Sizce ne yapmalıyım ?

zeynozeynp .!.:

Merhaba herkese 28 yaşındayım 10 aydır evliyim evlendiğimiz günden beri eşimle sorunlarımız var evliliğimizin ilk aylarında ailesi yüzünden sıkıntılar yaşadık yakın oturuyoruz bu yüzden sürekli onlar bizde biz onlarda yakın oturmalarına rağmen gelip yatıya kaldıkları bile oluyordu. Çat kapı gelmeler evini temizlemeye yemek yapmaya çağırmalar gitmek istemediğimde eşimle kavga ederdik. Herkes evliliğin ilk zamanlarına cicim ayı der ama ben resmen kabus gibi aylar geçirdim. En sonunda patladım eşimle çok büyük kavga ettik bana çok ağır laflar etti. Annemin tırnağı etmezsin annemden babamdan değerli değilsin vs. gibi laflar. Evi terk ettim babamın evine döndüm 15-20 güne yakın orda kaldım bu süre zarfında eşim sürekli aradı yazdı özürler diledi çok pişman olduğunu söyledi aile büyüklerimin araya girmesiyle döndüm eve. Babamın evine de sığamamıştım açıkçası. Kendimi çok kötü hissediyordum. Eşim ailesi konusunda düzeldi zor da olsa sınırı çizdi. Beni illa gideceksin geleceksin diye zorlamıyor kendisi gidip geliyor ben ayda 1-2 kez anca görüşüyorum. Şimdiki sorunumuzda eşimin evde hiç bir işe elini sürmemesi. Bana hizmetçi muamelesi yapması. Sabah 6’da kalk kahvaltı hazırla akşam mutlaka 3 çeşit yemek. Pantolonumu yıkadın mı gömleğimi ütüledin mi. Suyunu bile kalkıp kendi almaz benden ister. En azından yemek yediğin tabağı kaşığı makinaya at. Yok. Savunması da ben çalışıyorum bütün gün yoruluyorum. Sürekli yorgun sürekli bitkin sürekli uykusuz birlikte hiç vakit geçirmiyoruz. Bilmiyorum çok sıkıldım çok soğudum. Böyle ömür geçer mi yoksa ben mi abartıyorum. Ben şuan çalışmıyorum kpssye hazırlanıyorum eğer atanabilirsem boşanıp kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum. Atanamazsam ne yapıcam bilmiyorum babamın evine geri dönemem. Ailesi yüzünden bana söylediklerini unutamıyorum belki de bu yüzden ona yemek yapmak kahvaltı hazırlamak bile zor geliyor bana. İçimde bir şeyler koptu sanki. Onu sevip sevmediğimden bile emin değilim artık. Bana dokunmasına tahammül edemiyorum birlikte olmak istemiyorum. Bir yandan da diyorum ki boşanıcaksın da ne olacak kendimi herşeye geç kalmış hissediyorum anne olmayı çok istiyorum ama bu adamdan çocuk falan yapamam. Boşanırsam tekrar evlenebileceğimi düşünmüyorum 6 yılımı geçirdiğim sevdiğim adamla evlendim de ne oldu ki..ben hiç evlat sahibi olamayacak mıyım. Çift terapisine de gidiyoruz 5-6 seans oldu ama henüz bi faydasını görmedik. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin boşanmalı mıyım yoksa biraz zamana mı bırakmalıyım

Genişletmek için tıkla...

zeynozeynp .!.:

Merhaba herkese 28 yaşındayım 10 aydır evliyim evlendiğimiz günden beri eşimle sorunlarımız var evliliğimizin ilk aylarında ailesi yüzünden sıkıntılar yaşadık yakın oturuyoruz bu yüzden sürekli onlar bizde biz onlarda yakın oturmalarına rağmen gelip yatıya kaldıkları bile oluyordu. Çat kapı gelmeler evini temizlemeye yemek yapmaya çağırmalar gitmek istemediğimde eşimle kavga ederdik. Herkes evliliğin ilk zamanlarına cicim ayı der ama ben resmen kabus gibi aylar geçirdim. En sonunda patladım eşimle çok büyük kavga ettik bana çok ağır laflar etti. Annemin tırnağı etmezsin annemden babamdan değerli değilsin vs. gibi laflar. Evi terk ettim babamın evine döndüm 15-20 güne yakın orda kaldım bu süre zarfında eşim sürekli aradı yazdı özürler diledi çok pişman olduğunu söyledi aile büyüklerimin araya girmesiyle döndüm eve. Babamın evine de sığamamıştım açıkçası. Kendimi çok kötü hissediyordum. Eşim ailesi konusunda düzeldi zor da olsa sınırı çizdi. Beni illa gideceksin geleceksin diye zorlamıyor kendisi gidip geliyor ben ayda 1-2 kez anca görüşüyorum. Şimdiki sorunumuzda eşimin evde hiç bir işe elini sürmemesi. Bana hizmetçi muamelesi yapması. Sabah 6’da kalk kahvaltı hazırla akşam mutlaka 3 çeşit yemek. Pantolonumu yıkadın mı gömleğimi ütüledin mi. Suyunu bile kalkıp kendi almaz benden ister. En azından yemek yediğin tabağı kaşığı makinaya at. Yok. Savunması da ben çalışıyorum bütün gün yoruluyorum. Sürekli yorgun sürekli bitkin sürekli uykusuz birlikte hiç vakit geçirmiyoruz. Bilmiyorum çok sıkıldım çok soğudum. Böyle ömür geçer mi yoksa ben mi abartıyorum. Ben şuan çalışmıyorum kpssye hazırlanıyorum eğer atanabilirsem boşanıp kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum. Atanamazsam ne yapıcam bilmiyorum babamın evine geri dönemem. Ailesi yüzünden bana söylediklerini unutamıyorum belki de bu yüzden ona yemek yapmak kahvaltı hazırlamak bile zor geliyor bana. İçimde bir şeyler koptu sanki. Onu sevip sevmediğimden bile emin değilim artık. Bana dokunmasına tahammül edemiyorum birlikte olmak istemiyorum. Bir yandan da diyorum ki boşanıcaksın da ne olacak kendimi herşeye geç kalmış hissediyorum anne olmayı çok istiyorum ama bu adamdan çocuk falan yapamam. Boşanırsam tekrar evlenebileceğimi düşünmüyorum 6 yılımı geçirdiğim sevdiğim adamla evlendim de ne oldu ki..ben hiç evlat sahibi olamayacak mıyım. Çift terapisine de gidiyoruz 5-6 seans oldu ama henüz bi faydasını görmedik. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin boşanmalı mıyım yoksa biraz zamana mı bırakmalıyım

Genişletmek için tıkla...

herzamanuykumvar .!.:

Öncelikle üzülme lütfen. Karamsar da olma böyle. 6 yıldır sevdiğim adam diyorsun. Herkesin büyüme şekli, alışkanlıkları malesef çok farklı.Erkek evlat sahibi bazı analar cocuklarina bir su bardağı bile taşıtmayip büyüttüğü için oluyor tüm bunlar. Bir adım atmışsınız terapi zamanla size iyi gelecektir. İlişkilerde iletişim herşeyin en üstünde. İletişimsizlik maalesef istenmeyen olaylar yaşatıyor. İletişim kurmayı deneyin beraber. O da sizi seviyor değer veriyor ki hatasını anlamış. Bir şans daha verin. Baktınız ben buyum böyleyim diyor son kararı o zaman verirsiniz. Ama arada güven , sevgi , aşk , iletişim olduktan sonra çözülmeyecek hiç bir şey yok.

Genişletmek için tıkla...

Alyaliya .!.:

Baba evine sığamıyorsunuz da bunun gibi bir adamın evine sığabiliyorsunuz hayret ediyorum böyle söyleyenlere. Babanızın evinde bundan ala işkence mi ediliyor size?

Genişletmek için tıkla...

naz96 .!.:

Benim en çokta şaşırdığım ve sık rastladığım bir durum ise;
Eşi tarafından çirkin hakaretlere maruz kalmış, açık açık sevilmediğini gördüğü ve resmen hizmetçi olarak yaşadığı bu evliliği baba evine tercih eden kadınların sayısı...

Genişletmek için tıkla...

zeynozeynp .!.:

Babam evliliğimizi onaylamıyordu. Baya sıkıntılar yaşadık babamı karşıma aldım sen istesen de istemesen de evlenicem dedim şimdi yaptıklarımı söylediklerimi yutup geri dönmeye yüzüm yok. Eşime karşı beni savundu kızım sahipsiz değil falan dedi ama o yokken bana söylediği tek şey ben demiştim oldu. Onun dışında 15-20 gün boyunca benimle hiç konuşmadı. Şimdi tekrar nasıl geri döneyim ?

Genişletmek için tıkla...

zeynozeynp .!.:

Merhaba herkese 28 yaşındayım 10 aydır evliyim evlendiğimiz günden beri eşimle sorunlarımız var evliliğimizin ilk aylarında ailesi yüzünden sıkıntılar yaşadık yakın oturuyoruz bu yüzden sürekli onlar bizde biz onlarda yakın oturmalarına rağmen gelip yatıya kaldıkları bile oluyordu. Çat kapı gelmeler evini temizlemeye yemek yapmaya çağırmalar gitmek istemediğimde eşimle kavga ederdik. Herkes evliliğin ilk zamanlarına cicim ayı der ama ben resmen kabus gibi aylar geçirdim. En sonunda patladım eşimle çok büyük kavga ettik bana çok ağır laflar etti. Annemin tırnağı etmezsin annemden babamdan değerli değilsin vs. gibi laflar. Evi terk ettim babamın evine döndüm 15-20 güne yakın orda kaldım bu süre zarfında eşim sürekli aradı yazdı özürler diledi çok pişman olduğunu söyledi aile büyüklerimin araya girmesiyle döndüm eve. Babamın evine de sığamamıştım açıkçası. Kendimi çok kötü hissediyordum. Eşim ailesi konusunda düzeldi zor da olsa sınırı çizdi. Beni illa gideceksin geleceksin diye zorlamıyor kendisi gidip geliyor ben ayda 1-2 kez anca görüşüyorum. Şimdiki sorunumuzda eşimin evde hiç bir işe elini sürmemesi. Bana hizmetçi muamelesi yapması. Sabah 6’da kalk kahvaltı hazırla akşam mutlaka 3 çeşit yemek. Pantolonumu yıkadın mı gömleğimi ütüledin mi. Suyunu bile kalkıp kendi almaz benden ister. En azından yemek yediğin tabağı kaşığı makinaya at. Yok. Savunması da ben çalışıyorum bütün gün yoruluyorum. Sürekli yorgun sürekli bitkin sürekli uykusuz birlikte hiç vakit geçirmiyoruz. Bilmiyorum çok sıkıldım çok soğudum. Böyle ömür geçer mi yoksa ben mi abartıyorum. Ben şuan çalışmıyorum kpssye hazırlanıyorum eğer atanabilirsem boşanıp kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum. Atanamazsam ne yapıcam bilmiyorum babamın evine geri dönemem. Ailesi yüzünden bana söylediklerini unutamıyorum belki de bu yüzden ona yemek yapmak kahvaltı hazırlamak bile zor geliyor bana. İçimde bir şeyler koptu sanki. Onu sevip sevmediğimden bile emin değilim artık. Bana dokunmasına tahammül edemiyorum birlikte olmak istemiyorum. Bir yandan da diyorum ki boşanıcaksın da ne olacak kendimi herşeye geç kalmış hissediyorum anne olmayı çok istiyorum ama bu adamdan çocuk falan yapamam. Boşanırsam tekrar evlenebileceğimi düşünmüyorum 6 yılımı geçirdiğim sevdiğim adamla evlendim de ne oldu ki..ben hiç evlat sahibi olamayacak mıyım. Çift terapisine de gidiyoruz 5-6 seans oldu ama henüz bi faydasını görmedik. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin boşanmalı mıyım yoksa biraz zamana mı bırakmalıyım

