Kızlar merhaba, hep okuyorum yazdıklarınızı ama okurken hep ağlamaya başladığım yazamadım bir türlü.
Ahmetinannesi011
canım benim senin yazdıkların o kdr iyi geldi ki pozitif bakış açın, teslimiyetin. Ben böyle olamadım Allah affeder inşallah. Biz ikinci kez tüp bebek tedavisine başladık. Biraz daha kötü durumumuz geçen seneye göre. Biraz moralim bozuldu açıkçası. Hatta ilk başta o kdr bunalmıştım ki hiç yapmasak mı denemesek mi dedim. Eşim olmayınca çok demoralize oluyorum diye ayrı üzülüyor, kızıyor. Geçen hafta çok ağladım. Yeni bebeğim olma ihtimali azaldıkça ölen kızıma daha çok ağladım. Allah bizi sınıyor belki ya da bizi belki daha kötü bir şeyden koruyor ama benim ruh halim bazen bunu kaldıramıyor.. Doktordan gelince çok moralim düşüktü dün, sonra sma'lı bir bebeği gördüm yine son 10 günüymüş diye okudum, ağladım ağladım daha çok. Hayat karşısındaki zorluklar, özellikle annenin evladıyla sınavı beni bitiriyor. Kendi halime şükrediyorm daha beterlerini gördükçe ama o anneler için daha çok üzülüyorum. Keşke hayatta hiç böyle şeyler olmasa..
Hepiniz doğal yoldan hamile kalabilmişsiniz. İnşallah tekrar nasip olur bu sefer sağlıkla. Ben pozitif olmaya çalışsam da bizim tedavi sürecimiz var, inşallah olumlu geçer dualarınıza ihtiyacım var.
Hepinize sarılıyorum kucak dolusu..