarak tedavi olmalısınız. Bu tedavi sonucu epey toparlarsınız. Geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

sizce o kadar mı vahim durumdayım yani ilaç kullanmak istemiyorum. Aslında bakarsanız düşünce yapımı değiştirmek istiyorum, sanki bunu çözersem herşey yoluna girermiş gibi geliyor. Dediğm gibi bu sakinleşmeyi sağlamak adına yogaya başladım ama ona da çok verimli katılamıyorum.

kedikuyrugu .!.:

sizce o kadar mı vahim durumdayım yani ilaç kullanmak istemiyorum. Aslında bakarsanız düşünce yapımı değiştirmek istiyorum, sanki bunu çözersem herşey yoluna girermiş gibi geliyor. Dediğm gibi bu sakinleşmeyi sağlamak adına yogaya başladım ama ona da çok verimli katılamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

o kdar vahim deil kendin beyninde bitr herşy.ayrıca ilaç tavsiye de etmem sorunlarını paylaş ağla açıl ama ilaç vs kullanma beyin uyuşturup uyutmktn başka bişye yaramz cnm..çok bunaldıysn baş edemiyrsn psikolog iyidr.psikyatr son tercihdir diye düşnyrm önce sorunlrı anltcn psikolog bi kaç seans görüşck konuşup açılıcn eğer hala devam edıyrsa ilaçyazar..geçmş olsn..keni kendne psikolojini bozma..son derece iyi buldum sizi..az bi konuşmak rahatlatır sizi.yakın bi dosta fln ne bilim yada yabancıya buraya açılırsnz rahatlarsnz..ama canlı olrk yüzyüze gözgöze konşmak daha iyidr.

İlaç tedavisindense psikoterapiden çok daha fazla fayda görürsünüz. Özellikle de düşünce sisteminizi değiştirmek istiyorsanız bu ilaçtan ziyade terapiyle çok daha etkin bir şekilde gerçekleşir. Psikolog zaten gerek görürse sizi bir psikiyatriste yönlendirir. Ayrıca her ne kadar çalışma şartlarınızın çok el vermediğini belirtmiş olsanız da sosyal hayatınıza biraz daha fazla zaman ayırabilirseniz o da kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlar.

Merhaba , Bence tedaviye veyahut ilaca felan ihtiyacin yok , Dikkatini cekerim yazdigin paragrafin yarisindan cogu hep ishayatindan bahsediliyor ve sorunu'nu cokta iyi biliyorsun ,aslinda aradigin

cevap sende ama dedigin gibi cesaret edip degistiremiyorsun isini.Canini sikma , kendine vakit ayir , insan arada sirada vucudunu ve beynini dinlemeye ve dinlendirmeye ihtiyaci var .

Bos vakitlerini degerlendirip sevebilecigin yeni bir is araman sana daha iyi gelicek gibi dusunuyorum .

Yeni bir iş günü, dün akşam 11 e çıktım şirketten. Şu an çok kötü durumdayım, göğsüme fil oturmuş gibi hissediyorum. İşi bırakmaya karar verdim ama sonrasında ne yapabileceğimi bilmiyorum. Korkuyorum. Çığlık atıp ağlamak istiyorum... Akşam eşimle konuştum, senin sağlığın ve psikolojin daha önemli ne istiyorsan onu yap diye destek verdi. Maddi olarak evet sıkıntıya düşeceğiz, birşeyler yapmam gerek, bugün patronla konuşmayı düşünüyorum. Ama birlikte başladığımız projeler var yarı yolda bırakmış olmak istemiyorum ama sağlıklı da çalışamıyorum. Altüst olmuş durumdayım...

Bence güzel gelişmeler bunlar. İlk başta cesaret edemediğinizi söylemiştiniz ama şu an karar vermişsiniz. Eşinizin size destek olmasa da kararınızı kolaylaştırmıştır. Kendinizi hazır hissettiğinizde çok daha güzel bir iş bulursunuz umarım. O zamana kadar da yapamadığınız şeyleri yapmaya çalışın, bunu bir tatil gibi düşünüp biraz kendinizi şımartın bence. :)

lacrimas .!.:

Bence güzel gelişmeler bunlar. İlk başta cesaret edemediğinizi söylemiştiniz ama şu an karar vermişsiniz. Eşinizin size destek olmasa da kararınızı kolaylaştırmıştır. Kendinizi hazır hissettiğinizde çok daha güzel bir iş bulursunuz umarım. O zamana kadar da yapamadığınız şeyleri yapmaya çalışın, bunu bir tatil gibi düşünüp biraz kendinizi şımartın bence. :)

Genişletmek için tıkla...

Evet güzel gelişmeler, patronumla da konuştum dedim ki " işimi sevmiyorum, sevmediğim için de agresifleşiyorum ve bu agresifliğimi bastıramaz duruma geldim. Sana kızıyorum, müşteriyi tersliyorum, işler kötü çıkıyor. Hem sana, hem işe, hem bana zarar bu durum." Anlayışla karşıladı "senin psikolojin herşeyden önemli, peki ne yapmak istiyorsun" dedi .Bilmiyorum bir süre bişey yapmak istemiyorum dedim. Tamam dedi, ben senin yerine birisini bulana kadar sabret sonra o anki ruh haline göre karar ver. Olumluydu herşey ama gitmemi de istemiyor bir taraftan, ne kadar aceleci davranır birisini bulmak için bilemiyorum. Biraz daha hafiflemiş hissediyorum kendimi, tabi işler yığınla bir taraftan mecburen deli gibi çalışmaya devam...

kedikuyrugu .!.:

Evet güzel gelişmeler, patronumla da konuştum dedim ki " işimi sevmiyorum, sevmediğim için de agresifleşiyorum ve bu agresifliğimi bastıramaz duruma geldim. Sana kızıyorum, müşteriyi tersliyorum, işler kötü çıkıyor. Hem sana, hem işe, hem bana zarar bu durum." Anlayışla karşıladı "senin psikolojin herşeyden önemli, peki ne yapmak istiyorsun" dedi .Bilmiyorum bir süre bişey yapmak istemiyorum dedim. Tamam dedi, ben senin yerine birisini bulana kadar sabret sonra o anki ruh haline göre karar ver. Olumluydu herşey ama gitmemi de istemiyor bir taraftan, ne kadar aceleci davranır birisini bulmak için bilemiyorum. Biraz daha hafiflemiş hissediyorum kendimi, tabi işler yığınla bir taraftan mecburen deli gibi çalışmaya devam...

Genişletmek için tıkla...

Sizi sıkan ve içinizde tuttuğunuz şeyi önce eşinizle daha sonra da patronunuzla paylaştınız. Yükünüzü hafiflettiniz. Daha da güzeli sizi sıkan ve strese sokan şeyi net bir şekilde belirleyip çözüm aramaya başladınız, arıyorsunuz. Yerinize biri bulunana kadar çalışmak zorunda olsanız da bunun kısa bir süre sonra sona erecek. Her şeyin çok güzel olmasını silerim. :)

Yaşam koşulları, hayat şartları doğal olarak herkesi etkiliyor. Yoğun çalışma, ev ve iş arası gelip giden bir hayat.Buda seni sıkıntıya sokuyor.
Yaşamdan zevk aldıracak şeyler yapmalısın, kendine vakit ayırmalısın. Muhetemelen kendine fazla vakit ayıramamak asıl neden. patronunla konuşmuşsun, bir süre evde kafayı dinleyebilirsin zamanla geçecektir ...

psikoloğa gitmek veya bir psikolojik danışmandan danışma almak için illa ki vahim durumda olmaya gerek yok. belli ki sorunlarınız var. uzman birinden alacağınız danışmayla ilaçsız olarak da çok güzel yol katedebilirsiniz. herkes hayatında zaman zaman sıkıntılar sorunlar yaşar. ancak bazen bu sıkıntılar çevrenin verdiği tavsiyelerle değil bir uzmanın yardımıyla çözülebilir. hayatınıza daha iyi yön verebilir, önünüzdeki seçenekleri değerlendirebilir hale gelebilirsiniz. paylaşın rahatlayın. siz güçlü olursanız eminim aşamayacağınız hiç bir sorun kalmaz. ama dediğim gibi bir uzman sizi kendinizi daha iyi tanımanız doğru çözümleri bulmanız için daha uygundur eş dost tavsiyesindense.

Bence ilaç falan sakın kullanma. Çevremde ilaç kullananlar daha beter bir hale geldiler. Benzer sorunlar bende de var. Aşırı sinir hassasiyet falan. Ama sürekli kafamı dağıtacak bir şeyler bulmaya çalışıyorum, yoksa sinirlerim çok gergin oluyor.

Bence değilsin..

Ama kendini kötü hissediyorsan gidebilirsin..

Akşamdan beri yine sinir krizlerindeyim. En son patronumla konuşmuştum işi bırakmak istiyorum diye, birisini bulana kadar da kalacağım demiştim. Son 2 gündür iğrenç bir iş var elimde, iğrenç bir adamla çalışmak zorundayım, abartmıyorum adamın kafasını masaya sürtüp beynini akıtmamak için zor tutuyorum kendimi. Hani hiç birşey bilmeyen ama kendini çok büyük birşey zanneden insanlar olur ya onlardan biri. Çalışmamızın ikinci gününde patronun odasına gittim nolur buraya yeni birisini getir hiç iyi değilim dedim, napayım bulamıyorum görmüyor musun cevabını adım. iş normalde 2 günde bitecek denildi ama bu mal herif yüzünden 2 gün daha uzadı, bugün ve yarın da onunla çalışacağım. Sabahtan beri eşime bağırıyorum, ağlıyorum, dişlerimi sıkıyorum... Çok zor bir süreçteyim, bırakıp da gidemiyorum çünkü patronum zor durumda kalıcak ve ben bunu istemiyorum, çünkü kötü olmak istemiyorum, iletişimimizi koparmak istemiyorum. Sakinleşebilmek adına acil önerilere ihtiyacım var... İlaç almak istemiyorum çünkü hamile olabilirim ama günüm gelmedi 5 güne ancak kesin belli olacak...

kedikuyrugu .!.:

Akşamdan beri yine sinir krizlerindeyim. En son patronumla konuşmuştum işi bırakmak istiyorum diye, birisini bulana kadar da kalacağım demiştim. Son 2 gündür iğrenç bir iş var elimde, iğrenç bir adamla çalışmak zorundayım, abartmıyorum adamın kafasını masaya sürtüp beynini akıtmamak için zor tutuyorum kendimi. Hani hiç birşey bilmeyen ama kendini çok büyük birşey zanneden insanlar olur ya onlardan biri. Çalışmamızın ikinci gününde patronun odasına gittim nolur buraya yeni birisini getir hiç iyi değilim dedim, napayım bulamıyorum görmüyor musun cevabını adım. iş normalde 2 günde bitecek denildi ama bu mal herif yüzünden 2 gün daha uzadı, bugün ve yarın da onunla çalışacağım. Sabahtan beri eşime bağırıyorum, ağlıyorum, dişlerimi sıkıyorum... Çok zor bir süreçteyim, bırakıp da gidemiyorum çünkü patronum zor durumda kalıcak ve ben bunu istemiyorum, çünkü kötü olmak istemiyorum, iletişimimizi koparmak istemiyorum. Sakinleşebilmek adına acil önerilere ihtiyacım var... İlaç almak istemiyorum çünkü hamile olabilirim ama günüm gelmedi 5 güne ancak kesin belli olacak...

Genişletmek için tıkla...

Geçici bir durumla karşı karşıyasın arkadaşım o iğrenç adam dediğinle işin bitince bir daha görmeyeceksin ki.Bence sevin ya hamilesen ne kadar güzel bir olay sen şu sıkıcı anı takmamaya çalış geleceğine bak.Bu arada kediciğin nasıl oldu?

