Mrb kızlar..
Bana yardımcı olursanız gerçekten çok memnun olucam.. Çünkü farklı insanlardan fikir edinmem bana çok iyi gelicek..
Öncelikle şuna açıklık getireyim. Ben 25 yaşındayım, 4 yaşında bir oğlum var. 1 sene önce boşandım.. Zaten 4 senedir ailemle birlikte yaşıyordum oğlumla ama resmi olarak boşanmam 1 sene önce oldu..
Erken yaşta dul kalmak çok zor gerçekten. OLdukça bakımlı bir bayanım.. Annemin bir lafı vardır,"Yalnız ve güzel bir kadın olmak zor bu devirde" dedi bana geçen gün ve gerçekten çok doğru..
Karşındaki insana hemen güvenemiyosun, niyeti ne hemen anlayamıyorsun. Benim oğlum var ve seçimlerime çok dikkat etmek zorundayım.. Ben evlilik hayatı pek yaşamadım, erken yaşta anne oldum (21 yaşında) 19 yaşında da evlenmiştim. Ama çok şükür o insandan kurtuldum
Ben sizden şu konuda bana akıl vermenizi rica edicem sizden.
Biri ile tanıştım, 34 yaşında hiç evlenmemiş. Gayet sosyal, bakımlı, işi gücü yerinde bir insan. Duruşuda efendi, saygılı, sakin biri..
Bana eski hayatından bahsetti biraz. 3 senedir hayatında kimse yokmuş. 3 sene öncede 5 senelik bir ilişkisi olmuş ve bitmiş.. Ayrılma sebepleri ise; aralarında saygı kalmamış ve kız başına buyruk hareketler sergilemeye başlamış falan..... Hatta kendi dedi sonra iyiki evlenmemişiz, evleneceğiz gözüyle bakıyordum çünkü ben ilişkimize dedi.
NEYSE dediğim gibi önceden çok hareketli bir hayatı varmış. o bar senin, o mekan senin eğelnce mekanlarından mahrum kalmamış hiç. ve hayatına giren kız sayısını bile tahmin edebiliyorum. Söylemesine bile gerek yok. Hatta hiç söylemesin, çok kıskanç bir yapıya sahibimdir
Biz tanışalı 10 gün oldu, çok yeniyiz daha biliyorum.. Önceden çok hareketli bir hayatının olduğunu söyledi ama doydum artık dedi.
Çok sakinim artık kendimi çektim dedi.. Hatta 2 tane arkadaşımlada görüşmeyi kestim bu yüzden dedi. (Kendisi Büyükçekmece sahilde oturuyor, bu kesimden artık pek dışarı çıkmıyormuş) Ben baba olmak istiyorum dedi, çok heves ediyormuş buna.. Gözlerinden söylerken anlayabiliyorsun bunu ne kadar çok istediğini..
İkinci görüşmemizde beni cafede beklerken bir baktım ki arkadaşları var yanında.. Kalabalıklar.. Çok şaşırdım beklemiyordum
Hepsi evli, bir çift sadece sevgiliydi. Beni tanıştırdı arkadaşlarıyla, kız arkadaşım diye tanıştırmadı ama ismimi söyledi tanıştırırken..
Zaten arkadaşlarının bakışından belli oluyordu, kız arkadaşı olduğumu tahmin ettikleri. Ciddi anlamda kız arkadaşını en yakın arkadaşlarıyla tanıştırılan 3.kişiymişim ben şu zamana kadar..
Biraz birlikte oturduk sonra onlar kalktılar, bizde yürüyelim mi biraz dedi bana, bende olur dedim.. Sahilde yürümeye başladık ve bana birden bu dediki; "sence ben 3 sene boyunca neyi özlemiş olabilirim" dedi.. Elimi tutmak istediğini hemen anladım, cvp vermemi beklemeden birden elimi tuttu, şaşırdım ama hoşumada gitti.. El ele yürüdük... Buraya kadar herşey güzel, yanındayken iyi ama şöyle birşey var...
Ayrı olduğumuz zaman pek ilgili değil bana karşı. Yani oda çalışıyor bende çalışıyorum.. Her saat başı beni aramasınıda beklemiyorum ama ne bilim sabah uyandığında günaydın mesajı çekmesi gerekiyor.. Öğle yemeklerinde araması lazım, yeni tanıştık sonuçta.. İlk başta erkek yapar böyle şeyleri, sonra gerisi gelir zaten.. Watsaptan yazabilir, ne kadar vaktini alabilir ki bu.. Çok mu ince düşünüyorum ben?? 3 senedir biri yokmuş hayatında daha hevesli olması lazım sonuçta.. :44:
Dün işten çıktım mesela, insan bi arar mesaj çeker. Watsapa da girip çıkıyor görüyorum arada bazen, yaz banada işte ne olucak yani. Aklına mı gelmiyorum anlamadım
İçimden dedim kendi kendime, "sen alıştıracaksın demek ki" dedim.. Ben aradım bunu dün işten çıkınca..
- "Naber nasılsın canım, bende alışveriş merkezindeyim" dedim.
- "Napıyosun orda canım" dedi.
-" Bankada işim var ve bi kaç mağaza dolaşıcam" dedim.
-"Napıcaz buluşacak mıyız? diye sordu.
-" Bende bugün evde işlerim var" dedim
-"Tamam cnm, eve gidince konuşuruz" dedi.
-"Peki tamam" dedim
Kapattık bu şekilde telefonu.. Aradan 2 saat geçti ben eve geldim. Bunun sesi soluğu çıkmıyor. Naptın eve gittin mi, ne ediyosun naptın diye sormak yok. Sabret dedim içimden ve " Nbr Nasılsın" diye watsaptan mesaj gönderdim kendisine.. 10 dk önce zaten watsapa en son giriş yapmış.. Her neyse 1 saati geçti anca cevap yazdı.. " İyiyim canım sen nasılsın?" diye cevap yazmış.
Bende uyuz oldum cevap yazmadım buna. Sonra yarım saat geçti aradan, tekrar mesaj yazmış ben cvp vermedimya!!
"Pişşttt hayatım uyudun mu?" diye.. Ben biraz bekledim 15 dk falan cvp yazdım; "hayır uyumadım sen napıyosun" diye cvp yazdım..
"Uyuyorum :)" yazmış...
"Evdemiydin bugün hep işten sonra?"
"Evet canım, film izledim" - "Seni özledim" yazmış.
Bende ona bende seni özledim demedim açıkcası çünkü karşı taraf bu kadar ilgisiz olunca, benim içimden demekte yapmakta gelmiyor. Haksız mıyım?? Bir çiçeğe bile ilgi gösterince, onu düzenli sulayınca o çiçek hep canlı diri kalır..
Zaten geçmişi çok hareketli biri imiş, ona dedim belki o hayatını özlersin.. Hayır dedi, doydum özlemem artık dedi..
İçime sinmeyen bişi var ama ne bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım. Böyle ilgisizlik sizce normal mi. 10 gün oldu daha tanışalı ama ne bilim heves olması lazım, merak etmesi lazım. Seni özledim demesini biliyor. Ben ilgi bekliyorum, aşk yaşamak sevmek istiyorum. Birşey nasıl başlarsa öyle gidermiş.. Sizce bu doğru mu? :44:
Biraz uzun oldu farkındayım, ayrıntısıyla anlatmak istedim ki, cevaplarınızı daha iyi anlayarak cevaplamanız için..
Şimdiden teşekkür ediyorum.. :114:
Bana yardımcı olursanız gerçekten çok memnun olucam.. Çünkü farklı insanlardan fikir edinmem bana çok iyi gelicek..
Öncelikle şuna açıklık getireyim. Ben 25 yaşındayım, 4 yaşında bir oğlum var. 1 sene önce boşandım.. Zaten 4 senedir ailemle birlikte yaşıyordum oğlumla ama resmi olarak boşanmam 1 sene önce oldu..
Erken yaşta dul kalmak çok zor gerçekten. OLdukça bakımlı bir bayanım.. Annemin bir lafı vardır,"Yalnız ve güzel bir kadın olmak zor bu devirde" dedi bana geçen gün ve gerçekten çok doğru..
Karşındaki insana hemen güvenemiyosun, niyeti ne hemen anlayamıyorsun. Benim oğlum var ve seçimlerime çok dikkat etmek zorundayım.. Ben evlilik hayatı pek yaşamadım, erken yaşta anne oldum (21 yaşında) 19 yaşında da evlenmiştim. Ama çok şükür o insandan kurtuldum
Ben sizden şu konuda bana akıl vermenizi rica edicem sizden.
Biri ile tanıştım, 34 yaşında hiç evlenmemiş. Gayet sosyal, bakımlı, işi gücü yerinde bir insan. Duruşuda efendi, saygılı, sakin biri..
Bana eski hayatından bahsetti biraz. 3 senedir hayatında kimse yokmuş. 3 sene öncede 5 senelik bir ilişkisi olmuş ve bitmiş.. Ayrılma sebepleri ise; aralarında saygı kalmamış ve kız başına buyruk hareketler sergilemeye başlamış falan..... Hatta kendi dedi sonra iyiki evlenmemişiz, evleneceğiz gözüyle bakıyordum çünkü ben ilişkimize dedi.
NEYSE dediğim gibi önceden çok hareketli bir hayatı varmış. o bar senin, o mekan senin eğelnce mekanlarından mahrum kalmamış hiç. ve hayatına giren kız sayısını bile tahmin edebiliyorum. Söylemesine bile gerek yok. Hatta hiç söylemesin, çok kıskanç bir yapıya sahibimdir
Biz tanışalı 10 gün oldu, çok yeniyiz daha biliyorum.. Önceden çok hareketli bir hayatının olduğunu söyledi ama doydum artık dedi.
