Doğum hikayem 2 gün öncesinde yani 22.08.2013 te başladı.erken doğum riski ile 2 aydır yatıyordum, doktrum hep 36. Hafta bitsin korkma diyordu. Gece sancım başladı doktorumu arayıp hastaneye gittik nst çekildi 1 cm açık ile eve yolladılar artarsa su veya kanama olursa hemen gel dediler. Ertesi gün sancım arttı saat 4 gibi doktora gittik 3 cm açık ile kanama başlamıştı. Heyecanım daha da arttı, çünkü yatışımı yaptılar gece boyunca takipte kaldım. Heyecandan uyuyamadım bile. Sabah açıklık büyümedi sancım devam ediyordu ya suni sancı ya da sezeryan seçimi bana kaldı. Sancım olup açılma ilerlemediği için sezeryana karar verdik. Narkoz almak istemedim çünkü 15. Hafta da üçlü tarama riskim 1/13 çıktı. 4lü tarama ardışık test hepsi yapıldı yüksek. Renklide problem görülmüyor deseler de hep insanın içi buruk kalıyor. Amniyosentez istemedim o kadar büyük bi cana kıyamazdık zaten. 
Doğduğu gibi haberini almak yüzünü görmek için spinal anestezi istedim. Doktorum ameliyathaneyi sordurmaya gitti 5 dk içinde sedye ile almaya geldiler bu kadar çabuk olacağını tahmin edemedik. Eşim benden daha korkak bakışlarla yolladı beni. Girdğimiz gibi belimden iğnem yapıldı ve 1 dk içinde belimden aşağısını hissetmedim. Kollarım bağlandı gerekli işlemler yapıldı. Doktorum geldi, hazırsan başlayalım diye sordu siz hazırsanız ben çoktan hazırım dedim. Karnımda dolaşan elleri hissettim yanımda ki hemşire anlatıyor kesiyorlar başı göründü az kaldı bitiyor derken oğlumun sesini duydum o anda gözümden yaşlar sel olup aktı. doktorumun tepkisi ise oğlun aynı babası oldu gerçekten babasının oğlu. O an ki duygu ne anlatılabilir ne bir şeye değişilebilir. Allah ıma şükürler olsun bize sağlıklı bir evlat verdi. Ameliyat başlamadan önce hızlı çarpan kalbim değişen tansiyonum terlemelerim anında bitti. Içeri götürdüler çocuk doktoru kontrol edicekmiş hasta bakıcıda haber getiriyor sağlıklı mı diye sordum çok sağlıklı 3500 gram dedi, şaşkınlıkla ultarasonda 2900 dü 2900 olması gerek diyorum yok gerçekten 3500 gram dedi veee oğlum geldi ilk fotoğrafımızı çektiler. Eşim sürpriz yapmış hastane fotoğrafçısı ile anlaşmış. 
Sonra oğlumu götürdüler odaya arkasında beni eşim çocuklar gibi mutluydu ameliyathane kapısında karşıladı beraber çıktık. Sonrası mutluluk gelen ziyaretçiler bebekle uğraşı. 
çok şükür ne sancım oldu ne ağrım oldu nede sıtmalandım ablamdan sonra çok korkuyordum ama normal doğumun bile bu kadar kolay olduğunu sanmıyorum. Uyuşukluğum geçtiği gibi ayağa kalktım hatta farkında olmadan bi ara yatakta bağdaş kurup oturmuşum dediler napıyorsun. Bütün gece oğlumun başında bekledim. Ertesi gün evimize geldik. Allah kimseye aratmasın sağlıklıevlatlar versin bunun mutluluğu değişilemez. Iyi ki varlar. BU ARADA OĞLUMUN ADI EYMEN ARAS.
çok uzun oldu hakkınızı helal edin. Okuyan hamileleri de tez zamanda allah kurtarsın bebişleri ile... Sağlıkla bebişlerinizle kalın
Doğduğu gibi haberini almak yüzünü görmek için spinal anestezi istedim. Doktorum ameliyathaneyi sordurmaya gitti 5 dk içinde sedye ile almaya geldiler bu kadar çabuk olacağını tahmin edemedik. Eşim benden daha korkak bakışlarla yolladı beni. Girdğimiz gibi belimden iğnem yapıldı ve 1 dk içinde belimden aşağısını hissetmedim. Kollarım bağlandı gerekli işlemler yapıldı. Doktorum geldi, hazırsan başlayalım diye sordu siz hazırsanız ben çoktan hazırım dedim. Karnımda dolaşan elleri hissettim yanımda ki hemşire anlatıyor kesiyorlar başı göründü az kaldı bitiyor derken oğlumun sesini duydum o anda gözümden yaşlar sel olup aktı. doktorumun tepkisi ise oğlun aynı babası oldu gerçekten babasının oğlu. O an ki duygu ne anlatılabilir ne bir şeye değişilebilir. Allah ıma şükürler olsun bize sağlıklı bir evlat verdi. Ameliyat başlamadan önce hızlı çarpan kalbim değişen tansiyonum terlemelerim anında bitti. Içeri götürdüler çocuk doktoru kontrol edicekmiş hasta bakıcıda haber getiriyor sağlıklı mı diye sordum çok sağlıklı 3500 gram dedi, şaşkınlıkla ultarasonda 2900 dü 2900 olması gerek diyorum yok gerçekten 3500 gram dedi veee oğlum geldi ilk fotoğrafımızı çektiler. Eşim sürpriz yapmış hastane fotoğrafçısı ile anlaşmış. Sonra oğlumu götürdüler odaya arkasında beni eşim çocuklar gibi mutluydu ameliyathane kapısında karşıladı beraber çıktık. Sonrası mutluluk gelen ziyaretçiler bebekle uğraşı. çok şükür ne sancım oldu ne ağrım oldu nede sıtmalandım ablamdan sonra çok korkuyordum ama normal doğumun bile bu kadar kolay olduğunu sanmıyorum. Uyuşukluğum geçtiği gibi ayağa kalktım hatta farkında olmadan bi ara yatakta bağdaş kurup oturmuşum dediler napıyorsun. Bütün gece oğlumun başında bekledim. Ertesi gün evimize geldik. Allah kimseye aratmasın sağlıklıevlatlar versin bunun mutluluğu değişilemez. Iyi ki varlar. BU ARADA OĞLUMUN ADI EYMEN ARAS.çok uzun oldu hakkınızı helal edin. Okuyan hamileleri de tez zamanda allah kurtarsın bebişleri ile... Sağlıkla bebişlerinizle kalın
Son düzenleme:
tabi ki çok heyecanlıydım hatta doktoruma girerken sordum ben çok panik birisiyim bayılmak istemiyorum ama size de engel olmaktan korkuyorum diye. doktorum sen nasıl istediğini söyle gerisini merak etme sakinleştirici yaparız dedi. heyecandan sürekli konuştum soru sordum buz gibi ameliyathanede durumu anlatan hemşire sürekli yüzümden terimi sildi. doktorum da sağ olsun eli çabuktu bir kaç dakika içinde oğlumun sesini duydum. o dakikadan itibaren ne tansiyonum değişti ne terledim o kadar büyük bir rahatlık çöktü sonra yanımda ki hemşireyle muhabbet ettik. Allah size de böyle kolay doğum kısmet etsin. bir de epidural de belde ki hortumdan dolayı çıkana kadar rahatsızlık verdiğini ve hareketleri kısıtladığını duydum. ben spinalden çok memnun kaldım tabi ki tercih sizin. bir de anestezicimiz artık spinal anesteziyi daha çok uyguladıklarını söyledi.
