2013 yiliydi, bir gun " mutsuzum dusunecegim" diye gitti. Gidis o gidis. Oglum 7 yasindaydi. Biz bekledik. O aramadi, sormadi. Sonra oglumla babaevine donduk. Bana orada burada kaliyorum, arkadaslarimda kaliyorum demisti, meger evden gitmeden once kendine ev tutmus. Beni de kimse aramadi, ne annesi, ne abileri... sanki hersey planliydi. Bir gun beni aradi, 6 ay sonra, bir cay bahcesine cagirdi konusmak icin. Ilk cumlesi " cekiserek mi bosanacagiz, anlasarak mi" oldu. Bir hafta sonra da bir bosanma protokulunu mail olarak gonderdi. Imzalamadim. Bosanma davasi acip haklarimi alarak bosandim.