Çok sakinim artık kendimi çektim dedi.. Hatta 2 tane arkadaşımlada görüşmeyi kestim bu yüzden dedi. (Kendisi Büyükçekmece sahilde oturuyor, bu kesimden artık pek dışarı çıkmıyormuş) Ben baba olmak istiyorum dedi, çok heves ediyormuş buna.. Gözlerinden söylerken anlayabiliyorsun bunu ne kadar çok istediğini..
İkinci görüşmemizde beni cafede beklerken bir baktım ki arkadaşları var yanında.. Kalabalıklar.. Çok şaşırdım beklemiyordum
Hepsi evli, bir çift sadece sevgiliydi. Beni tanıştırdı arkadaşlarıyla, kız arkadaşım diye tanıştırmadı ama ismimi söyledi tanıştırırken..
Zaten arkadaşlarının bakışından belli oluyordu, kız arkadaşı olduğumu tahmin ettikleri. Ciddi anlamda kız arkadaşını en yakın arkadaşlarıyla tanıştırılan 3.kişiymişim ben şu zamana kadar..
Biraz birlikte oturduk sonra onlar kalktılar, bizde yürüyelim mi biraz dedi bana, bende olur dedim.. Sahilde yürümeye başladık ve bana birden bu dediki; "sence ben 3 sene boyunca neyi özlemiş olabilirim" dedi.. Elimi tutmak istediğini hemen anladım, cvp vermemi beklemeden birden elimi tuttu, şaşırdım ama hoşumada gitti.. El ele yürüdük... Buraya kadar herşey güzel, yanındayken iyi ama şöyle birşey var...
Ayrı olduğumuz zaman pek ilgili değil bana karşı. Yani oda çalışıyor bende çalışıyorum.. Her saat başı beni aramasınıda beklemiyorum ama ne bilim sabah uyandığında günaydın mesajı çekmesi gerekiyor.. Öğle yemeklerinde araması lazım, yeni tanıştık sonuçta.. İlk başta erkek yapar böyle şeyleri, sonra gerisi gelir zaten.. Watsaptan yazabilir, ne kadar vaktini alabilir ki bu.. Çok mu ince düşünüyorum ben?? 3 senedir biri yokmuş hayatında daha hevesli olması lazım sonuçta.. :44:
Dün işten çıktım mesela, insan bi arar mesaj çeker. Watsapa da girip çıkıyor görüyorum arada bazen, yaz banada işte ne olucak yani. Aklına mı gelmiyorum anlamadım
İçimden dedim kendi kendime, "sen alıştıracaksın demek ki" dedim.. Ben aradım bunu dün işten çıkınca..
- "Naber nasılsın canım, bende alışveriş merkezindeyim" dedim.
- "Napıyosun orda canım" dedi.
-" Bankada işim var ve bi kaç mağaza dolaşıcam" dedim.
-"Napıcaz buluşacak mıyız? diye sordu.
-" Bende bugün evde işlerim var" dedim
-"Tamam cnm, eve gidince konuşuruz" dedi.
-"Peki tamam" dedim
Kapattık bu şekilde telefonu.. Aradan 2 saat geçti ben eve geldim. Bunun sesi soluğu çıkmıyor. Naptın eve gittin mi, ne ediyosun naptın diye sormak yok. Sabret dedim içimden ve " Nbr Nasılsın" diye watsaptan mesaj gönderdim kendisine.. 10 dk önce zaten watsapa en son giriş yapmış.. Her neyse 1 saati geçti anca cevap yazdı.. " İyiyim canım sen nasılsın?" diye cevap yazmış.
Bende uyuz oldum cevap yazmadım buna. Sonra yarım saat geçti aradan, tekrar mesaj yazmış ben cvp vermedimya!!
"Pişşttt hayatım uyudun mu?" diye.. Ben biraz bekledim 15 dk falan cvp yazdım; "hayır uyumadım sen napıyosun" diye cvp yazdım..
"Uyuyorum :)" yazmış...
"Evdemiydin bugün hep işten sonra?"
"Evet canım, film izledim" - "Seni özledim" yazmış.
Bende ona bende seni özledim demedim açıkcası çünkü karşı taraf bu kadar ilgisiz olunca, benim içimden demekte yapmakta gelmiyor. Haksız mıyım?? Bir çiçeğe bile ilgi gösterince, onu düzenli sulayınca o çiçek hep canlı diri kalır..
Zaten geçmişi çok hareketli biri imiş, ona dedim belki o hayatını özlersin.. Hayır dedi, doydum özlemem artık dedi..
İçime sinmeyen bişi var ama ne bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım. Böyle ilgisizlik sizce normal mi. 10 gün oldu daha tanışalı ama ne bilim heves olması lazım, merak etmesi lazım. Seni özledim demesini biliyor. Ben ilgi bekliyorum, aşk yaşamak sevmek istiyorum. Birşey nasıl başlarsa öyle gidermiş.. Sizce bu doğru mu? :44:
Biraz uzun oldu farkındayım, ayrıntısıyla anlatmak istedim ki, cevaplarınızı daha iyi anlayarak cevaplamanız için..
Şimdiden teşekkür ediyorum.. :114: