Kizlar onceki actigim konuda da bahsetmistim ben Ingiltere'de universite okuyorum ilk senem. Ogrenim ucreti denen yillik 9.000 liradan, yillik 5.000 civarinda yurt ucretinden falan bahsetmistim. 4 sene sonunda 50.000 lira civarinda borcum olacak devlete bunu taksitle odiycem. Bunu gectim tamam mezun olduktan sonra oderim bunu yavas yavas ama ben burda duramiyorum artikk. Cok bunaliyorum. 7 senedir burdayim alisabilsem coktan alisirdim. Buraya geldigimiz gunler cok zorlandim hergun agladim ama universiteye gecince Turkiye'ye giderim orda okurum hayalim vardi hep. Buraya gelmemizin sebebi babam. Orda barinamadi buraya geldi. Alkolikti o cevreden uzaklasmak icin geldi sozde ama burda da hapse girdi 4 sene kaldi. Annem dil bilmiyor babamin borclari butun isleri benim ustume kaldi. Cok zorluklar cektik. Burda da barinamadi Turkiye'ye gitmek istedi sonra vazgecti. Bosanmaya kalktilar 1 sene boyunca onlarin sorunlari yuzunden epilepsi hastasi oldumm bayilip duruyorum. Simdi ne oldu tekrar baristilar. Keske bosansalardi. Turkiye'de okumak istedigimi soyluyorum 1. senem bitsin yatay gecis yapicam diyorum cok karsi cikiyorlar. Diplomam burda gecmezmis. Gecmesin ben zaten gecsin istemiyorum buraya donmek istemiyorum. sevgilim, akrabalarim, kuzenlerim, arkadaslarim herkes orda burda annem babam kardesim var sadece. Annem Turkiye'de okursam issiz kalacagimi dusunuyor. Yahu bu Turkiye'den mezun olanlarin hepsi issiz mi? Niye sen yurtdisinda okumadin diye ise mi almiyorlar? Orda da gayet guzel universiteler var yanii issiz mi kalicam elbet bi is bulurum. Bolumum zaten cok iyi bi bolum uluslararasi ticaret is alani genis elbet is bulurum. Burda resmen kafayi yedim her yaz Turkiye'ye gidiyoruz bitik bi sekilde donuyorum 1 ay kendime gelemiyorum. Egitim sistemine alisamazsin diyorlar neden alisamam? Yurtdisindan Turkiye'ye okumaya giden o kadar insan var hem o kadar zor olamaz. Burdaki sinavlar cok zor klasik 1 sinavda 7 sayfa civarinda yazi yaziyoruz calistigim yetmiyor birde sinavda ecel terleri dokuyorum. Ayrica ana dilim degil elbet anlamadigm zorlandigim zamanlar oluyor. Turkiye'ye donersem pisman olacagimi dusunuyorlar ama olmayacagimdan eminim. Inanin keyfimden istemiyorum bunu ama anlatamiyorum derdimi abarttigimi dusunuyorlar. sinirden sıkıntıdan onume gelene catıyorum cok bunalıyorum. hic arkadasım yok yani var ama herkesle merhaba merhaba o kadar. olsa ne onlara ayak uydurmam imkansız yurttaki arkadaslarım her aksam disardalar bara gidiyorlar farklı kulturlerdeniz ben onlarla konusacak konu bulamıyorum ki. cok mutsuzum.. annem de anlamiyor beni az once konustuk moralim bozuk bi sekilde kapattim telefonu. o da haklı uzakta olmamı istemiyor ama boyle huzursuz olup onları da kirmam cok mu iyi? babamin gitmemi istememesine hic anlam veremiyorum zaten. kendisi buraya geldikten 6 sene sonra getirdi bizi o kadar duskun olan insan daha erken getirirdi degil mi? belki bende daha kucuk yasta gelip bu kadar zorluk cekmezdim. artik dayanamiyorum babamin secimleri yuzunden bu hale geldim artik kendi istedigim hayati yasamak istiyorum sadece annemin istememesi canimi sıkıyor onu uzmekte istemiyorum ama dayanamıyorum da kafam cok karısık. hickimse beni anlamiyor. keyfimden istemiyorum ben bunu. hatta o kadar dayandim sabrettim ki. okulu birakmadigima sukretsinler. ben o zor gunlerde bile birgun burdan kurtulucam Turkiye'ye donucem hayaliyle ayakta kaldim. ben burda yapamiyorum. ne yapayim lutfen bi akil verin cok caresiz kaldim cok kararsizim. sirf annem icin burda kalmaya karar verdigim cok oldu ama donup dolasip yine gitmek icin careler ariyorum iste. kendi iyiligim icin bisey yapmak istiyorum ama onlar yanlis yaptigimi dusunuyorlar. oraya gidince mutlu olucam diyorum sen oyle saniyorsun diyorlar. ne yapmaliyim sizce haklilar mi yoksa gereginden fazla mi olumsuz bakiyorlar? kafam cok karisik yardiminiza ihtiyacim var herkese simdiden tesekkur ederim.
Son düzenleme:
