Arkadaşlar henüz hamile değilim ve hazırlığına girmedim fakat eşim ve ben sadece iki haftadır artık zamanı geldi diye sürekli konuşuyoruz bir karar vermeye çalışıyoruz.
Şöyle ki ; ikimiz de çocukları seviyoruz her alışverşe çıktığımız da bebek kıyafetleri gördüğümüzde "ne tatlı" gibi konuşmalar yapıyoruz. Ben her gördüğüm bebeğe sevmek için el uzatıyorum. Eşimin arkadaşları baba oldu bazen, eşimde evladı olsun istiyor. ikimizde 28 yaşındayız.
Maddi açıdan ikimizde çalışıyoruz ama ben bebeğim olunca kesinlikle bırakıcam çünkü çocuğumun terbiyesini kendim vermek ben büyütmek bn ilgilenmek istiyorum Allah'ın izniyle.. Bir çocuğun kaç yaşına kadar aylık masrafı nedir?
Fakat , korkularım var çocuğun masrafları çok mu olur, bebeğimiz olursa ailenin ilk bebeği olacak ailenin sevgisi beni bunaltır mı baştan nasıl bir önlem almalıyım ve ikide bir çat kapı çocuk sevmeye geldik biz gibi kalabalıkların önüne nasıl geçerim.
Ben tamamen kopmak yada çocuğumu kendi köşemde büyütücem demiyorum herkez sevsin tabii benim evladın onların torunları ama ben istiyorum ki mesela haftada bir gün gideyim doya doya sevsinler birgünde onlar gelsin sonrasında ki günlerde de eşim ben ve çocuğum yanlız olalım istiyorum bunu sağlamam için ne yapmam gerekir yardım edin. Ailelere anlatınca anlayacak diretmeyecek ama uygun dille anlatmam lazım yani birde araya çocuk girince değişebilirler mi bilemiyorum ama evlat benim evlat yani..
Daha önce şöyle bir konuşma oldu hadi artık çocuk istiyruz biraz torun sevelim. Baban dün gece sordu biz ne zaman dede olucaz gibi konuşmalar ve kayınvalidem çocuğu ben yıkarım ben ona sunu yaprım bunu yaparım sen çalışınca ben bakarım. Ben ona ben içi bırakırım terbiyesini ben vericem dediğimde biraz bozuldu ama sonra bir ortamda tabi terbiyesini sen vericeksin gibi bişey söyledi.
Sorum özetle ben anne olmaya hazır mıyım ve bu ailesel durumların önlemini baştan nasıl alırım ayrıca sıkıntıya girdim bi an biraz rahatlatın yardımcı olun nolur kafamda milyonlarca soru işareti var sizde de olurmuydu deneyimli arkadaşlar???
Şöyle ki ; ikimiz de çocukları seviyoruz her alışverşe çıktığımız da bebek kıyafetleri gördüğümüzde "ne tatlı" gibi konuşmalar yapıyoruz. Ben her gördüğüm bebeğe sevmek için el uzatıyorum. Eşimin arkadaşları baba oldu bazen, eşimde evladı olsun istiyor. ikimizde 28 yaşındayız.
Maddi açıdan ikimizde çalışıyoruz ama ben bebeğim olunca kesinlikle bırakıcam çünkü çocuğumun terbiyesini kendim vermek ben büyütmek bn ilgilenmek istiyorum Allah'ın izniyle.. Bir çocuğun kaç yaşına kadar aylık masrafı nedir?
Fakat , korkularım var çocuğun masrafları çok mu olur, bebeğimiz olursa ailenin ilk bebeği olacak ailenin sevgisi beni bunaltır mı baştan nasıl bir önlem almalıyım ve ikide bir çat kapı çocuk sevmeye geldik biz gibi kalabalıkların önüne nasıl geçerim.
Ben tamamen kopmak yada çocuğumu kendi köşemde büyütücem demiyorum herkez sevsin tabii benim evladın onların torunları ama ben istiyorum ki mesela haftada bir gün gideyim doya doya sevsinler birgünde onlar gelsin sonrasında ki günlerde de eşim ben ve çocuğum yanlız olalım istiyorum bunu sağlamam için ne yapmam gerekir yardım edin. Ailelere anlatınca anlayacak diretmeyecek ama uygun dille anlatmam lazım yani birde araya çocuk girince değişebilirler mi bilemiyorum ama evlat benim evlat yani..
Daha önce şöyle bir konuşma oldu hadi artık çocuk istiyruz biraz torun sevelim. Baban dün gece sordu biz ne zaman dede olucaz gibi konuşmalar ve kayınvalidem çocuğu ben yıkarım ben ona sunu yaprım bunu yaparım sen çalışınca ben bakarım. Ben ona ben içi bırakırım terbiyesini ben vericem dediğimde biraz bozuldu ama sonra bir ortamda tabi terbiyesini sen vericeksin gibi bişey söyledi.
Sorum özetle ben anne olmaya hazır mıyım ve bu ailesel durumların önlemini baştan nasıl alırım ayrıca sıkıntıya girdim bi an biraz rahatlatın yardımcı olun nolur kafamda milyonlarca soru işareti var sizde de olurmuydu deneyimli arkadaşlar???