sen hatayı eşine ailesini kötüleyerek yapmışsın.
örnek veriyim, dün anneme gıcık oldum. eşime dedim ki bazen anneme gıcık oluyorum iyi ki kaynanam değil.
eşim ne oldu dedi, durumu anlattım.
ağzını açıp tek kelime yorum yapmadı, çünkü iyi birşey demeye de çalışsa, biliyor ki annemi yeren birşey söylese başına gelecek var.
ben de aynı davranırım, o benim annem canım, istediğimi derim ama eşim annemi haksız da olsa eleştiremez. Ben de eşimin annesini eleştirmem.
sonuçta anneme acayip sinirlendim telefonda, ama üzülmesin diye birşey demedim, politik davrandım, yine kendine iyi bak annecim dedim öyle kapattım.
aynı şeyi kayınvalideme de yapsam ne olur ki? o da eşimin annesi o da üzülmesin.
bu tarz şeyler önce aile ilişkilerini etkiliyor sonra eşle aradaki ilişkileri, yani eşimle şimdiye kadar milyon konu yüzünden kavga ettik ama asla ailelerle ilgili tartışmamız olmadı.
diğer hatan da senin de kabul ettiğin, aileleri araya sokmak, kol kırılır yen içinde kalır, eşle sorunlar çözülebiliyor ama o aile içinde yaşanan kavgalar neredeyse hiç unutulmuyor.
biz ilk yılımızda o kadar çok boşanma kararı aldık ki, aileler bizi mutlu mesut sanıyorlardı ama ne fırtınalar kopuyordu. şimdi düzeldik onların bizim ilk yılımızdaki sorunlardan haberi bile yok. Aynı evde bile olsanız aileleri asla katmamalıydınız, aranızda halletmeliydiniz. annesine şikayet etmek, onun senin annene söylemesi falan çok yanlış.
bunlara dikkat ederseniz aile sorunlarını aşabilirsiniz, tabii kötü niyetli bir kayın ailen yoksa. yani seni gıcık edebilirler, hayat görüşünüz uymayabilir, ama niyet kötü değilse bazı şeylerde taviz verilebilir. ancak eşinin de aynı şekilde çaba göstermesi şart, tek taraflı hiç bir şey olmaz.