1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye. Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye. Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum