blue & lara teşekkür ederim.
psikolojik baskılara yenik düşmeyelim derim ben , herkesin kendine göre örnek alması gerek kötü örnek olmaması gereken birileri vardır muhakkak. ben kendimden örnek vereyim , benim bi kızım var 3 yaşını bitirdi o artık herşeyin bilincinde ben balkona sigara için çıktığımda peşimden gelip "anne ben sana sigara içmeyi yasaklamadımmı?" diye azarlıyor beni. İçmemi istemiyor , zararının tabiki şimdilik farkında değil , ama onun vaktinden çaldığım için kızıyor bana.Çalışan bi anne olarak saniyemiz bile kıymetlidir.
Benim herşeyden önce bırakma nedenim kızım, onun için bırakmak istiyorum ona sarılırken yada öperken acaba kötü kokuyormuyum demek istemyorum artık. Parka götürdüğümde orda bi sigara içen annelere bakıyorum birde içmeyen annelere, içenler ne kötü bi tablo oluşturuyor onu görüyorum. Kendimide bu tabloda görüp üzülüyordum. Keşke içmesem bende diye hayıflanıyordum.Her anlamda Çocuğum için en iyisini yapmaya çalışıyorsam eğer bunların içinde sigara bırakmakta olmalı diye başladım yola. Çocukdan sonra sağlık geldi benim için , cilt, ağız hepsi bir daha yaşım genç diye düşündüm kendi kendime bırakmak için hiç bir zaman geç değil dedim. Sonra sigara içmeyenleri düşündüm, içmeyenler üzülünce ne yapıyor diye! yada kahveyi çayı sigarasız hayli hayli içiyorlar diye düşündüm. Benim onlardan neyim eksik benden daha çok içenler varken ben günde 5 adet tiryakiliğimimi bitiremicem diye düşündüm ve koyuldum bu yola. 3 .günümün içindeyim , Mutlumuyum hemde çoook. En çok kızım için. Sinir stres bende hiç yok aksine daha bi relax oldum ben sabırsızdım, sabırlı olmayı öğrendim bu 3 günde. Bakalım dumansız hayat bana daha neleri öğretecek.
lmaz:
