Siz olsanız gider miydiniz?

İnşallah vereceğin 1 bardak suya muhtaç olurlar. Bu ne iğrençlik ne biçim ana baba bu ya, gitmeyi gelmeyi bırak telefonumu bile vermem yüzlerine bakmam...
 
Gitmezdim engellerdim ulaşamazlardı bile o kadar travma sonrası rahat bir ortam olmaz
 
Kız bide soruyon ha görüşmemekte haklımıyım diye. Nasıl seyler yasadıgının farkında mısın
 
Yani bence büyük bir kayıp değil büyükbaba-büyükanne olmaması. Cinsiyetçi saçmalıkları bu çocuğa işleme riskleri de olunca büyükanne-büyükbabayla görüşmemek soruj değil gibi geliyor. Çocukların bu tarz ilişkilerinde önemli olan her zaman yaşadıkları evin içindeki huzur ortamı, anneleri ve babaları ile ilişkileridir. Diğer şeyler çok ikinci plan. Yani tabi ki anlayışlı, iyi, anne babaya saygı duyan büyükanne büyükbaba olsa çocukla görüşmeleri iyi olur ama ortada bu yok gibi?
 
Asla asla gitmezdim.Ölü bilirdim.
Onları gördükce öfkem tazelenecek çünkü.
Ben yüzlerine vurmadan rahat edemezdim.
Yarın birgün sizde elime düşeceksiniz, bende demirle sopayla döveyimde görün derdim
Bilmiyorum halen onlara maddi şekilde muhtaçsaniz siz bildiğiniz gibin yapin.
 
Çocukluğunuzda yaşadıklarınıza çok üzüldüm. Ama hala bir beklenti içindesiniz ona da şaşırdım, üzgünüm ama sizin ananız babanız bu, siz ne yaparsanız yapın beklentilerinizi karşılamayacaklar. Siz de artık evli ve çocuklu bi birey olarak bunu kabul edip en azından maddi beklentinizi sıfırlayın
 
2 yaşındaki bebemin dişi ağrıyor sanırım mızmız ve dişini gösteriyor. Yüreğim acıyor, çok üzgünüm.
Ben böyleyken kendi kızına mesela bana Tornavida kemer gibi korkunç şekilde şiddet gösteren mahlukları direkt engellerdim, hayatımdan çıkarırdım.
 
Çocuğa iyi davranıyor olabilirler. Bir de çocuk büyük ebeveynlerini hiç görmemiş olsa sorun değil,ama daha önceden gördüğü kişilerse bağın koparılmış olmasını farklı algılayabilirler. Dedem beni istemiyor mu,sevmiyor mu diye düşünebilirler. Bu durumda çok da ikinci plan olmuyor,ama elbette ki konu sahibi nasıl istiyorsa öyle yapar o da ayrı mesele
 
Burayı okuyana kadar size hak verir gibiydim ama ne hakla boşalt diyebiliyorsunuz ki? Ev sizin mi? Bu kısımda ebeveynlerinizi haklı buldum.
Bu durumda olan erkek olsa kendileri teklif ederdi eve gel yerleş diye .ben haksız bulmadım bunca yıl bir desteklerini görmemiş varsın bu kadar istesin .zaten eve çöker ve çıkmaz diye kabul etmemişlerdir
 
Size benzer hayatım var evliyim şuanda .ama iletişimini tamamen kestim .gitmeyin çocuğunuzuda göndermeyin iletişimi tamamen kesin .bunlar size acımaz yine sizi sömürmeye de kalkar
 
Haklısınız tabi görüşme kesilse bile bunun çocuğa uygun dille açıklayıp kendisi ile ilgili olmadığını söylemek gerek. Bir de belli yaşlarda çocuklar her şey onların yüzünden düşünebiliyor, hata yaptıklarıni sanıp suçlu hissediyorlar. Bu nedenle güzelce anlatmak gerek. Bana nedense anne babanın görüşmediği kişilerle görüşmek çocukları arada bırakır, kafalarını karıştırabilir ve anne babayla diğer kişinin ilişkisinden sorumlu hissettirebilir gibi geliyor. Sanırım toplumumuza güvenmiyorum.
 
Size anne, baba olamamış ki kalkıp torununa anneanne, dede olsun. Kendi evladını saymayan, torununu hiç saymaz. Siz anne, babanızı seçmediniz, böyle bir ortama maruz kalmış olabilsiniz ama evladınızı böyle bir ortamda tutup tutmamak sizin elinizde ben asla aynı ortama sokmaz hatta kesinlikle görüşmezdim. Bazı hesaplar yaşanırkende görülebilir ve bunun sonucunda görüşüp, görüşmeme kararı size aittir.
 
Ben anne-baba olamayıp da çok güzel nine-dede olabileni gördüm. Şimdi düşününce bayağı bir fazla. Muhtemelen genç dönemlerinde hınçlarını çocuklardan çıkarıyorlardı, çocuk yetiştirmesini bilmiyorlardı. Belki çocuklar evden ayrıldıktan sonra kıymet de bilinmeye başlıyordur. Yaşlılık zamanlarına denk geldiği için, daha rahat yaşadıklarından ve tahammül seviyeleri arttığından da olabilir.
 
Bencede olmamalı. Ama insanlar doğurmuştu doyurmuş. Hepimızın travmaları var
 
Çok zor bir hayat yaşamışsınız bunu maalesef kimse telafi edemez. Ancak içinizdeki çocuğu da buyutememissiniz, o acıyan yanınız şu anda büyüdüğünüzü ve hatta anne olduğunuzu reddedip hala küçük kız çocuğu gibi alamadıklarının, hayal kırıklıklarının peşinde. Ama artık yapmayin. Durumu halbuki kabullenip önünüze baksanız mutlu bir hayatınız olurdu.

Sizse inatlaşma ve onları ben de burdayım diye zorlamaya devam ettikçe kendinizi onların yardımına muhtaç edecek duruma enerjisel olarak getirdiginizin maalesef farkında bile değilsiniz. Bu kişiler size uygun insanlar olmayabilir ancak kendinize gelin siz örnek bir anne olun ki bari siz ilerde madem öyle destek olabilin çocuğunuza.

Yoksa bana ne yaptılar ki ben de yapayım? Hikayesi sizin mutsuz büyüyüp mutsuz da devam ettiğinizi gösterir. Bence bunu hak etmiyorsunuz. Hayatinizin kontrolünü elinize aldığınız ve kimseye muhtaç olmadan ayakta rahatça durabildiginiz bir hayat dilerim.
 

Olabilir tabi keşke herkes yanlışından geri dönse ama bu konuda konu sahibi boşanmaya karar verdiğinde destek olmamışlar yani torununu düşünen düşkün olan hemen sahiplenir ve elinden gelen yardımı yapar. Bence aile ellerinin altında bulunsun diye ara sıra görüşmek istiyor yoksa torununa düşkün olan doğum yaptıktan sonra kızıyla arasını düzgün tutup en kötü torununa birşeyler yaparlardı.
 
Benim bir yakın akrabamdan örnek vereyim. Annesi ve babası evlat kayırıyor. Evladı muhtaç şu anda. Hak ettiği de ayrı konu ya, neyse. Dede yardımda bulunmuyor ama yanlarına gelmelerini istiyor da. Torunlarını seviyor ama yardıma gelince görmezden geliniyor. Amaç el altında tutmak değil, eminim. Sadece torun sevmek, vakit geçirmek kimi zaman da. Başka örnekleri düşününce de onlar ne olursa olsun maddi durumu da olmasa bir şeyler almaya çalışıyorlar. En kötüsünden çikolata alıp veriyorlar.

Böyle yazınca da ilk örnekteki niye böyle gaddar gibi diye düşünmeye başladım. İki taraf da tuhaf ve haksız. Baba baba değil, evlat da evlat. Evlada göre, anne de anne değil.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…