Bayram... Evliliğimizde 10.yili dolduruyoruz.. baştan beri hep evladımız olsun istemiştik. 2021 şubat ayinda canimin parçası güzel oğluma hamile kalmiştim. Gecen yil ki Ramazan bayraminda 3 aylik hamileydim, cinsiyetini yeni oğrenmistik..
Dokuz yıldır ilk kez, huzurla bi bayram sabahina uyanmistim eşimle.. Yillardir olduğu gibi, bayram sabahi kahvaltisini yapip, hemen kabir ziyaretine gittik.. eşimin ailesi ve biz. Her yil uzakta dururdum,aile kabristanliginda, çünkü orda tanidiğim kisiler yoktu.. Geçen bayram oğlum karnimdayken gitmiştim en son, nerden bilebilirdim, 17 Ekim'de doğan oğlumuzu, bu dunyadan hiç nasip almamişken oraya koyacağiz ve biz babasiyla onu ziyaret edeceğiz...
Yeni çiçekler dikmistik, kimi solmuş kimi tutmuş. 6 ay oldu, başinda ismi yazmiyor diye taşini yaptirdik bi kaç gün once, bugunde gittik bayramlaştik, nasil bir bayramlaşmaysa, ona ne hediyeler vermeyi umarken, babasiyla yaptiğimiz Hatmi şerifi hediye ettik, dayanamadim ağladim... Ağladim..
Allahim çok büyük sinani bizi. Yandikk kavrulduk.. Oyle bir aci ki bu, maalesef ki hepiniz biliyorsunuz
İyi ki iman nimeti var kiymetli cennet anneleri. İyi ki ahirete iman var kazaya, kadere iman var. Yoksa halimiz nice olurdu.
Allahim evlatlarimiza layik anne baba olmayi nasip etsin.
Bilmiyorum, dinermi bu acı, hafifler mi??
Geçmez, geçecek bi acı değil... İster on yil bekle hamile kal cennete ugurla,ister istemeden gebe kal uğurla,ister istedigin ay gebe kal uğurla...
Allahim imtihanimizi kolaylaştirsin hepimizin