Merhaba
Sizlere bir şey danışmak için bu konuyu açıyorum, yönetimden izinle ikinci hesap aldım.
Öncelikle biraz fazla uzun olacak, kendimi iyi bir şekilde ifade etmek istiyorum. Konum taşınırsa mesaj yazma imkanım olmayacak çünkü.
24 yaşındayım, sağlık alanında eğitim görüyorum. Liseye başladığımdan beri öncelik hep derslerim oldu. Zor bir okulu ve zor bir bölümü okuyorum. Bu yüzden hiç gönül ilişkilerine fırsatım olmadı. Buradaki yorumlarda görüyorum inanmayanlar oluyor bazen ama cidden hiç erkek arkadaşım olmadı, kimsenin elini o amaçla tutmadım bile. Ha aşık olmadım mı? Oldum elbette ama hep platonikti ve benim böyle şeylere ayıracak zamanım da yoktu.
Benden birkaç yaş büyük bir abim var. Liseye başladığı zaman bir kez hareketlerinden şüphelenip telefonunu karıştırdım ve indirdiği porno videoyu gördüm. Baya tiksindim. O zamandan sonra üniversiteye başlayana kadar bir daha o içerikli bir şeyle karşılaşmadım. Üniversiteye başladığımda abime yeni bilgisayar alındı ve onunki bana verildi. Artık yeni bilgisayar almış olmanın verdiği heyecanla mı bilinmez bilgisayarındaki dosyaları silmeden eskisini bana vermiş. Ben de onun dosyalarını silerken bir iki video gördüm. Ve 4 yıl sonra 2. kez bu tarz bir video izledim. Hatta bu videoyu izlerken teyzeme yakalandım
neyse işte meraktan birkaç kez daha bu tarz videolara baktım ve bu süreç gittikçe sıklaşmaya başladı maalesef. Her seferinde kendimi çok kötü hissediyordum ama birkaç ay sonra merakıma yenilip yeniden açıyordum.Sanırım cinsellik anlamında diğer hanımlardan daha istekliyim. Neyse daha sonra hem meraktan hem de belki de bu alışkanlığımı bırakırım diye bir kere kendimi tatmin etmeye kalkıştım. Çalıştım diyorum çünkü çok da başarılı olduğum söylenemezdi. Ama ondan sonra ne zaman bu tarz bir istek duysam kendimi tatmin etmeye çalıştım.
Alışkanlık olduğundan mı ya da psikolojik olarak mı bilmiyorum zamanla aldığım haz da azalıyordu. Bu durum da açıkçası beni biraz endişelendiriyordu. Burada cinselliği bir vazife gibi sürdürdüklerini, zevk almadıklarını söyleyen arkadaşları okudukça ben de onlar gibi olmaktan korkuyordum. Daha hiç cinsellik yaşamadan hem de... Çok saçma değil mi ama? Saçma ama böyle bir korkuya kapıldım. Geçen ay hiç beklemediğim bir şey oldu. Kendimi tatmin ederken yeteri kadar ( ölçüt ne bilmiyorum ama az olduğunu düşünüyorum)haz alamadığımı düşünüp sinir olup biraz ileri gittim. Kan görünce(adetime 2 gün vardı) hymene zarar verdiğimi anladım. Başta inanamadım. Açıkçası bu kadar kolay ve acısız olacağını sanmıyordum. O anki duygularımı ifade edemem.
Başta kendime güldüm.
Sonra kendime kızdım.
Sonra pişman oldum.
Sonra korktum.
Sonra da kafamda bir plan kurdum. İleride evlendiğimde bu durum anlaşılırsa yaptığım şeyi itiraf etmeyeceğim. Her kadında kanama olacak diye bir kural yok diye geçiştireceğim. Ve eğer olayı çirkinleşme boyutuna getirecek bir insanla evlenmişsem de direkt boşanacağım. ( Size komik gelebilir ama cidden başka bir erkekle birlikte olmadığımı söylediğim halde bana inanmayan biriyle yaşamak istemem.)