Genişletmek için tıkla...

zeynozeynp .!.:

Merhaba herkese 28 yaşındayım 10 aydır evliyim evlendiğimiz günden beri eşimle sorunlarımız var evliliğimizin ilk aylarında ailesi yüzünden sıkıntılar yaşadık yakın oturuyoruz bu yüzden sürekli onlar bizde biz onlarda yakın oturmalarına rağmen gelip yatıya kaldıkları bile oluyordu. Çat kapı gelmeler evini temizlemeye yemek yapmaya çağırmalar gitmek istemediğimde eşimle kavga ederdik. Herkes evliliğin ilk zamanlarına cicim ayı der ama ben resmen kabus gibi aylar geçirdim. En sonunda patladım eşimle çok büyük kavga ettik bana çok ağır laflar etti. Annemin tırnağı etmezsin annemden babamdan değerli değilsin vs. gibi laflar. Evi terk ettim babamın evine döndüm 15-20 güne yakın orda kaldım bu süre zarfında eşim sürekli aradı yazdı özürler diledi çok pişman olduğunu söyledi aile büyüklerimin araya girmesiyle döndüm eve. Babamın evine de sığamamıştım açıkçası. Kendimi çok kötü hissediyordum. Eşim ailesi konusunda düzeldi zor da olsa sınırı çizdi. Beni illa gideceksin geleceksin diye zorlamıyor kendisi gidip geliyor ben ayda 1-2 kez anca görüşüyorum. Şimdiki sorunumuzda eşimin evde hiç bir işe elini sürmemesi. Bana hizmetçi muamelesi yapması. Sabah 6’da kalk kahvaltı hazırla akşam mutlaka 3 çeşit yemek. Pantolonumu yıkadın mı gömleğimi ütüledin mi. Suyunu bile kalkıp kendi almaz benden ister. En azından yemek yediğin tabağı kaşığı makinaya at. Yok. Savunması da ben çalışıyorum bütün gün yoruluyorum. Sürekli yorgun sürekli bitkin sürekli uykusuz birlikte hiç vakit geçirmiyoruz. Bilmiyorum çok sıkıldım çok soğudum. Böyle ömür geçer mi yoksa ben mi abartıyorum. Ben şuan çalışmıyorum kpssye hazırlanıyorum eğer atanabilirsem boşanıp kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum. Atanamazsam ne yapıcam bilmiyorum babamın evine geri dönemem. Ailesi yüzünden bana söylediklerini unutamıyorum belki de bu yüzden ona yemek yapmak kahvaltı hazırlamak bile zor geliyor bana. İçimde bir şeyler koptu sanki. Onu sevip sevmediğimden bile emin değilim artık. Bana dokunmasına tahammül edemiyorum birlikte olmak istemiyorum. Bir yandan da diyorum ki boşanıcaksın da ne olacak kendimi herşeye geç kalmış hissediyorum anne olmayı çok istiyorum ama bu adamdan çocuk falan yapamam. Boşanırsam tekrar evlenebileceğimi düşünmüyorum 6 yılımı geçirdiğim sevdiğim adamla evlendim de ne oldu ki..ben hiç evlat sahibi olamayacak mıyım. Çift terapisine de gidiyoruz 5-6 seans oldu ama henüz bi faydasını görmedik. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin boşanmalı mıyım yoksa biraz zamana mı bırakmalıyım

Genişletmek için tıkla...

Efes78 .!.:

Ne münasebet siz neden evlerini temizliyorsunuz ki..aileler tabiki çok değerli ama herkes yerini bilmesi lazım..şartlarınızı açıkça ortaya koyun ve ordan taşınmayı kabul etmesi lazım eşinizin..eşiniz de aklinı başına alırsa yürüyebilir evlilik,yoksa olmaz..iş,kpss konularını hiç ihmal etmeyin

Genişletmek için tıkla...