Lebensfreude .!.:

Geçici bir durumla karşı karşıyasın arkadaşım o iğrenç adam dediğinle işin bitince bir daha görmeyeceksin ki.Bence sevin ya hamilesen ne kadar güzel bir olay sen şu sıkıcı anı takmamaya çalış geleceğine bak.Bu arada kediciğin nasıl oldu?

Genişletmek için tıkla...

Sorunumda sakinleşemiyor olmak, ben kötü ayrılmak istemiyorum şirketten ama kendimi tutamayıp bağırıp çağırıp çıkacağım diye çok korkuyorum... Sabrımı zorluyorum..
Kedim bacağı için ameliyat olacak, ameliyatı yapacak prof yurtdışındaymış onun dönmesini bekliyoruz Veterinerle konuştum kafeste tutmanında bir anlamı yok artık çünkü kafesten çıksa 1-2 haftaya yine aynı olacak dedi... Yaralarıyla ilgili de hafta sonları iğne vuruluyor, kafasında yakalıkla dolaşacak bir kaç gün daha. Onun üzüntüsü ayrı bir yerde zaten Çok sağol sorduğun için...

kedikuyrugu .!.:

Sorunumda sakinleşemiyor olmak, ben kötü ayrılmak istemiyorum şirketten ama kendimi tutamayıp bağırıp çağırıp çıkacağım diye çok korkuyorum... Sabrımı zorluyorum..
Kedim bacağı için ameliyat olacak, ameliyatı yapacak prof yurtdışındaymış onun dönmesini bekliyoruz Veterinerle konuştum kafeste tutmanında bir anlamı yok artık çünkü kafesten çıksa 1-2 haftaya yine aynı olacak dedi... Yaralarıyla ilgili de hafta sonları iğne vuruluyor, kafasında yakalıkla dolaşacak bir kaç gün daha. Onun üzüntüsü ayrı bir yerde zaten Çok sağol sorduğun için...

Genişletmek için tıkla...

Sende çok sağol canım arkadaşım herşeye çare bulunur sıkma canını,sen kendi ailene bak kediciğine de acil şifalar sana da sakin olman için sabırlar diliyorum.Ben de komşum'dan şikayetçiyim o da beni çok zorluyor çok boş konuşuyor insan kendi kendine ciddiye alma diyor ama bu kadar bilmeden bilmişlik taslamakta karşı tarafa resmen işkence gibi ağır geliyor.Bende her an patlayacağım diye kendim'den korkuyorum.Aslında çok çok sabırlıyım ama bu kadın özel tasarım Allah ıslah etsin diyelim bari benden uzak Allaha yakın olsun arkadaşım.Sevgiyle sabırla kal arkadaşım...:)

Evet canım psikoloğa gidip destek almalısın.
öncelikle kendini salı verme. sakın!!! birkez başlarsan, sonu kötü olur, bu eşinle ilişkinize de yansır. o yüzden besmelle çekip, sağlıklı olumlu düşünmeye bak.
iş yerinde sıkıntı yaşıyorsan ve maddi açıdan senin için bir önemi yoksa, seni orada ne bağlıyor allah aşında. Bana sanki yeni arayışlar içinde olman seni çok mutlu edecekmiş gibi geliyor.
Eşinle bir konuş, işine git gel, evde başka işlerde araştırırsın, saatleri sana daha uygun şartları vs gibi.. bir bak bakalım. insan bir işyerine girip yıllardır orada çalışmazlar ki senin nerdeyse 5 sene olacak sanırım. artık vakti gelmiş. iş hayatında değişiklikler yapabilirsin. ondan önce aslında cidden maddi yönden sıkıntı yoksa, işten çık.
sonra git kuaförüne bakım yap öncelikle kendin için sonra eşin için. sonra yavaş yavaş tekrardan iş bak kendine. bu arada psikoloğa git kendine bak anladınmı?

belki bakarsın çocukda olur :) allah hayırlısını versin...