Şimdi böyle planlar kurduğuma bakmayın. Aslında bakireliğin ölçütünün bu olmadığını savunuyorum. Hele ki buraya gelip sevgilisiyle tam birleşme yaşamadığı halde türlü türlü şeyler yapıp da ama bakireyim diyen insanları gördükten sonra... Evlilikten önce cinsellik yaşanması beni ilgilendirmez kesinlikle ama başkasını kandırmak ... iste böyle insanlara çok kızıyordum. Yine burada okuduğum bir konuda, konu sahibi ,eşinin arkadaşının karısı, eşinin arkadaşıyla ilişkiye girmek istemediği için kadının bakire olmadığından şüphelendiğini söylemişti. Bu olaya çok sinirlendim mesela.
Bu konu kafamı kurcalayıp duruyor. Yani erkeklerin bekaretlerinin bir nişanesi yokken kadınlarınkinin bu kadar anlamlandırılması ... yanlış anlamayın bu durumdan önce de bir zara bu kadar anlam yüklenmesine karşıydım. Ama şimdi ileride böyle bir ithamla karşı karşıya kalma riskim olduğundan daha da bu sorulara kafa yorar oldum. Üstelik hiç kendini tatmin etmemiş bir erkeğin var olduğuna da inanmadığımdan bu yüzden iffetsiz damgası yeme ihtimali ile karşı karşıya kalmak beni oldukça sinir ediyor. Adaletsizlik gibi geliyor...
Tam olarak kendimi ifade edebildiğim mi bilmiyorum ama... kısaca
-ileride evlenirsem bu durumu itiraf etmeyi düşünmüyorum(bir nedeni yok, eşler arasında bile paylaşılmayacak bir durum bence, şahsen ben bilmek istemezdim)
-hala kendimi gerçek anlamda sevip evleneceğim adama sakladığım kanaatindeyim.
-Ayrıca erkekte olmayan bir bir zar parçasıyla bir kadının yargılanmasına da sinir oluyorum.
Şimdi, soruyorum size;
Sizce bu düşüncelerle kendimi aklamaya mı çalışıyorum?
*İlk konu cinsellik, fake! diye mesaj atmazsınız inşallah, 2. hesabımdan yazdığımı bir kez daha belirteyim.
Sizlere bir şey danışmak için bu konuyu açıyorum, yönetimden izinle ikinci hesap aldım.
Öncelikle biraz fazla uzun olacak, kendimi iyi bir şekilde ifade etmek istiyorum. Konum taşınırsa mesaj yazma imkanım olmayacak çünkü.
24 yaşındayım, sağlık alanında eğitim görüyorum. Liseye başladığımdan beri öncelik hep derslerim oldu. Zor bir okulu ve zor bir bölümü okuyorum. Bu yüzden hiç gönül ilişkilerine fırsatım olmadı. Buradaki yorumlarda görüyorum inanmayanlar oluyor bazen ama cidden hiç erkek arkadaşım olmadı, kimsenin elini o amaçla tutmadım bile. Ha aşık olmadım mı? Oldum elbette ama hep platonikti ve benim böyle şeylere ayıracak zamanım da yoktu.
