Bence o bir haltlar karıştırmış kafası karışmış aynı şeyi sendende beklemiş içi rahat edecekmiş ama olmamış geçmiş olsun...Şimdi size anlatacağım konu geldi geçti ama her gün mutlaka bir süre kafamı kurcalayan bir konu(yalan yok içimde de birşeyler kaldı). Çok konuşabileceğim çevremde yok, içimde kaldı hep. O yüzden buraya yazmak istedim, hazır artık kk üyeliğimde varken:);
Ben yurtdışına master için 7 ay önce taşındım. Taşındıktan 3 gün sonra bir etkinlik sitesinin organizasyonunda bir türk çocukla tanıştım.
O ara da kimseyi tanımıyorum falan, ve festival dönemiydi, baya bir günlerce sabahlara kadar gezdik vakit geçirdik. Ve kafamız o kadar tuttu ki birbirine. 'hiç böyle birşey yaşayacağımı düşünmezdim, seninle burda olmasa tanışamazdık, sanki bi şey eksikmiş, hiç tatmin olamadım bu güne kadar burda olmaktan(1 yıldır burada yaşıyordu), şimdi geldin tamamlandım gibi oldu, şehri bile seviyorum artık, kaç gündür eve gidip şevkle yemek pişiriyorum, kendiliğimden düzene girdim, alıştım' falan diye kendi üslubunca bana benden hoşlandığını söyledi yani.
Neyse bi ilişkiye başladık, ama başta dedimki, yeni geldim bazı ideallerim var onlara konsantreyim ve okul açılınca arkadaş edineceğim, özgür ve rahat olmak istiyorum bu süreçte. Oda bana ' sana arkadaşlarınla geçirdiğin vakitte, gideceğin tatilde karışmayacağıma, seni asla baskı altında tutmayacağıma söz veririm, ideallerine de konsantre olmaya devam edersin, bizimki böyle bi ilişki olsun ama birbirimize sadık kalalım' falan dedi ve öyle başladık.
O ilk günler yokmu ilk günler, masal gibiydi. Enerjimiz, mantalitemiz, ilgi alanlarımız, auramız, herşeyimiz çok uyumluydu. Bide kendini ifade ediş tarzını çok seviyodum, çok içten samimi güven verici geliyordu. Hiç üstüme aşırıca düşmedi, ilgi manyağı yapmadı, hep karşılıklı oldu ama sokakta yanyana zıplayarak yürüyorduk resmen.
Sonra çook önceden planladığı bir türkiye tatili vardı 10 günlük ona gitti geldi, dönüşte hastaydı 1 hafta yattı derken neredeyse 1 aya yakın görüşmedik. Sonra işe başladı yaa çok yoğun başladı falan dedi üstüne bir kaç gün daha görüşmedik. Ben çok özlediğim için gerilmeye başladım, biraz uzaklaştım.(buarada evlerimiz birbirine 5dk yürüme mesafesindeydi.)..Neyse sonra ben uzaklaşınca oda uzaklaşıyo gibi oldu, pata küte gittik biraz son zamanlarda. Bi kez organizasyon yaptım, içmeli eğlenmeli olsun arkadaşlarımızla nasılsak birbirimizle de öyle geçirelim, o güne program yapma dedim, kabul etti, o gün geldi, ' aaa ben dün arkadaşlarla çıkışta spontan içtim, bugün inan hiç içemem, sakin sakin yemek yiyelim mi' dedi. Bişey demedim ama bozuldum, neyse sakin sakin gittik yemek yedik 1 saat o kadar.
Bu süreçte buluşmalarımız seyrekleşti. Haftada bir anca, hatta 2 hafta olduğuda oldu. Haftaiçi hep işte çok yorulduğunu ve akşamına program yapamadığını söylüyordu. Cumartesi- pazardan birini arkadaşlarıyla geçiriyordu diğer günde ben çoktan başka program yapmadıysam görüşüyorduk...
Uzaklaştık uzaklaştık(ama ben bu süreçte çok üzülüyorum, bi sıkıntı var mı diye sorduğumda da bişey olmadığını söyledi), bir gün oldu 5 gün boyunca ne ben yazdım aradım ne de o.. Ardından 5. gün bir mesaj aldım ' Paella sana bişey sorucam ama çok açık olmanı istiyorum bana, benimle tanıştığın günden bu yana başkasıyla oldun mu? Oldunsa kaç kişiyle? ' .. O an soruyu tam algılamadım, 'ah sorun bu muymuş bişeyden mi huylanıyomuş demek diye düşünerek, hayır kimseyle olmadım, sadece sana konsantreyim, sadece sen varsın seni tanıdığımdan beri dedim. Oda sevindi, sevgi sözcükleri falan oldu, özledim falan dedi(hayret)...
Sonra içime ağırlık yaptı, tamam neyse bişeyden huylandı diyelim sorsun başkasıyla oldun mu diye ama kaç kişi ne demek yav? 1 ve 2 arasında ne fark var ki? Neden sorar bi insan bunu?
2 gün falan durdum, ama tutamadım içimde, ilk defa bu kadar sinirlendim ona. Hiç kavga etmemiştik oysa 5 aydır... ' Son zamanlarda ne zaman seni görmek istesem ya yorgunsun ya programın var, anlamlandıramadığım sorduğumda cevap alamadığım bir uzaklığın var, işte bu asıl senin bana hiç açık olduğunu düşünmüyorum. Senle tanıştığımdan beri 'kaç kişi' ile beraber olduğumu sorman ne? Fazla kırıcı değil mi sencede? neyse sonuç olarak polemik oluşturmuyorum, ama dostça da bitirmiyorum.' dedim. Ve bunu yazdığımda geceydi, o daha okumadan, yarım saat sonra falan engelleme ve cevabını görmeme kararı aldım, son olarak ' Ve sanırım cevabını merak etmiyorum' dedim.
Engelledim. (ikimizinde sosyal medya hesapları yok sadece whatsapptan engelledim)..
Ertesi gün akşam aradı açmadım.. Sonra bi daha ne o aradııı ne ben engeli açtıııım. 3 ay geçti.
Tükürdüğümü yalama niyetim yok.
Ama yanlışım varsa da ilerde yapmamak için bilmek istiyorum, yorum yaparsanız eğer.
Ve bu aslen neden önemli benim için emin değilim ama, o süreçte söyledikleri, bakışları, gülüşleri, davranışları oyun muyduuu gerçek miydiii, manipüle mi edildiiiim yoksa düzgün karşılıklı bişey mi yaşadııım. Merak ediyorum sadece aklım hep bu sorularda
'hiç böyle birşey yaşayacağımı düşünmezdim, seninle burda olmasa tanışamazdık, sanki bi şey eksikmiş, hiç tatmin olamadım bu güne kadar burda olmaktan(1 yıldır burada yaşıyordu), şimdi geldin tamamlandım gibi oldu, şehri bile seviyorum artık, kaç gündür eve gidip şevkle yemek pişiriyorum, kendiliğimden düzene girdim, alıştım'
Evet doğru söylüyosunuz, ne demek istediğinizi anladım.İlk günler masal gibiydi dediğiniz için yazıyorum bu yazıyı, bence bu ilişkiden çıkarmanız gereken ilk günleri çok aşıkmış, dünya üzerindeki tek kadın sizmişsiniz gibi davranılan ilişkilerden uzak durun. Çok nadirdir yıllarca süren evliliklerde dahi ilk günkü o aşırı heyecanı, düşünceliliği, romantik jestleri sürdüren çiftler. Bizim ilk günlerimizden çok daha iyi mesela şu an. Bence sağlıklı ve normal ilişki üzerine koyarak ilerleyendir. Duyguların giderek zamanla oluştuğu, zamanla bağlanıldığı, karşılıklı sadakatin zamanla oluşturulduğu... Daha ilk günden o kadar parlayan ilişkiler benim çevremde gözlemlediğim kadarıyla çok erken sönüyor. O ilk günler kamyonla çiçek getiren şiirler yazan adamlar oluyor hep aldatanlar, ağır şekilde ayrılanlar ya da en azından sonraki yıllarda hiçbirini yapmayanlar. Çünkü tüketiyorlar bir şeyleri ilk günlerden, heveslerini tatmin ediyorlar. Tamen kişisel görüşüm ve gözlemim. İster dikkate alın ister almayın. Konunuzu okuyunca çıkarılacak ders olarak bunu görebildim sadece.
Bilmem, kafamı meşgul ediyor artık :)Ne önemi var ki bu soruların.Çok merak ediyoduysanız medenice konuşsaydınız.Mesaj atıp engellemek fazla çocukça geldi bana, bi kalemde silip atabilmek bunları düşünmemeyi gerektirir.
Evet doğru söylüyosunuz, ne demek istediğinizi anladım.
Biraz ama benim durum farklıydı, ekstra bir ilgi sevgi abartı davranışlar en başlarda da görmedim onunla olan ilişkimde, biraz o yüzden özel gelmişti bana hatta. İlgisini belirtme tarzını doğal, samimi ve ayarında buluyordum.. size konuda yazdığım, ilişkinin başında söylediklerinden daha fazla da birşey demedi bana akabinde ki süreçte, sadece yanyanayken çok mutluyduk, çok gülüyorduk, bazen birinin aklından geçeni diğeri söylediğinde heyceanlanıyorduk hayranlıkla bakıyorduk. Bence üstüne konacak çook şey vardı, eğer birbirimizden uzaklaşarak değil yakınlaşarak devam etmiş olsaydık.
Aynen söylediklerinize genel olarak katılıyorum ama, abartı hareketlerden baymadık mı zaten artık..
Aynen çok mantıklı, aynı benim başlarda iyi olduğum, tamda ayrılık dönemine denk gelen süreçte yalnızlık buhranına girdiğim, konforu özlediğim gibi.Ben su kisma takildim. Yurtdisinda yasamak ne kadar istekle gelmis olursaniz olsun kendi konfor alaninizda uzakta oldugunuz icin kendinizi yalniz hissettirebiliyor. Bence bu arkadas da bu yalnizlikla kalmis bir sure ve sizle tanisinca anadilinde kendini ifade edebildigi birisinin olmasi ile kendini iyi hissetmis olabilir. Gerisi hakkinda cok bir yorumum yok cunku sonrasinda ne oldugunu pek anlayamadim acikcasi size oyle bir soru sormasi son derece garip ama bir sekilde sogumus belli ki. Bence uzerinde durmaya degmez gercekten sizi onemsese kendini anlatmanin bir yolunu bulurdu.
Bundan azı da bacım kardeşim oluyo ama bence:)Baymayıp kanan hemcinslerimiz var maalesef
Evet ya, inanın bende empati yapamıyorum.Ertesi gun aksam arıyor bir de.engellemissiniz ama telefon açık.evler yakın.insan bi bunlari konusmak,kendini ifade etmek icin ugrasmaz mi ki bu cok zor degil..insanlar neden iyi seyleri bu kadar kolay yikabiliyorlar ne garip.
Hakikaten ya, arkadaşlarımda sizin gibi söylüyor hep, korkuyorlar bendenAdamın sorununu konunun içeriğini falan düşünemedim tek düşündüğüm bu nasıl irade:)) sizin gibi iradeli insanlara hayranim ve çok korkarım:)) değil 3 ay mak. 30 dk sonra engeli açar ne yazmış diye bakarım sonra yine engellerim sonra yine açarım:)) bisi yazmadiysa sana dedim yazar yine engellerimm
Yani evet. Erkek arkadaşım şehir dışinda mesela, geçende kavga ettik beni her yerden engellemiş. Ben gidip eksi'den yazdım ona da, ulaştımErtesi gun aksam arıyor bir de.engellemissiniz ama telefon açık.evler yakın.insan bi bunlari konusmak,kendini ifade etmek icin ugrasmaz mi ki bu cok zor degil..insanlar neden iyi seyleri bu kadar kolay yikabiliyorlar ne garip.
Hoşgeldin yenidenKac kisiyle birlikte oldun sorusundan sonra bitmistir. Kendini uzme degmez..
gelmez maalesef.bu konuda cok tecrübeliyim.Hakikaten ya, arkadaşlarımda sizin gibi söylüyor hep, korkuyorlar benden
Bi keresinde arkadaşlarla dışardaydık, o günde kötü bi yemek yemiştim, sigaramın tadı o ağzımdaki tatla birleşince iğrendim, dedim ben bıraktım şuandan itibaren sigarayı. Bana güldülerdi :) Hakikatende 1 yıl ağzıma sürmedim.
Arada alkolü bırakırım 21 gün mola veririm ne ortama girersem gireyim ağzıma sürmem.
Ama böyle yorumlar alınca da gaza geliyorum, guinness rekorlar kitabına girmiş gibi bi havalanıyorum sormayın
Yalnız bu araadaaaaa, engeli açınca engelliyken yazmış olduğu birşey bana geliyo mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?