Sevdiceğimle 2007 yılında nisan başı bir arkadaşımında vesile olmasıyla tanıştık.Msn üzerinden gelişen bir arkadaşlık oldu aslında.Bir hafta sonu karşılaştık ve tüm gün boyunca pc başından kalkmadan konuştuk.Uzun zamandır ilk kez o gece hayal kurarak uyudum.Daha sonraki iletişimimizde onunda aynı duygular içinde olduğunu öğrendim ama korkuyordum.Bir yanım duygularının sesini dinle derken diğer yanım daha çok erken diyordu.Neyse fazla uzatmiyim ısrarı üzerine görüştük sadece bir kesz ve utancımdan yüzüne bile bakamadığım bir buluşma oldu.(Benim için ilkti) Sonraki günlerde yine internet üzerinden sohbete devam ettik o duygularını açıklamaya çalışırken ben hep geri adımda durdum.Nedenim bana göre çok mantıklı ailem bazı şeyleri yaşamak için erken olduğunu düşünüyordum.Günler bu şekilde devam ederken sevdiceğim askere gitti.(Bu arada tel numaram onda yoktu vermemiştim).Ben iletişimimiz kopar diye düşünürken o bir şekilde kendini hatırlatmayı başardı.İlk fırsatta internet başına koşup mail yazıyordu.Onun mailleri ne kadar duygusalsa benimkilerde o kadar soğuk ver arkadaş olarak gördüğümü belirten cinstendi.Aklıma geldikçe hala üzülürüm tepkimi bilmediği için maillerinde S.S veya S.G.Ç.S şeklinde kısaltmalar yapardı.Bunun ne anlama geldiğini bilmeme rağmen yinede susar anlamamazlıktan gelirdim.Sonunda bir gün dayanamayıp itiraf etmiş ama olumsuz bir yanıt almıştı.Yinede arkadaş olabiliriz bir daha üzerine gelmicem farkındayım seni çok zorladım sevgi tek taraflı yeterli değilmiş bunu anladım ama hatrını sormaya devam edicem sende ister sorarsın ister sormazsın dedi ve konu kapandı.Ama benim için yeni başlıyordu.1 ay boyunca hiç haber alamadım.Ama artık gecem gündüzüm o olmuştu.Askerdeydi ya başına bir şey geldiyse diye düşünmekten içim içimi yer olmuştu.Artık ilk yaptığım şey maillerime bakmak ve hayal kırıklığıyla kapamak olmuştu.Neyseki bir gün haber aldım.Ve o hafta sonu msnde karşılaştık.Benden resmimi istedi.(Daha öncede göndermiştim benden izin isteyip resimlerimi çıkarmıştı.Nöbet zamanı yanıma alıyorum içimi ısıtıyor derdi maillerinde tabi.Bense sadece güncel konulardan bahseder okumamış gibi davranırdım) Resmimi gönderdim ne yapıcaksın diye sormayıda ihmal etmedim tabi.Abimlere göstericem dedi.Biz neyiz ki dedim ne gerek vardı?Pc başında kalbimin atmasına engel olamadan gelecek cevabı bekliyordum.Ben duygularımdan eminim sen bu konuyu açana kadar açmıcağıma dair söz vermiştim sence biz neyiz diye bir soru geldi.Ne söylemeliydim bilmiyordum uzun bir süre bekledim.Ve sonunda onu sevdiğimi itiraf ettim.Bu benim için ilkti mantığı bir kenara bırakıp duygularımın sesini dinlemiştim.1 saat bile süre pişman olmicaktım.Nitekim 16 mart 2008 yışında ilk ilişkime başladım.Askerliğinin bitmesine 9 ay vardı ve ben birkez gördüğüm birini beklemek için söz vermiştim.Nitekim öylede yaptım gözüm ondan başkasını görmüyordu.Zor zamanlar yaşadım ve yaşattım.İlk ilişkinin verdiği toyluk vardı belkide ve yapı itibariyle fazla inatçı ve mantıklı biriyimdir.Duygularımı kolay kolay dışa vurmam.Sonuçta askerdeydi eğitimler,nöbetler,hasret(ki usta birliğini şırnakta yaptı).Ben bunlara rağmen çoğu zaman trip yapıcak konu buluyordum mesajlarıma geç cevap vermesi bile yeterliydi.Halbuki onun elindemiydi elbetteki değildi.Neyse öyle böyle derken 9 ayı tamamladık.Ve sevdiceğim beklediğimden daha erken gelip bana süpriz yaptı.Geldiğş gün tümgün konuştuk.Ben tabi hala askerde biliyorum.Köpek sesi geliyor diyorum burda köpek olamaz mı diyor:) Korna sesi geliyor diyorum garajda nöbet tutuyorum aşkım diyor:)O gün bana ilk kez buluştuğumuz yere gidip bir bardak çay içmemi sölemişti bende tamam olur dedim.Geleceği aklımın ucundan daha geçmiyor.En son ezan sesi duyduğumda daha bir meraklandım.Ve bana hiç yalan söyledin mi dedim?Buğüne kadar hiç söylemedim dedi.Neyse akşam ilk buluştuğumuz yere gittim hala telde konuşuyoruz.Aşkım arkana bak dedi.Bakmıcam dedim adımları hızlandırdım ve geri dönüyordum ki önüme çıktı.Nasıl şaşırdım hiç bir şey yapamadım öylece kaldım.Sevdiceğimde bu durumda sarılman gerekiyordu dedi:)Dünyanın en mutlu insanı bendim artık.Tabi bunları neden anlatıyorum diye düşünebilirsiniz ama onun yaptıklarını bilirseniz asıl konuya daha net bir şekilde cevap verebileceğinizi düşünüyorum.Neyse ilk konuşmalarımızdan itibaren ailesiyle tanıştırmak istedi hayır olmaz dedim.Kendi aramızda yüzük takalım dedi kesinlikle olmaz yapamam dedim.Bunun gibi bir çok şey söylediği herşeye olumsuz cevap veriyordum nerdeyse mantıklıyım ya güya.Ben arkadaşlarımla zaman geçiririm hatta hiç unutmam izne geldiği gün son gününde dahi ben arkadaşlarımla olmuştum.Ama o öyle bir şey yaparsa bende bir trip.Aramasın aramam.Mesaj atmasın atmam.Buluşalım demesin hayatta buluşalım demem.Ona ait her türlü şifreyi bilirim ama o benimkini bilmez.Hiç bir zaman istemedi sana güveniyorum dedi.Telinde benim ve akrabalarının dışında hiç bir kızın ismi yok benimde ünüv,lise dahil konuştuğum arkdaşlarım var.Ben aramasam mesaj atmasam olur ama o atmassa kıyamet kopar.Ya biliyorum saçma gelicek ama ben tüm bunlara rağmen bazen beni sevmediği düşüncesine kapılıyorum tamemen benimle ilgili bir sorun.Sonra böyle düşündüğüm için pişman oluyorum gönlünü almaya çalışıyorum ama ne kadar başarabilirsem.Kendi duygularımı örtmeye çalışıyorum güya mantıklıyım ama bu şekilde ona zarar veriyorum.Offf bu huyumdan nefret ediyorum.Sizce ben çok mu bencil davranıyorum?Gerçekten yorumlarınız çok önemli.Aklıma geldikçe yine yaptıklarını ve benim tepkilerimi yazıcam zaten yeterince uzun oldu.Şimdiden bunun için özür dilerim...