Benden birkaç yaş büyük bir abim var. Liseye başladığı zaman bir kez hareketlerinden şüphelenip telefonunu karıştırdım ve indirdiği porno videoyu gördüm. Baya tiksindim. O zamandan sonra üniversiteye başlayana kadar bir daha o içerikli bir şeyle karşılaşmadım. Üniversiteye başladığımda abime yeni bilgisayar alındı ve onunki bana verildi. Artık yeni bilgisayar almış olmanın verdiği heyecanla mı bilinmez bilgisayarındaki dosyaları silmeden eskisini bana vermiş. Ben de onun dosyalarını silerken bir iki video gördüm. Ve 4 yıl sonra 2. kez bu tarz bir video izledim. Hatta bu videoyu izlerken teyzeme yakalandım
neyse işte meraktan birkaç kez daha bu tarz videolara baktım ve bu süreç gittikçe sıklaşmaya başladı maalesef. Her seferinde kendimi çok kötü hissediyordum ama birkaç ay sonra merakıma yenilip yeniden açıyordum.Sanırım cinsellik anlamında diğer hanımlardan daha istekliyim. Neyse daha sonra hem meraktan hem de belki de bu alışkanlığımı bırakırım diye bir kere kendimi tatmin etmeye kalkıştım. Çalıştım diyorum çünkü çok da başarılı olduğum söylenemezdi. Ama ondan sonra ne zaman bu tarz bir istek duysam kendimi tatmin etmeye çalıştım. Alışkanlık olduğundan mı ya da psikolojik olarak mı bilmiyorum zamanla aldığım haz da azalıyordu. Bu durum da açıkçası beni biraz endişelendiriyordu. Burada cinselliği bir vazife gibi sürdürdüklerini, zevk almadıklarını söyleyen arkadaşları okudukça ben de onlar gibi olmaktan korkuyordum. Daha hiç cinsellik yaşamadan hem de... Çok saçma değil mi ama? Saçma ama böyle bir korkuya kapıldım. Geçen ay hiç beklemediğim bir şey oldu. Kendimi tatmin ederken yeteri kadar ( ölçüt ne bilmiyorum ama az olduğunu düşünüyorum)haz alamadığımı düşünüp sinir olup biraz ileri gittim. Kan görünce(adetime 2 gün vardı) hymene zarar verdiğimi anladım. Başta inanamadım. Açıkçası bu kadar kolay ve acısız olacağını sanmıyordum. O anki duygularımı ifade edemem.
Başta kendime güldüm.
Sonra kendime kızdım.
Sonra pişman oldum.
Sonra korktum.
Sonra da kafamda bir plan kurdum. İleride evlendiğimde bu durum anlaşılırsa yaptığım şeyi itiraf etmeyeceğim. Her kadında kanama olacak diye bir kural yok diye geçiştireceğim. Ve eğer olayı çirkinleşme boyutuna getirecek bir insanla evlenmişsem de direkt boşanacağım. ( Size komik gelebilir ama cidden başka bir erkekle birlikte olmadığımı söylediğim halde bana inanmayan biriyle yaşamak istemem.)
Şimdi böyle planlar kurduğuma bakmayın. Aslında bakireliğin ölçütünün bu olmadığını savunuyorum. Hele ki buraya gelip sevgilisiyle tam birleşme yaşamadığı halde türlü türlü şeyler yapıp da ama bakireyim diyen insanları gördükten sonra... Evlilikten önce cinsellik yaşanması beni ilgilendirmez kesinlikle ama başkasını kandırmak ... iste böyle insanlara çok kızıyordum. Yine burada okuduğum bir konuda, konu sahibi ,eşinin arkadaşının karısı, eşinin arkadaşıyla ilişkiye girmek istemediği için kadının bakire olmadığından şüphelendiğini söylemişti. Bu olaya çok sinirlendim mesela.
Bu konu kafamı kurcalayıp duruyor. Yani erkeklerin bekaretlerinin bir nişanesi yokken kadınlarınkinin bu kadar anlamlandırılması ... yanlış anlamayın bu durumdan önce de bir zara bu kadar anlam yüklenmesine karşıydım. Ama şimdi ileride böyle bir ithamla karşı karşıya kalma riskim olduğundan daha da bu sorulara kafa yorar oldum. Üstelik hiç kendini tatmin etmemiş bir erkeğin var olduğuna da inanmadığımdan bu yüzden iffetsiz damgası yeme ihtimali ile karşı karşıya kalmak beni oldukça sinir ediyor. Adaletsizlik gibi geliyor...
Tam olarak kendimi ifade edebildiğim mi bilmiyorum ama... kısaca
-ileride evlenirsem bu durumu itiraf etmeyi düşünmüyorum(bir nedeni yok, eşler arasında bile paylaşılmayacak bir durum bence, şahsen ben bilmek istemezdim)
-hala kendimi gerçek anlamda sevip evleneceğim adama sakladığım kanaatindeyim.
-Ayrıca erkekte olmayan bir bir zar parçasıyla bir kadının yargılanmasına da sinir oluyorum.
Şimdi, soruyorum size;
Sizce bu düşüncelerle kendimi aklamaya mı çalışıyorum?
*İlk konu cinsellik, fake! diye mesaj atmazsınız inşallah, 2. hesabımdan yazdığımı bir kez daha belirteyim.
